Octave Meynier

Octave Meynier


Narodziny	22 lutego 1874 Saint-Yrieix , Limousin , Francja
Śmierć	31 maja 1961 Algier , Algieria
Pochodzenie	Francja
Uzbrojony	Armia Afrykańska
Stopień	generał brygady
Lata służby	1895 - 1935
Przykazanie	Wojskowy Komendant terenie oaz dowódca 1 st algierski pułk piechoty Głównego Wojskowego Biura Gubernatora Generalnego Algierii
Konflikty	Kolonialny podbój z Chadem wojny światowej
Wyczyny broni	Misja Voulet-Chanoine Misja Joalland-Meynier Bitwa pod Verdun
Nagrody	Wielki Oficer Legii Honorowej
Rodzina	François Meynier (ojciec)

Octave Frédéric François Meynier ( Saint-Yrieix , 22 lutego 1874- Algier , 31 maja 1961) to francuski oficer.

Biografia

Syn podpułkownika François Meyniera , podporucznik Octave Meynier, opuszczający Saint-Cyr w 1895 roku, otrzymał przydział do francuskiego Sudanu . Został mianowany asystentem podpułkownika Jean-François Klobba do prowadzenia śledztwa w sprawie misji Voulet-Chanoine . Podczas śledztwa ginie pułkownik Klobb (14 lipca 1899) i porucznik Meynier ranny, w jego rodzinie uchodzi za zmarłych. Ta historia jest opisana w książce In Search of Voulet .

Od 1899 do 1900 r. Asystował kapitanowi Joallandowi w misji Joalland-Meynier , która realizowała wojskowe cele misji Voulet-Chanoine .

W 1913 r. Został mianowany dowódcą wojskowym terytorium oazy w Ouargla . W 1914 roku zaczął opracowywać program modernizacji Afryki poprzez budowę dróg.

Został powołany do dowodzenia 1 st pułku strzelców Algierii na przód Verdun i kontuzji5 kwietnia 1918 : lewe ramię oderwane przez muszlę.

Po powrocie do Afryki jako szef gabinetu wojskowego gubernatora generalnego Algierii, Maurice'a Viollette'a, a następnie jako dyrektor terytorialny, poświęci się realizacji programu modernizacji, który rozpoczął w 1914 roku.

W 1930 r. Zorganizował rajd samochodowy Mediterranean-Niger na nowo zmodernizowanych drogach i torach.

Był członkiem-założycielem „Association Les Amis du Sahara” w 1931 roku.

W 1935 r. Przeszedł na emeryturę w randze generała brygady.

Widząc w rajdzie samochodowym bezpośredni sposób na nawiązanie życzliwego kontaktu między ludami śródziemnomorskimi z ludami Afryki i ułatwienie ich lądowych połączeń , w 1950 r. Zorganizował pierwszy transafrykański rajd samochodowy: Morze Śródziemne - Kapsztad .

Publikacje

Octave Meynier, L'Afrique Noire , Flammarion, Paryż, Biblioteka Filozofii Naukowej , 1911, 335 s.
Octave Meynier, Zdobywcy Czadu , Flammarion, Paryż, 1923, 308 s.
Octave Meynier, Na ścieżce transsaharyjskiej, taktyka saharyjska i nowoczesne pojazdy , Berger-Levrault, Paryż, 1924, 40 s.
Octave Meynier, Praktyczny przewodnik po turystyce na Saharze , Towarzystwo wydań geograficznych, morskich i kolonialnych, Paryż 1931, 112 s.
Octave Meynier "The Holy War of Senoussya w Afryce Francuskiej (1915-1918)", w Revue Africaine , n O 83 (1939)
Octave Meynier, Mission Joalland-Meynier , Éditions de l'Empire français, Paryż, 1947, 191 s.
Octave Meynier „Uwagi na temat roli rajdach od Morza Śródziemnego do Cape Town w historii komunikacji między afrykańskich”, w Revue Africaine , n O 99 (1955)
Arsène Klobb, Octave Meynier (pref. Albert Maitrot de La Motte-Capron, pres. Chantal Ahounou), W poszukiwaniu Vouleta: na krwawych śladach misji w Afryce Środkowej, 1898–1899 , Cosmopole, Paryż, 2001, nowy. wyd. ( 1 st ed. 1931), 229, str. ( ISBN 2-84630-002-X )
Octave Meynier, The pacification of the Sahara and the Saharan penetration, 1852-1930 , Lacour-Ollé, Nîmes, 2007, 62 s.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia

Generał [Paul] Joalland , Le Drame de Dankori: misja Voulet-Chanoine - misja Joalland-Meynier , Paryż, Nouvelles Éditions Argo (NEA),1930, 256 pkt. (uwaga BnF n o FRBNF34084657 )

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :