Operacja Meridian

Operacja Meridian -
epizod bombardowania Azji Południowo-Wschodniej (1944-45)

Rafineria ropy naftowej w Palembang płonęła po ataku Królewskiej Marynarki Wojennej w styczniu 1945 roku Ogólne informacje

Przestarzały	24 stycznia 1945 r i 29 stycznia 1945 r
Lokalizacja	Palembang - Sumatra ( Ocean Indyjski )
Wynik	Zwycięstwo aliantów

Wojujący

Sojusznicy : Wielka Brytania

Oś : Cesarstwo Japonii

Dowódcy

Philip Vian
Bruce Fraser

Zaangażowane siły

Brytyjska Flota Pacyfiku

1. nalot: 55 bombowców i
50 myśliwców
2. nalot: 58 bombowców i
50 myśliwców

?
1.
nalot: 20 myśliwców 2. nalot: 12 bombowców
? myśliwych

Straty

1.
nalot: 32 samoloty 2. nalot: 16 samolotów

Uszkodzone instalacje
1.
nalot: 52 samoloty 2. nalot: 68 samolotów

Teatr Azji Południowo-Wschodniej wojny na Pacyfiku

Bitwy

Bombardowanie Azji Południowo-Wschodniej (1944-45)

Współrzędne 2 ° 59 ′ 10 ″ na południe, 104 ° 45 ′ 18 ″ na wschód Geolokalizacja na mapie: Indonezja

Operacja Meridian był częścią serii nalotów na działanie outflank prowadzonej przez siły morskie w brytyjskiej Floty Pacyfiku (BPF) do japońskich rafinerii ropy naftowej w Sumatrze podczas drugiej wojny światowej . Operacja Meridian miała dwie fazy:

Meridian I , 24 stycznia 1945 r.,
Meridian II , 29 stycznia 1945 r.

W rezultacie produkcja krytycznego paliwa lotniczego w fabrykach Palembang została zmniejszona o siedemdziesiąt pięć procent.

Kolejność bitwy

Statki biorące udział w operacji Meridian to:

Siła 63 (kontradmirał Philip Vian ):
- Lotniskowce : HMS Indomitable , HMS Illustrious , HMS Indefatigable i HMS Victorious
- Pancernik : HMS King George V
- Krążowniki przeciwlotnicze: HMS Argonaut i HMS Black Prince oraz HMS Euryalus ,
- 25 th flotylla niszczyciele HMS Grenville , HMS Ursa , HMS Undaunted i HMS wodnica
- 27 th flotylla niszczyciele HMS Kempenfelt , HMS szczenię i HMS Wager , HMS czuwający , HMS Whirlwind i HMS Wessex (z 19 stycznia 1945),
Siła 69 :
- Lekki krążownik : HMS Ceylon
- Niszczyciel : HMS Urchin
- Tankowce : Wave King , Echodale i Empire Salvage

Akcja

Ataki zostały przeprowadzone przez samoloty Task Force 63 w drodze do Sydney w Australii, gdzie zaowocowały Brytyjską Flotą Pacyfiku, a następnie wsparły aliantów inwazję na Okinawę ( operacja Iceberg ). Uzupełnianie na morzu było konieczne i zostało dostarczone przez Task Force 69 na brytyjskiej Floty Wschodniej , trzy eskortowany tankowce.

Grupa Zadaniowa 63 opuściła Trincomalee na Cejlonie 13 stycznia 1945 roku na Sumatrze . 20 stycznia spotkał się z Task Force 69 iz wielkim trudem zatankował z powodu podmuchów wiatru i denerwującej fali.

Meridian I

Pierwszy atak ( operacja Meridian One ), nalot na rafinerię ropy naftowej Pladjoe, na północ od Palembang , został opóźniony z powodu złej pogody z21 styczniaa flota czekała u wybrzeży wyspy Enggano . Atak został ostatecznie rozpoczęty o 6 rano24 stycznia z brakiem wiatru, przez co start jest bardziej ryzykowny.

Zostały wystrzelone 43 bombowce torpedowe Grumman TBF Avenger , 12 bombowców myśliwskich Fairey Firefly z rakietami i 50 myśliwców Grumman F6F Hellcat , Chance Vought F4U Corsair i Supermarine Seafire , zbliżając się do słońca za nimi i zanurzając od 9000 do 3000 stóp, aby zrzucić swoje bomby. Pomimo obecności balonów zaporowych rafineria została pomyślnie zaatakowana. Szwadrony bombowców, które uczestniczyły zawarte w 820 th , 849 th , 854 th i 857 th Naval Air eskadr .

