Nottingham Forest Football Club

Las Nottingham Generał
Pełne imię i nazwisko Nottingham Forest Football Club
Pseudonimy Las, Czerwoni
Fundacja 1865
Zabarwienie czerwony i biały
stadion Teren miejski
(30 602 miejsc)
Siedzenie City Ground
Nottingham NG4 5FJ
Aktualne mistrzostwa Mistrzostwo
Właściciel Evangelos Marinakis
Sokratis Kominakis
Prezydent Evangelos Marinakis
Trener Chris Hughton
Najbardziej ograniczony gracz Bob McKinlay  (pl) (692)
Najlepszy napastnik Grenville Morris (217)
Stronie internetowej nottinghamforest.co.uk
Lista nagród głównych
Krajowy Premier League (1)
Puchar Anglii (2)
Puchar Ligi Angielskiej (4)
Tarcza Wspólnoty (1)
Międzynarodowy Puchar Mistrzów Klubowych (2)
Superpuchar Europy (1)

Koszulki

Zestaw lewego ramienia nottingham1920h.png Body kit nottingham1920h.png Zestaw prawego ramienia nottingham1920h.png Zestaw spodenki nottingham1920h.png Zestaw skarpet nottingham1920h.png Dom Zestaw lewego ramienia nottingham1920a.png Body kit nottingham1920a.png Zestaw prawego ramienia nottingham1920a.png Zestaw spodenki nottingham1920a.png Zestaw skarpet nottingham1920a.png Na zewnątrz

Aktualności

Na bieżący sezon patrz:
Mistrzostwa Anglii D2 w piłce nożnej 2021-2022
0

Nottingham Forest Football Club to klub piłkarski English siedzibą w Nottingham , założona w 1865 roku .

To jedyny klub, który zdobył więcej Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (obecnie Ligi Mistrzów UEFA ) niż mistrzostwa kraju. Jest to również jedyny klub, który wygrał C1 , a następnie spadł do trzeciej ligi.

Klub ewoluuje od sezonu 2008-2009 w mistrzostwach EFL (drugiej ligi angielskiej).

Historia

Stworzenie (1865)

W 1865 roku grupa shintyjskich graczy zebrała się w Clinton Arms na Shakespeare Street w Nottingham . To tutaj została przyjęta propozycja JS Scrimshawa, aby zacząć grać w piłkę nożną i narodził się Nottingham Forest Football Club. Członkami założycielami byli A. Barks, W. Brown, WP Brown, CF Daft, T. Gamble, RP Hawkesley, TG Howitt, WI Hussey, WR Lymberry, J. Milford, JH Rastall, WH Revis, JG Richardson, JS Scrimshaw i J. Tomlinsona. Na tym samym spotkaniu ustalono, że zespół zakupi kilkanaście kolorowych czapek z chwostem „ Garibaldi red”  , nazwanych na cześć lidera włoskich bojowników o wolność „Redshirts”, które były wówczas popularne w Anglii . W związku z tym zostały ustalone oficjalne barwy klubowe.

Młode lata (1866-1898)

Pierwszy oficjalny mecz piłki nożnej odbył się dnia 22 marca 1866 rprzeciwko hrabstwu Notts, utworzonemu w 1862 roku .

W 1888 roku Angielska Federacja Piłki Nożnej stworzyła pierwszą edycję mistrzostw Anglii . Wszystkie kluby biorące udział w pierwszym sezonie mistrzostw pochodzą z północy kraju, ponieważ zdecydowały się na profesjonalizację. W rezultacie Nottingham Forest został po raz pierwszy przyjęty do Football Alliance , mistrzostwa Anglii zarezerwowanego dla klubów nieprofesjonalnych i dlatego nie został przyjęty do mistrzostw Anglii . Nottingham Forest wygrał trzecią i ostatnią edycję Football Alliance w 1892 roku . Pod koniec sezonu klub przechodzi na zawodowstwo i zostaje przyjęty przez Angielską Federację Piłki Nożnej do mistrzostw Anglii .

Sezon 1897-1898 był punktem zwrotnym w młodej historii klubu. Nottingham Forest zdobyło swoje pierwsze trofeum pokonując Derby County w finale Pucharu Anglii , co było początkiem długiej rywalizacji z innym klubem w East Midlands .

