Obserwator (fizyczny)

W fizyce , obserwator jest hipotetyczny charakter wyposażone w przyrządy pomiarowe z przestrzeni i czasu , obserwując jego odniesienia do doświadczenia , które odbywają się w różnych miejscach w przestrzeni.

W fizyce Newtona , szczególnej teorii względności i ogólnej teorii względności , z hipotezą, że wszyscy rozważani obserwatorzy mają dokładnie te same przyrządy pomiarowe, zasada względności wymaga, aby pomiary wykonane przez dwóch obserwatorów w dwóch różnych układach inercjalnych były identyczne, jeśli są. to około dwóch identycznych eksperymentów wykonanych przez każdy z nich i że ich pomiary odpowiadają temu samemu prawu fizycznemu, jeśli chodzi o jeden eksperyment obserwowany przez każdy z nich. Ogólna teoria względności rozszerza tę hipotezę na każdą zmianę układu odniesienia obserwatora.

Rozpatrywana w ten sposób zasada względności, której dotychczas nie odrzucano, ogranicza zmiany układów odniesienia dopuszczalne w fizyce i implikuje, że istnieje niezmienna metryka przypadająca na zmianę układu odniesienia obserwatora. W fizyce Newtona jest to norma euklidesowa , w szczególnej teorii względności metryki Minkowskiego i ogólnej teorii względności przedziału czasoprzestrzennego .

W fizyce kwantowej warunki pomiaru obserwatora podlegają ponadto postulatom mechaniki kwantowej , w tym zasadzie nieokreśloności .

Bibliografia

1. p.  6 i zgodnie z przebiegiem ogólnej teorii względności Bernarda Lineta, przed jakimkolwiek postulatem dotyczącym przestrzeni i czasu wskazano, że obserwator ma zegar i stopniowaną regułę , całość do badania swojego otoczenia . Postuluje się, że bezpośrednia przestrzeń jest euklidesowa, reguła zachowuje tę samą długość w czasie i że do pomiaru bezpośredniej przestrzeni używana jest metryka euklidesowa. W Lev Landau i Evgueni Lifchits , Theoretical Physics , t.  2: Teoria pola [ szczegóły wydań ], § 1 i 2 oraz w każdym kursie teorii względności, założenia i rozważania dotyczące metryk są wyrażane w podobny sposób.