Olivier Cachin

Olivier Cachin
Narodziny 1962
Narodowość Francuski
Zawód Dziennikarz
Pisarz
Radio
Gospodarz Telewizja Gospodarz
Specjalność Muzyka afroamerykańska , Hip-hop

Olivier Cachin (urodzony w 1962 ) jest francuskim dziennikarzem , pisarzem i prezenter telewizyjny ( RapLine na M6 od 1990 do 1993 roku, Fax'O od 1993 do 1995 roku, Le Mag na MCM od 1997 do 1998), specjalizujący się w afro muzyki. Amerykański i hip-hop . Jest również obecny w radiu , prezenter na antenie Mouv' od 2009 roku.

Rodzina

Olivier Cachin jest pra-pra-bratankiem słynnego komunistycznego deputowanego i dyrektora Humanity Marcela Cachina (1869-1958).

Ma również w swojej rodzinie posłankę komunistyczną Marcelle Hertzog-Cachin (1911-1998) i historyka sztuki Françoise Cachin (1936-2011), która była w szczególności żoną historyka Pierre'a Nory .

Kariera

Olivier Cachin rozpoczął swoją karierę jako niezależny pisarz w biurze AFP, aw połowie lat 80. napisał swoje pierwsze artykuły w specjalistycznym magazynie L' Équerre . Następnie dołączył do redakcji dziennika Le Matin de Paris , zastępując w dziale „muzyka” François Gorina. Strony muzyczne kierował tam do końca tytułu w 1988 roku.

Jako niezależny pisarz współpracował przy wielu publikacjach, w tym Rock & Folk , Picsou Magazine , Elle , Le Nouvel Observateur , Vogue , L'Optimum , Continental , DJ Magazine , Keyboard Recording i Paroles & Music . Napisał około piętnastu książek, w tym Soul For One , 100 Essentials Of Reggae Albums (z Bertrandem Lavaine), The Rap Offensive , Michael Jackson Pop Life , 100 Cult Soundtracks (z Christophe Geudinem) i 100 Legendary Rap Albums . To raper Joey Starr , członek grupy Suprême NTM , podpisuje przedmową tego ostatniego utworu, który śledzi chronologiczną ewolucję rapu na 100 podstawowych albumach, od Last Poets do 1995 roku .

W 1988 roku Olivier Cachin stworzył z Franckiem Fatalotem L'Affiche: Le Magazine des autres musiques . Został redaktorem naczelnym siódmego numeru i pozostał nim przez 12 lat, od 1988 do 2001 roku . Początkowo bezpłatny, The Poster stał się płatny w 1992 roku i stał się pierwszym francuskim periodykiem poświęconym rapowi pod tytułem „magazyn innej muzyki”. Stworzył audycję radiową L'Affiche Radio Blaster , nagraną na płycie CD dla lokalnych francuskich stacji radiowych (wyd. 50 płyt).

W 1990 roku zaprojektował i poprowadził na M6 RapLine , który istnieje do dziś, z programem HIPHOP emitowanym na TF1 (opracowanym i prowadzonym przez Sidney), jednym z niewielu programów muzycznych poświęconych kulturze hip-hopowej na kanałach mikrofalowych. Wraz ze swoim zespołem poznaje wszystkich aktorów tego ruchu, kręci około pięćdziesięciu „mini klipów” młodej francuskiej sceny ( MC Solaar , NTM , IAM , Assassin , Ministry AMER , Idéal J , itd.) oraz napisy filmy z Public Enemy , Ice-T , Ice Cube , MC Hammer i dziesiątek innych.

W 1993 roku Olivierowi Cachinowi powierzono cotygodniowy program ogólny w środowe popołudnia, wciąż na M6: był to Fax'O , eklektyczny magazyn muzyczny, który przez dwa lata gościł zarówno Jean-Jacquesa Goldmana, jak i NTM, The Last Poets , Bashung , Stephan Eichera i Jamesa Browna .

W 1997 roku, za pośrednictwem MCM , został dziennikarzem i prezenterem dziennika programu Le Mag , gdzie pięć razy w tygodniu otrzymywał na żywo artystów, którzy tworzyli wiadomości. Przez dwa sezony (1997/1998) przeprowadzał wywiady z piosenkarzami, grupami, filmowcami i aktorami ( Stomy Bugsy , Doc Gynéco , Alliage , Helena Noguerra , Dupontel , Jan Kounen , Babyface , Marilyn Manson itp.).