Nottingham Forest był również pionierem w angielskiej piłce nożnej, będąc pierwszym klubem, który używał nagolenników (choć poza skarpetami) i rozegrał pierwszy mecz, w którym sędzia użył gwizdka (w obliczu Sheffield Norfolk w 1878 r.).

Okres wojny i schyłek (1899-1949)

Nottingham Forest zawiódł w półfinale Pucharu Anglii w 1900 i 1902 roku, zajmując czwarte miejsce w mistrzostwach 1900-1901 , a następnie piąte miejsce w następnym sezonie. Klub zaczął stopniowo podupadać i w sezonie 1905-1906 doświadczył pierwszej degradacji .

W swoim pierwszym sezonie w drugiej lidze, w sezonie 1906-1907, klub został mistrzem i powrócił do pierwszej ligi zaledwie jeden sezon po jej opuszczeniu. Ponownie spadły do ​​drugiej ligi w latach 1910-1911, a nawet zbliżyły się do trzeciej ligi w sezonie 1913-1914, zanim zostali zwerbowani po zajęciu ostatniego miejsca w mistrzostwach.

Wraz z nadejściem I wojny światowej klub przeżywał wielkie trudności sportowe i finansowe. To właśnie wybuch wojny w połączeniu z hojnością członków ich komitetu w rzeczywistości uratował klub.

W czasie wojny Mistrzostwa Anglii zostają zawieszone i zastąpione ligą regionalną. Mistrzostwa Anglii wznowiono dopiero w 1919 roku . W tym sezonie rekonwalescencji mistrzostwo przechodzi do dwudziestu dwóch klubów. Nottingham Forest jest jednym z ośmiu klubów w kampanii, które mają zostać przywrócone do ligi, biorąc pod uwagę jego wzrost do dwudziestu dwóch klubów. Ale klub otrzyma tylko trzy głosy. To Arsenal i Chelsea otrzymają prawo do udziału w nowych mistrzostwach na sezon 1919-1920 .

Po tym, jak w sezonach 1919-1920 i 1920-1921 ponownie zbliżyli się do spadku do trzeciej ligi, zajmując 18. miejsce w drugiej lidze, Nottingham Forest wygrał, wbrew wszelkim przeciwnościom, mistrzostwo drugiej ligi w latach 1921-1922 i tym samym odzyskał angielskie mistrzostwo. mistrzostwa . Klub nadal będzie spadał pod koniec sezonu 1924-1925 .

W 1949 roku klub po raz pierwszy spadł do trzeciej ligi.

Powrót na pierwszy plan (1950-1971)

Dwa sezony później klub zakończył mistrzostwo trzeciej ligi zdobywając 110 bramek, co jest rekordem i wraca do drugiej ligi. Następnie klub ustabilizował się w drugiej lidze, najpierw zajmując czwarte miejsce w swoim powrocie w sezonie 1951-1952, siódme w latach 1952-1953 i ponownie czwarte w latach 1953-1954.

W 1957 roku Nottingham Forest zajął drugie miejsce w drugiej lidze i powrócił do elity po 32 latach od jej opuszczenia.

Po zdobyciu dziesiątego miejsca za powrót do pierwszej ligi , Nottingham Forest wygrał swój drugi Puchar Anglii w następnym sezonie przeciwko Luton Town na Wembley (2-1). Wynika to z pierwszego udziału w Pucharze Europy w Pucharze Miast Uczciwych (C3) w 1962 roku , gdzie klub zostanie wyeliminowany w pierwszej rundzie przez hiszpański klub Valencia .

W sezonie 1966-1967 Nottingham Forest zajął drugie i drugie miejsce w pierwszej lidze, co było dotychczas najlepszym wynikiem. Klub po raz drugi bierze udział w City of Fairs Cup i tym razem zostanie wypuszczony w drugiej rundzie przez szwajcarski FC Zurich , po pokonaniu w pierwszej rundzie Niemców z Eintrachtu Frankfurt .

Klub następnie cofa się w głąb mistrzostw, nawet minimalnie unikając spadku w następnym sezonie .