Straty były większe niż podczas poprzednich nalotów operacji Robson i Lentil ; 7 samolotów zginęło w akcji, a 25 przez przypadkowe lądowanie. Zaskoczeni tym brytyjskim atakiem, Japończycy wystrzelili tylko 20 myśliwców, z których 14 zostało zestrzelonych; 38 innych zostało również zniszczonych na ziemi.

Flota ponownie zatankowała 26 i 27 stycznia. W praktyce nie było to zadowalające, ponieważ z powodu mieszanki złej pogody i braku doświadczenia czołgiści ponieśli pewne uszkodzenia.

Meridian II

29 stycznia rozpoczął się drugi nalot ( operacja Meridian Two ), nalot na rafinerię ropy naftowej w Sungai Gerong (in) na Sumatrze. Pomimo słabej widoczności start został opóźniony o niespełna pół godziny i nalot przeprowadzono na rafinerię ropy naftowej. Atak ten obejmował 48 bombowców Avenger , 10 Fairey Firefly , 24 myśliwce Corsair i 16 Hellcat

Lotnicy alianccy zniszczyli 30 japońskich samolotów zestrzelonych w walce powietrznej i 38 innych zniszczonych na ziemi, za utratę 16 samolotów brytyjskich. Podjęto próbę niewielkiego kontrataku 12 japońskich bombowców, ale została ona pokonana przez osłonę myśliwca i ostrzał przeciwlotniczy.

Grupa zadaniowa 63 była wypełniona po raz ostatni w Task Force 69 30 stycznia i popłynęła do Fremantle w Zachodniej Australii, zanim dołączyła do jego bazy Trincomalee .

Konsekwencje

Operacja Meridian była pierwszą operacją brytyjską, w której ofensywnie użyto czterech lotniskowców. Admirał Fraser odpowiedział na krytykę, że ataki Palembanga zjednoczyły flotę w jednostkę bojową i była gotowa do operacji alianckich na Pacyfiku.

Rafinerie ropy naftowej w Palembang i jego okolicach nie były w stanie dostarczać paliwa lotniczego przez następne dwa miesiące, a nawet potem nigdy nie osiągnęły poziomu sprzed ataków.

Zobacz też

Kampania morska na Oceanie Indyjskim w 1945 roku

Bibliografia

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ Operation Meridian ” ( zobacz listę autorów ) .

Linki zewnętrzne

Bibliografia

Szczegółowy opis operacji Królewskiej Marynarki Wojennej na Pacyfiku w latach 1944–1945 został opublikowany w 1969 r. Jako Task Force 57 przez Petera C. Smitha. ( ISBN 0 947554 85 8 )
John Winton, Zapomniana Flota: Brytyjska marynarka wojenna na Pacyfiku 1944–1945 , Coward McCann, 1970
Jurgen Rohwer, Chronology of the War at Sea 1939–1945 , Naval Institute press, 2005, ( ISBN 1-59114-119-2 )
Gray, Edwyn (1990). Operacja Pacific: Wojna Królewskiej Marynarki Wojennej przeciwko Japonii 1941-1945 . Londyn, pióro i miecz. ( ISBN 9780850522648 ) .
Ray Sturtivant, British Naval Aviation: The Fleet Air Arm, 1917–1990 , Annapolis (Maryland), Naval Institute Press, 1990, ( ISBN 0-87021-026-2 ) , s. 124-125 .
Neil McCart, HMS Victorious, 1937–1969 , s. 66 , 1998.
MJ Whitley, Battleships of World War Two: An International Encyclopedia , strona 149, 1999.
Hobbs, David (2012). Brytyjskiej Floty Pacyfiku Royal Navy najpotężniejszych Strike Force ( 2 th ed.). Wydawnictwo Seaforth. p. 52–54 . ( ISBN 9781783469222 ) .
HP Willmott, Grave of a Dozen Schemes: British Naval Planning and the War Against Japan, 1943–1945 , s. 150 , 1996.
Christopher Chant, Encyklopedia nazw kodowych z II wojny światowej . Verlag Routledge Kegan & Paul, 1987, ( ISBN 978-0-7102-0718-0 )