W latach 2001-2003 Cachin był autorem wraz z Doc Gynéco „Chroniques du Doc” oraz swoich cotygodniowych „oświadczeń” z Marc-Olivierem Fogielem ( Nie możemy zadowolić wszystkich ) na temat Francji 3 .

W 2002 roku został redaktorem naczelnym miesięcznika Radikal (magazynu ruchu hip-hopowego), który przestał ukazywać się pod koniec 2005 roku.

W 2006 roku Olivier Cachin uczestniczył w piosence La France (trasa kontrowersji) przez Sniper na płycie Trait wlać cechę . Pojawia się on w szczególności na klipy narzekać z Tunisiano , Rap Gra z Rohff i Mon Parcours w Alibi Montana .

W 2009 roku był jurorem w muzycznym reality show Pop Job on Virgin 17 z Jasmine Roy , Mathieu Gonnetem i Redhą .

W 2010 roku zaprezentował The Stars Sing Michael Jackson na Virgin 17 wraz z Natashą St-Pier .

Wydaje się również w roku 2011 w klipie 1990 z Orelsan jako prezenter RapLine (film i piosenka mają się odbyć w 1990 roku).

Jako specjalista jest regularnie zapraszany do telewizji do komentowania muzycznych wiadomości na wielu kanałach. Widzieliśmy go w Laurence Ferrari wiadomościach na TF1 , na Michael Jackson Special z Jean-Claude Narcy , co Michel Pole na LCI , Szybciej niż muzyka , 6 minut , Fan , Kultury Pub , interdite Strefy , L „edycja specjalna na Canal + , ONPP na 19/20, Ce soir (ou Nigdy!) na France 3, Wiadomości przez Elise Lucet , un jour un przewod przez Laurent Delahousse itp

W radiu brał udział w Là-bas si je y suis z Danielem Mermetem we France Inter , Europe 1 , RTL, RFI, France Culture, France Musiques, Skyrock Planète Rap, Fun Radio, Ado FM, Générations 88.2.

Olivier Cachin jest także reżyserem dokumentów muzycznych (52 minuty o grupie Noyau dur zawarte na ich CD/DVD, portrety Stomy Bugsy , IAM itp.) oraz prelegentem na temat sagi hip-hopowej, Michaela Jacksona i historii muzyki czarny (Ratusz Paryża, Lille Airplane, Fundacja Cartiera, Sesja Hip Hop w Nantes).

Obecny w stacji radiowej Le Mouv ' odwrzesień 2009, animował „Mouv Génération”, „La Collection Privée”, a następnie „La Collection Rap”, w duecie z Sandrine Vendel . Odluty 2015, prowadzi program „La Sélection Rap” w czwartki od 23:00 do północy.

Prowadzi liczne konferencje we Francji i za granicą (m.in grudzień 2015 na Uniwersytecie Genewskim przed 600 osobami) i prowadzi kursy na wydziałach, w Sceaux i Orsay.

Pod koniec 2015 roku kanał Trace TV wyemitował cykl 6 52-minutowych tematycznych filmów dokumentalnych o historii hip-hopu kręconych we Francji i USA, które zaprojektował i napisał (Bling-Bling, Urban girls, Gangster Stories, Beatmakers / Hitmakers, Golden Age, Fight The Power). Drugi sezon planowany jest na 2016 rok.

Publikacje

Bibliografia

  1. „  W sobotni wieczór na M6 raperzy z Francji i Nawarry uważnie przyglądają się małemu l  ”, L'Humanité ,19 grudnia 1990( przeczytaj online , skonsultowano 4 listopada 2018 r. )
  2. „  Biografia i wiadomości Oliviera Cachin France Inter  ” , na temat France Inter (dostęp 30 sierpnia 2017 )
  3. „  Olivier Cachin” Klasowa pogarda otaczająca rap  ” , na humanite.fr , 6 listopada 2014
  4. „  URBAN STORIES: seria filmów dokumentalnych napisanych przez Oliviera Cachina, emitowana w Trace Urban  ” , na mcetv.fr ,23 października 2015

Linki zewnętrzne