Nowa degradacja i powrót duetu Clough-Taylor (1972-1976)

Po ostatnich trzech sezonach walki o uniknięcie spadków, Nottingham Forest spadł z ligi pod koniec roku finansowego 1971-1972 . Co gorsza, w sezonie 1974-1975 klub wydawał się zmierzać prosto do kolejnego zjazdu do trzeciej ligi. Allan Brown został następnie odwołany ze stanowiska menedżerskiego w styczniu, kiedy drużyna znalazła się na trzynastym miejscu. Jest wymieniany na6 stycznia 1975 r.przez Briana Clougha , pozostawionego na czeku u Leeds , znanego ze swojej arogancji i wypowiedzi w mediach, ale także z regularnego konfliktu z różnymi jego kierunkami. Nottingham Forest zakończy sezon na szesnastym miejscu, co jest równoznaczne z utrzymaniem.

Brian Clough szybko podpisał kontrakt ze szkockim duetem John McGovern i John O'Hare z Leeds United . Obaj zawodnicy byli po stronie Clougha w Derby County, a także podpisali kontrakt z tym ostatnim podczas jego krótkiego pobytu w Leeds. Nottingham Forest również pozyskał Franka Clarka w lipcu tego sezonu na zasadzie wolnego transferu. Nottingham Forest zajął ósme miejsce w drugiej lidze w sezonie 1975-1976. Dużo lepiej niż w poprzednim ćwiczeniu. W tym samym sezonie McGovern został kapitanem.

16 lipca 1976 r., Peter Taylor , asystent Clough w Hartlepool , Derby i Brighton , dołącza do niego w Nottingham Forest. Po ocenie graczy po jego przybyciu, Taylor powiedział Clough: „To było osiągnięcie dla ciebie, aby zająć ósme miejsce w drugiej lidze, ponieważ niektórzy z nich to tylko gracze trzeciej ligi”.

Po trudnym początku sezonu 1976-1977, w którym nie wygrali ani jednego meczu w pierwszych czterech meczach ligowych, Nottingham Forest nadal wygrał Anglo-Scottish Cup przeciwko Leyton Orient w grudniu. Trofeum postrzegane przez niektórych jako śmieszne, ale Brian Clough nie słyszy tego w ten sposób, ponieważ w tym czasie daje klubowi pierwsze trofeum od czasu FA Cup 1959. Jest to pierwsze trofeum ery Clough, który powie dalej ten temat: „Ci, którzy mówią, że jest to drewniane trofeum, to pęknięcia. Coś wygraliśmy i to robi różnicę. ”.

Efekt duetu Clough-Taylor zaczął być wtedy odczuwalny, a klub kontynuował postępy w następnym sezonie, aż do uzyskania trzeciego miejsca, co było równoznaczne z wejściem do pierwszej ligi. Klub po raz kolejny znalazł się w elicie, po pięciu latach spędzonych w drugiej lidze.

Od drugiego podziału do konsekracji w Europie (1977-1980)

Wracając do najwyższej klasy rozgrywkowej w sezonie 1977-1978 , Nottingham Forest rozpoczął sezon z przytupem , odnosząc trzy zwycięstwa w tylu meczach z Evertonem , Bristol City i odwiecznym rywalem Derby County . Nawet porażka z Arsenalem (3:0) nie wystarczy, aby zakończyć ten dobry start w mistrzostwach. Podobnie jak w połowie sezonu awansowani pokonują wszelkie prognozy i zajmują pierwsze miejsce w tabeli. Pod koniec sezonu Nottingham Forest po raz pierwszy w swojej historii zostanie mistrzem Anglii , co da im również prawo do gry w swoim pierwszym Pucharze Mistrzów Klubowych .

Panujący mistrz Anglii, Nottingham Forest, odkrywa Puchar Europy Mistrzów Klubowych . Klub osiąga wtedy doskonały kurs. Brian Clough za gracze zaczynają eliminując obronie mistrz Liverpool , którego Mieli także zdetronizował poprzedniego roku w lidze. Następnie zwycięzcy AEK Ateny w ósmej pozycji, Grasshopper Club Zurich w kwartach i FC Kolonia w półfinale zdołali dotrzeć do finału na Stadionie Olimpijskim w Monachium .

