|
Dyrektor Studiów School of Charters | |
|---|---|
| od 1 st październik 2004 | |
| Bernard Barbiche |
| Narodziny |
2 maja 1969 Saint-Étienne |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Trening |
School of Charters ( archiwista paleograf ) (1989-1993) Narodowy Instytut Dziedzictwa (1993-1994) Francuska Szkoła Rzymska (1995-1997) Uniwersytet Parysko-Sorboński (doktorat z historii ( d ) ) (1998) |
| Czynność | Historyk |
| Pracował dla | Szkoła czarterów (od2004) , Szkoła Zaawansowanych Studiów Nauk Społecznych (2004-2006) , Archiwa Państwowe (2000-2004) , Narodowe Centrum Badań Naukowych (1998-2000) , archiwum departamentalne Pas-de-Calais (1994-1995) |
|---|---|
| Kierownik | Yves-Marie Bercé |
| Nagrody |
Nagroda Saintoura (2018) Nagroda im. Madeleine-Laurain-Portemer (2019) |
Olivier Poncet , urodzony dnia2 maja 1969w Saint-Étienne ( Loire ), jest nauczycielem i badaczem , historykiem i archiwistą francuskim . Dyrektor studiów w Państwowej Szkole Charters , był profesorem historii współczesnej instytucji, dyplomacji i archiwów od2004, po pracy jako kustosz ds. dziedzictwa w Archiwum Departamentu Pas-de-Calais i Archiwum Narodowym im.1994 w 2004.
Olivier Poncet został przyjęty jako trzeci z dwudziestu sześciu w National School of Charters pod koniec egzaminu wstępnego w 1989 r. Dyplom paleografa-archiwisty uzyskał tam w 1993 r. po obronie pracy o zakładach pt. Pomponne de Bellièvre (1529-1607). : kariera, majątek i otoczenie sługi królewskiego . Major w swoim awansie otrzymał nagrodę im. Augusta Moliniera „przeznaczoną na nagrodzenie najlepszej pracy dyplomowej” .
Następnie został przyjęty do Heritage School (promocja Huberta Roberta , 1993), z której odszedł z kuratora dziedzictwa w 1994 roku.
Olivier Poncet zostaje mianowany kuratorem w Archiwum Departamentu Pas-de-Calais on1 st lipca 1994. 1 st wrzesień 1995został mianowany członkiem Szkoły Francuskiej w Rzymie ; pozostał tam do 1998 roku. W tym samym roku uzyskał doktorat z historii na uniwersytecie Paris-Sorbonne na podstawie tezy pt . Papiestwo a urząd francuskich opactw i biskupstw od 1595 do 1661: badania nad duchowymi instytucjami papieskimi przy czas reformacji katolickiej i sporządzony pod kierunkiem Yves-Marie Bercé .
Od 1998 do 2000 roku został oddelegowany jako pracownik naukowy w CNRS . Następnie został kuratorem w Archiwum Narodowym , wydziału łączności, a następnie sekcji archiwów prywatnych.
Pierwszy zastępca dyrektora studiów niestacjonarnych od1 st wrzesień 2003został powołany na katedrę historii instytucji nowożytnych , dyplomatycznych i archiwalnych z1 st październik 2004, gdzie jest następcą Bernarda Barbiche . Wykładał również w École des Hautes Etudes en Sciences Sociales w latach 2004-2006.