Rodzaj | Obserwatorium astronomiczne |
---|---|
Budowa | 1442 |
Dziedzictwo | Główna witryna krajowa (1982) |
Adres |
Dongcheng , Pekin Chiny |
Informacje kontaktowe | 39 ° 54 ′ 22 ″ N, 116 ° 25 ′ 41 ″ E |
Stronie internetowej | www.bjp.org.cn/misc/node_4542.htm |
Starożytne obserwatorium w Pekinie ( chiński uproszczony :北京古观象台 ; tradycyjne chińskie :北京古觀象台 ; pinyin : ) to obserwatorium astronomiczne sprzed teleskopowa znajduje się w Pekinie , w Chinach . Instrumenty używane w tym starożytnym obserwatorium zbudowanym w 1442 roku za dynastii Ming zostały zastąpione lub ulepszone później za dynastii Qing , zwłaszcza przez flamandzkiego jezuity Ferdynanda Verbiesta (1623-1688). To są instrumenty, które można zobaczyć do dziś.
Uważane za jedno z najstarszych obserwatoriów astronomicznych, starożytne obserwatorium w Pekinie zajmuje powierzchnię 10 000 metrów kwadratowych . Przestrzeń tę zajmuje głównie dziesięciometrowa platforma, na której znajduje się kilka instrumentów z brązu. Samo obserwatorium znajduje się na dachu dzisiejszego muzeum astronomicznego.
W 1688 roku, wkrótce po śmierci księdza Verbiesta, obserwatorium odwiedził francuski jezuita Louis Le Comte . Opisuje i rysuje miejsce i instrumenty w swoich New Memoirs on the Present State of China , opublikowanych w 1696 roku.
Pod koniec dynastii Qing siły alianckie najechały Pekin i ukradły chińskie instrumenty astronomiczne. Instrumenty te wróciły do Chin pod koniec I wojny światowej przez Francuzów i Niemców.
Sfera armilarna z 1744 roku.
Obrotowy kwadrant z 1673 roku.
Teodolit z 1715 r.
Sekstans.
Astrolabium sferyczne z 1673 roku.