W finale wygrali 1:0 przed Malmö, w szczególności dzięki bramce po strzale głową Trevora Francisa . Klub jest u szczytu, a Brian Clough i jego zespół napisali do tej pory najpiękniejszą kartę w historii klubu. Nottingham Forest to trzecia drużyna, która zdobyła Puchar Europy Mistrzów Krajowych w swoim pierwszym występie po Realu Madryt i Interu Mediolan .

W lidze Nottingham Forest nie utrzymał jednak tytułu i zajął drugie miejsce w Anglii za Liverpoolem .

W kolejnym sezonie Nottingham Forest wygrało Superpuchar Europy z FC Barcelona .

Obrońca tytułu Nottingham Forest po raz kolejny gra w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych . Najpierw wyeliminowali szwedzki Östers IF , a następnie rumuński FC Argeș Pitești w ósmym miejscu. W ćwierćfinale wyeliminują Dynamo Berlin i Ajax Amsterdam w półfinale.

W finale faworytem był niemiecki klub Hamburg SV . John Robertson dał przewagę do The Reds w 19 th  chwili gdy Peter Shilton zatrzymał wszystko na swojej drodze. Mężczyźni Briana Clougha i Petera Taylora po raz drugi z rzędu zostali świętymi mistrzami Europy. Klub stał się wówczas punktem odniesienia w Europie i Anglii. Nottingham Forest właśnie przeszedł do historii, ponieważ do dziś pozostaje jedynym klubem, który wygrał więcej rozgrywek europejskich niż mistrzostw kraju.

Klub nie zdobędzie jednak drugiego z rzędu Superpucharu Europy, pokonując go przez Valencię . Nottingham Forest przegra również w Pucharze Interkontynentalnym przed Urugwajczykami z Club Nacional (0-1).

Pierwsze role w Anglii (1981-1992)

Klub ponownie awansuje do półfinału Pucharu UEFA w 1984 roku, kiedy to zostanie wyeliminowany przez belgijski Anderlecht .

Konsekwencje pokolenia dwukrotnych mistrzów Europy były bardziej delikatne niż wyczyny późnych lat 70. Nottingham Forest pozostał dobrym zespołem Premier League do 1992-1993, kiedy klub spadł z ligi po katastrofalnym sezonie.

Jesień (1993-2007)

Wcześniej Forest trzykrotnie zajmował trzecie miejsce w mistrzostwach w latach 1983-1984, 1987-1988 i 1988-1989. Po szybkim ożywieniu The Reds znaleźli się w Premier League w latach 1994-1995 i zdobyli trzecie miejsce. Powrót był jednak krótkotrwały, ponieważ Nottingham ponownie upadł w latach 1996-1997. Odrodzenie jest nadal natychmiastowe dzięki ligowemu tytułowi w kluczu, ale spadek jest jeszcze szybszy pod koniec sezonu 1998-1999 (ostatni sezon Nottingham w Premier League ). Forest grał w mistrzostwach Coca Coli do 2004-2005, zanim przeniósł się do trzeciej ligi.

Powrót do Mistrzostw (od 2008)

3 maja 2008 r.klub wrócił do mistrzostw po zwycięstwie 3:2 nad Yeovil Town FC . Pod koniec sezonu 2009-2010, Nottingham kończy 3 e , zapewniając jej miejsce w playoffs, ale odpadł w półfinale przez Blackpool . Mając na celu powrót do Premier League , projekt renowacji stadionu City Ground rozpocznie się latem 2020 r. [1]

Nigel Doughty, właściciel klubu od 1999 roku , zmarł4 lutego 2012. Nottingham Forest został przejęty w lipcu 2012 roku przez rodzinę Al-Hasawi z Kuwejtu .

Grecki magnat stoczniowy Evangelos Marinakis , już właściciel greckiego klubu Olympiakos , kupuje większość klubu w miesiącu .maj 2017.

Nagrody i wyniki

Nottingham Forest jest jedynym klubem, który zdobył Puchar Europy Mistrzów Krajowych więcej razy niż własne mistrzostwa kraju (zakwalifikował się do C1 1979-1980 jako zwycięzca poprzedniej edycji). Jest to również jedyny klub zostały mistrzowie Europy zostać obniżony o 3 e  narodowego podziału później.

