Okupacja Pireus podczas wojny krymskiej jest dziełem francuskich i brytyjskich sił , które chcą zapobiec Greckiej królestwo przed pójściem na wojnę przeciwko ich tureckiej sojusznikiem , gdy ten jest już w konflikcie z Rosją . Rozpoczęta w 1854 roku okupacja militarna trwa do 1857 roku i wymaga od króla Othona I er Grecji powołania prozachodniego rządu, na którego czele stoi Alexandros Mavrokordatos .
Pozbawione swobody działania królestwo helleńskie głosiło swoją neutralność przez cały czas trwania wojny krymskiej. Jednak tysiąc greckich ochotników zdołało nawiązać kontakt z Rosjanami, a kilka powstań miało miejsce w helleńskich regionach Imperium Osmańskiego ( Epir , Tesalia i Macedonia ) w 1854 roku .
Rok 1853 to czterysta rocznica zdobycia Konstantynopola przez Turków i wielu Greków postrzega to jako znak rychłego upadku Imperium Osmańskiego . Jednak konflikt wstrząsnął Bałkanami i Morzem Czarnym dokładnie w tym roku: wojna krymska , w której Rosja i Imperium Osmańskie stawiały opór , wkrótce popierane przez Wielką Brytanię , Francję i królestwo Piemontu. - Sardynia .
Chcąc wykorzystać osłabienie Turcji, aby się od niej uwolnić, wielu osmańskich Greków powstało i od 1854 r . Wybuchły bunty w Epirze , Tesalii i Macedonii . W królestwie helleńskim do powstańców wyjechały tysiące ochotników, a para królewska nie wahała się objąć ich patronatem, mimo ostrzeżeń dyplomatów francuskich i brytyjskich. Chociaż Sankt Petersburg odmówił pomocy wojskowej z Aten, obawiając się, że zażąda ona powrotu Konstantynopola , legion greckich ochotników dowodzony przez Panosa Koronaiosa również połączył siły z wojskami cara Mikołaja I er na miejscu Sewastopola .
Wspierany przez grecką opinię publiczną, król Othon I er Grecja ostatecznie interweniował militarnie przeciwko Imperium Osmańskiemu . Wojska greckie wkroczyły do Tesalii i Epiru w kwietniu 1854 r., Ale zostały szybko zmiecione przez wojska tureckie , jednak osłabione przez walki z Rosjanami. W odpowiedzi na tę militarną interwencję Francja i Wielka Brytania postanawiają zająć Pireus, aby zmusić królestwo helleńskie do neutralności. 25 maja armia wschodu generała Foreya wylądowała w Attyce . Ona jest połączone przez 97 th brytyjskiego pułku piechoty na 7 czerwca . Pod naciskiem zagranicznym Otho musi powołać nowy rząd, na którego czele staną Aléxandros Mavrokordátos i Dimitrios Kallergis , ale relacje między koroną a gabinetem są trudne.
Okupacja francusko-brytyjska trwała do 1857 roku i uniemożliwiła Grecji podjęcie dalszych działań przeciwko Turcji. Ostatecznie wykluczone z konferencji paryskiej w 1856 r. Ateny nie otrzymują żadnych ustępstw terytorialnych. Przede wszystkim wielkie mocarstwa wykorzystują swoją nową przewagę, żądając zwrotu greckich długów i nakładając na Grecję nadzór komisji finansowej.