Nowa figuracja

Nowa figuracja to ruch artystyczny, który w opozycji do hegemona abstrakcji z 1950 roku , wykonane przejście między figuracji zalecaną przez socrealizmu we Francji aż do 1953 roku, a tak zwana „narracja” figuracji , która ujrzała światło dzienne w 1964 roku Już w 1958 r. Reżim prezydencki zaprosił pewną liczbę malarzy abstrakcyjnych do wyrażenia swoich uczuć w obliczu groźby wiadomości. Uwalniają się od neutralności znaku, przechodząc od znaczącego do znaczonego.

Historyczny

W 1950 roku The Cold War miał wpływ przeciwnych dominacji sztuki abstrakcyjnej, uprzywilejowany na Zachodzie, na tle charakterystycznego reprezentacji socrealizmu na Wschodzie; podczas gdy w Paryżu „wydarzenia” związane z algierską wojną o niepodległość są regularnie cenzurowane pod względem informacyjnym, choć krytycznym okiem artysty wydają się jedynie tematem wiadomości. W czasie masakry 17 października 1961 r. Oficjalne zaprzeczenie sprzyja nurtowi nowych realistów, który znajduje schronienie u Marcela Duchampa w Nowym Jorku po deklaracji Armana: „W październiku 61 w Paryżu nic się nie działo. "

Nieuchronnie temat zamieszek, o których mówił Robert Lapoujade w galerii Domec w 1962 roku lub demonstracji François Jousselina w galerii Massol w tym samym roku, może tylko zirytować cenzurę do tego stopnia, że ​​cała zakochana grupa jest skazana na milczenie. równej bezczelności. Zbuntowany duch bezczelnie podchodzi do najpoważniejszych tematów: niebezpieczeństw związanych z energią jądrową, wpływu psychoanalizy na alienację, wysłania człowieka w kosmos, bezbolesnego porodu, ataków między rywalizującymi frakcjami, ruchu samochodowego osiągającego punkt nasycenia  itp.

Nazwiska Maryan S. Maryan , Marcel Pouget , Bengt Lindström , John Christoforou , Jacques Grinberg , Hugh Weiss , Agayo, Jean Pellotier , Joseph Erhardy , Roger-Edgar Gillet , François Jousselin , Robert Lapoujade , Charles Semser należy zapamiętać jako autorzy nowej dysydencji przedstawionej publiczności w latach 1958-1962 przez galerie Breteau, Ariel, Charpentier, Rive-Gauche, Jeanne Bucher, Shoeller, Durand  itp.

Malowanie dystrybutorem, Mathias Fels , skorzystał z okazji, aby pokazać w swojej galerii na Boulevard Haussmann pewnych wartości figuracji minionych zmieszany z nielicznych uciekinierów z abstrakcji podczas dwóch wystaw, jeden w 1961 roku, a drugi następnego roku. Jednak ewentualne zamieszanie wyklucza autor przedmowy, Jean-Louis Ferrier , profesor w École des Hautes Etudes en Sciences Sociales. Dzięki nowym strukturom narracyjnym, u źródła nowej powieści czy Nowej Fali , nadano jej tytuł, który nabiera wartości manifestu: nowa figuracja. Prasa posługuje się tą formułą, by kwalifikować pojawienie się rzeczywistości wśród coraz większej liczby uciekinierów z abstrakcji. Ale dzięki obfitości tych nowych artystów figuratywnych tylko LAPICQUE i HELION są pionierami tej narracyjnej figuracji na początku lat 60. W tych dwóch pracach znajdą ważne źródła inspiracji .....

Również w 1962 roku kryzys kubański spowodował spadek cen sztuki abstrakcyjnej.

Niepokój narasta w obliczu nowej rzeczywistości w obliczu gangreny figuracji. W 1964 roku kacykowie sztuki abstrakcyjnej energicznie wyrazili swoje oburzenie podczas burzliwej sesji zebrania salonu na walnym zgromadzeniu. Zachęcają członków stowarzyszenia do przestrzegania statutu zgodnie z tradycją sztuki dla dobra sztuki. Premier, zaalarmowany przez swojego brata, deleguje André Malraux do przywrócenia porządku.

Zakaz myślenia o wojnie w Algierii inaczej niż w kategoriach „wydarzeń”, używania terminu „masakra” na określenie dnia 17 października 1961 zostanie uchylony dopiero w 1999 roku, czas niezbędny do zachowania jedynie tytułu nowej figuracji, dostosowanej do nowego pokolenia artystów spoglądających w stronę Stanów Zjednoczonych.

Wywrotowy charakter ruchu zostaje wyeliminowany, gdy tylko baron Rothschild, zamożny bankier sojusznik władzy - partner Biennale de Paris, które ogłosiło nową figurację, zaproponował artystom prywatną rezydencję - na zainstalowanie biura opieki społecznej . W tym celu w naturalny sposób organizowany jest spis wszystkich artystów obecnych na rynku sztuki, aw salonach rozległej rezydencji rodzi się fundacja z myślą o ważnych wydarzeniach.

W 1964 roku Gérald Gassiot-Talabot zorganizował w Musée d'art moderne de la ville de Paris pierwszą oficjalną wystawę współczesnej sztuki figuratywnej, która zakończyła sześćdziesiąt lat abstrakcyjnej awangardy we Francji i dała początek figuracji narracyjnej. .

Pomiędzy nimi istnieje brakujące ogniwo: nowa figuracja reprezentowana w Muzeum Sztuki Nowoczesnej miasta Paryża, Lozanny, Mons, Sztokholmu, Pittsburgha itp.

Artyści nowej figuracji

Malarze

Fernand Teyssier

Rzeźbiarze

Uwagi i odniesienia

  1. Jean-Luc Chalumeau , La Nouvelle Figuration , wyd. Cercle d'Art, Paryż, 2003, strony 138-141; 169; 219
  2. Marcel Pouget  : biografia, przeczytaj (dostęp 28 czerwca 2013).
  3. Strona Centrepompidou.fr, Michel Ragon, galeria Mathiasa Felsa, nowa figuracja II, o przeczytanym dokumencie (przegląd 27 czerwca 2013).