Osiągnięcia Nottingham Forest
Mistrzostwa krajowe Puchary Krajowe Konkursy międzynarodowe

Rywalizacja

Nottingham Forest ma wiele rywalizacji w różnych skalach. W Nottingham odbywają się bardzo lokalne derby z sąsiadem najbliżej Notts County (którego etap Meadow Lane znajduje się w odległości 275  m od City Ground po drugiej stronie Trent ).

Drugim głównym rywalem jest sąsiedni klub Derby County , oddalony o 25  km .

W przeszłości Liverpool był również ważnym rywalem, gdy obie drużyny grały razem w Premier League , zwłaszcza od tragedii na Hillsborough, w której zginęło 96 kibiców Mersey Reds.

Historyczne osobowości klubu

Trenerzy klubowi

Poniższa tabela przedstawia listę trenerów klubowych od 1889 roku.

Ranga Nazwisko Kropka
1 Harry Radford Sierpień 1889-maj 1897
2 Harry haslam Sierpień 1897-maj 1909
3 Fred Earp Sierpień 1909-maj 1912
4 Mistrzowie Boba Sierpień 1912-maj 1925
5 John Baynes Sierpień 1925-maj 1929
6 Stan hardy sierpień 1930 19-maj 1931
7 Noel Watson Sierpień 1931-maj 1936
8 Harold szturmowiec Sierpień 1936-maj 1939
9 Walker Billy maj 1939-czerwiec 1960
10 Andy Beattie wrzesień 1960-lipiec 1963
11 Johnny Carey lipiec 1963-grudzień 1968
12 Matowe skrzela Styczeń 1969-Paź 1972
13 Dave mackay Listopad 1972-Paź 1973
14 Allan Brown Listopad 1973-styczeń 1975
15 Brian chlough Styczeń 1975-maj 1993
16 Frank Clark maj 1993-grudzień 1996
17 Stuart Pearce (tymczasowy) grudzień 1996-maj 1997
18 Dave bassett maj 1997-sty. 1999
19 Micky Adams (tymczasowy) Styczeń 1999
20 Ron Atkinson styczeń 1999-maj 1999
Ranga Nazwisko Kropka
21 David Platt Lipiec 1999-
Lipiec 2001
22 Paul Hart Lipiec 2001-
Luty 2004
23 Joe Kinnear luty 2004-grudzień 2004
24 Mick Harford
(tymczasowy)
grudzień 2004-styczeń 2005
25 Gary Megson styczeń 2005-luty 2006
26 F Barlow I McParland (tymczasowy) luty 2006-maj 2006
27 Colin Calderwood maj 2006-grudzień 2008
28 John Pemberton (tymczasowy) grudzień 2008-styczeń 2009
29 Billy Davies styczeń 2009-czerwiec 2011
30 Steve Mcclaren czerwiec 2011-
Październik 2011
31 Steve Cotterill Paź 2011-
Lip. 2012
32 Sean O'Driscoll lipiec 2012-grudzień 2012
33 Alex McLeish grudzień 2012-luty 2013
34 Billy Davies luty 2013-marzec 2014
35 Gary Brazylia
(tymczasowo)
marzec 2014-maj 2014
36 Stuart Pearce lipiec 2014-luty 2015
37 Dougie Freedman luty 2015-marzec 2016
38 Paweł Williams marzec 2016-maj 2016
39 Philippe Montanier czerwiec 2016-sty. 2017
40 Mark Warburton marzec 2017-grudzień 2017
Ranga Nazwisko Kropka
41 Aitor Karanka styczeń 2018-styczeń 2019
42 Martin o'neill styczeń 2019-
czerwiec 2019
43 Sabri Lamouchi czerwiec 2019-
Październik 2020
44 Chris Hughton paź 2020-

Obecna siła robocza

Gracze roku

Rok Zwycięzca
1977 Tony słonka
1978 Kenny płonie
1979 Garry brzozy
Rok Zwycięzca
1980 Larry Lloyd
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden Kenny płonie
1982 Peter Shilton
1983 Steve Hodge
1984 Chris Fairclough  (pl)
1985 Jim McInally
1986 Nigel Cluf
1987 Wędrowcy
1988 Nigel Cluf
1989 Stuart Pearce
Rok Zwycięzca
1990 Wędrowcy
1991 Stuart Pearce
1992 Wędrowcy
1993 Steve Sutton  (pl)
1994 David Phillips
1995 Kamień Steve
1996 Stuart Pearce
1997 Colin Cooper
1998 Pierre van Hooijdonk
1999 Alan Rogers  (pl)
Rok Zwycięzca
2000 Dave Beasant
2001 Chris Bart-Williams
2002 Gareth Williams  (w)
2003 David Johnson
2004 Andy Reid
2005 Paul Gerrard  (pl)
2006 Ian Breckin  (pl)
2007 Grant Holt
2008 Julian Bennett  (pl)
2009 Chris cohen
Rok Zwycięzca
2010 Lee Camp
2011 Łukasz Komnaty
2012 Garath McCleary
2013 Chris cohen
2014 Andy Reid
2015 Michał Antoniusz
2016 Dorus de Vries
2017 Eric Lichaj
2018 Ben Osborn
2019 Joe Loley


Kultowi gracze

Struktury klubowe

stadion

Nottingham Forest grał swoje wczesne lata na różnych podstawach. Zaczęli na Forest Racecourse, zanim przenieśli się w 1879 roku do Castle Ground and Meadows. W latach 1873-1885 zrobili krótkie przejazdy w Trent Bridge, Parkside Ground i Gregory Ground, zanim zajęli Town Town z pewną ciągłością w latach 1890-1895.

Nottingham Forest przeniósł się do City Ground w dniu 3 września 1898 r. Aby uzyskać 3000  funtów potrzebne do budowy stadionu, klub poprosił swoich kibiców o zapisanie się do programu New Ground Scheme na kwotę 5  funtów . Klub zebrał w ten sposób 2000  funtów .

City Ground gościło reprezentację Anglii w 1909 roku na mecz z Walią . W latach 1899-1956 na stadionie odbyło się sześć półfinałów Pucharu Anglii, tradycyjnie rozgrywanych na neutralnym terenie.

City Ground znajduje się niecałe 275  metrów , przecinając Trent , Meadow Lane , siedzibę Notts County Football Club , drugiego klubu Nottingham.

Z myślą o powrocie do Premier League , latem 2020 r. rozpocznie się remont stadionu City Ground . Jego obecna pojemność wynosi 30 576.

Producenci sprzętu i sponsorzy

Po 27 latach jako dostawca sprzętu dla klubu, Umbro kończy współpracę. To Adidas otrzymuje partnerstwo na początku sezonu 2013-2014.

Na początku tego samego sezonu firma Fawaz International Refrigeration & Air Conditioning Company z siedzibą w Kuwejcie, należąca do rodziny Fawaz, właściciela klubu, zostaje sponsorem koszulki na jeden sezon (plus jeden z opcją).

Od sezonu 2018-2019 klub jest wyposażany przez włoskiego producenta sprzętu Macron .

Uwagi i referencje

  1. pokazane są tutaj tylko najważniejsze tytuły w oficjalnych zawodach.
  2. (w) „  Właściciel Nottingham Forest Nigel Doughty znaleziony martwy  ” na bbc.co.uk (dostęp 23 lipca 2012 )
  3. (w) „  Nottingham Forest Bought by Kuwejt  ” , na Independent.co.uk (dostęp 23 lipca 2012 )
  4. (w) „  Evangelos Marinakis kompleksowo przejął Nottingham Forest i zaprzecza zarzutom dotyczącym ustawiania meczów  ” na theguardian.com ,18 maja 2017 r.(dostęp 2 marca 2020 r. )
  5. „  Zatrudnienie w Nottingham Forest  ” , na transfermarkt.fr .
  6. (w) „  Pierwszy zespół Nottingham Forest  ” na nottinghamforest.co.uk .
  7. Wskazuje się tylko narodowość sportową . Gracz może mieć kilka narodowości, ale ma prawo grać tylko dla jednej selekcji narodowej.
  8. Pokazywany jest tylko najważniejszy wybór.
  9. „  Gracze sezonu 2000  ” [ archiwum zlistopad 11, 2013] , Nottingham Forest FC (dostęp 7 września 2012 )
  10. „  Nasz najlepszy idol Garetha  ”, Nottingham Forest FC ,13 kwietnia 2002 r.( przeczytaj online [ archiwum z5 sierpnia 2012] , dostęp 30 kwietnia 2012 )
  11. „  Gracz roku  ”, Nottingham Forest FC ,27 kwietnia 2003 r.( przeczytaj online [ archiwum z5 sierpnia 2012] , dostęp 30 kwietnia 2012 )
  12. „  Gracz roku  ”, Nottingham Forest FC ,1 st maja 2004( przeczytaj online [ archiwum z5 sierpnia 2012] , dostęp 30 kwietnia 2012 )
  13. „  Paul Gerrard – Piłkarz Roku  ”, Nottingham Forest FC ,8 maja 2005( przeczytaj online [ archiwum z7 września 2012] , dostęp 30 kwietnia 2012 )
  14. „  Breckin Scoops Award  ”, Nottingham Forest FC ,29 kwietnia 2006( przeczytaj online [ archiwum z5 sierpnia 2012] , dostęp 30 kwietnia 2012 )
  15. „  Guy Grant Prize  ”, Nottingham Forest FC ,11 lipca 2007 r.( przeczytaj online [ archiwum z9 maja 2012] , dostęp 30 kwietnia 2012 )
  16. „  Poll Tops 'Jules'  ”, Nottingham Forest FC ,4 maja 2008( przeczytaj online [ archiwum z6 maja 2008] , dostęp 30 kwietnia 2012 )
  17. „  Chris jest twoim wyborem  ”, Nottingham Forest FC ,3 maja 2009( przeczytaj online [ archiwum z6 maja 2009] , dostęp 30 kwietnia 2012 )
  18. „  Nagroda Camp Fire Lands  ”, Nottingham Forest FC ,24 kwietnia 2010( przeczytaj online [ archiwum z29 kwietnia 2010] , dostęp 30 kwietnia 2012 )
  19. „  Star Man Luke  ”, Nottingham Forest FC ,30 kwietnia 2011( przeczytaj online [ archiwum z29 stycznia 2012] , dostęp 30 kwietnia 2012 )
  20. „  G-Mac i Adi Land Awards  ”, Nottingham Forest FC ,28 kwietnia 2012( przeczytaj online [ archiwum z4 lipca 2012 r.] , dostęp 30 kwietnia 2012 )
  21. Nick Richardson , „  Cohen wygrywa zawodnik sezonu  ”, Nottingham Forest FC ,4 maja 2013 r.( przeczytane online , dostęp 4 maja 2013 )
  22. „  Andy Reid piłkarzem sezonu  ”, Nottingham Forest FC ,3 maja 2014( przeczytane online , dostęp 4 maja 2013 )
  23. „  Antonio zdobywa główną nagrodę  ”, Nottingham Forest FC ,4 maja 2015 r.( przeczytaj online , dostęp 4 maja 2015 r. )
  24. „  Dorus de Vries został piłkarzem sezonu 2015–2016 w Nottingham Forest  ”, Nottingham Forest FC za pośrednictwem Facebooka ,30 kwietnia 2016( przeczytaj online , skonsultowano 30 kwietnia 2016 r. )Model: podstawowe źródło wbudowane
  25. (w) "  Honor będę pamiętać do końca życia mówi Eric Lichaj jak wygrywa główną nagrodę Nottingham Forest  ' , Nottingham posta ,10 maja 2017 r.( przeczytaj online [ archiwum z10 maja 2017 r.] , dostęp 10 maja 2017 )
  26. „  Osborn koronowany na gracza sezonu  ”, Nottingham Forest FC ,5 maja 2018 r.( przeczytaj online , skonsultowano 5 maja 2018 r. )
  27. „  Lolley najlepszym zawodnikiem sezonu  ”, Nottingham Forest FC ,3 maja 2018( przeczytaj online , konsultacja 3 maja 2018 r. )
  28. (w) „  Główny kamień milowy dla The City Ground as Forest, prześlij harmonogram wdrażania  ” na nottinghamforest.co.uk ,3 grudnia 2019(dostęp 2 marca 2020 r. )

Linki zewnętrzne