Nitrie (Egipt)

Nitrian Desert był jednym z głównych miejsc monastycyzmu chrześcijańskiego w Egipcie w późnej starożytności .

Historia

Jest w jeziorze suchy tej pustyni, że Egipcjanie czasami zwrócił nazwali natron , zwany także nitrum w języku greckim. Nazwa tego pustynnego regionu w pobliżu Aleksandrii ma greckie pochodzenie, w przeciwieństwie do znacznie bardziej odległej doliny Natron .

Były trzy główne miejsca ustanowienia odrębnego chrześcijańskiego monastycyzmu w Dolnym Egipcie i były one długo zdezorientowane: pustynia Nitria, pustynia Scete i Kellia . Pomieszanie „Nitrie” i „Scété” zostało rozwiane w 1932 roku dzięki pracy HG Evelyn White. Umiejscowienie Kellias został zauważony w 1964 przez Antoine Guillaumont .

• "Pustynia Scété" odpowiada obecnemu Ouadi Natroun , zorientowanemu na obniżenia NW-SE, którego dno zajmują wody gruntowe bogate w węglany i azotany i który znajduje się mniej więcej w połowie drogi między Kairem i Aleksandrią , niedaleko obecnej drogi łączącej dwa miasta zwane „pustynną trasą”. Do dziś znajdują się tam cztery klasztory koptyjskie (w tym Klasztor Syryjczyków, z którego pochodzi słynna kolekcja manuskryptów syryjskich z British Library , błędnie nazywana Kolekcją Nitrian ).

• „Pustynia Nitrii” znajdowała się około 60 km dalej na północ, znacznie bliżej Aleksandrii (a dokładniej około piętnastu km na południe od Damanhur ). Miejsce to jest dziś częścią zamieszkałego i uprawianego regionu Delty i nie ma już żadnych widocznych śladów dawnych osad klasztornych.

• Stanowisko Kellia znajdowało się pomiędzy, około 11 mil na południe od Nitrii. Jeszcze do niedawna na pustyni, dziś, po pracach nawadniających, nawiedzane są przez uprawy.

Pierwszym, który osiadł na „pustyni Scété”, był Makariusz Wielki około roku 330 ( klasztor św. Makariusza ze Scété nadal istnieje). Następnie dołączyli do niego uczniowie tacy jak Paphnutius Bubale, Mojżesz Etiopczyk , Sisoes , Jan Krasnolud , Poimen. Założycielem strony Nitrie był mniej więcej w tym samym czasie Amoun . Mieszkał tam przez około dwadzieścia lat i dołączyli do niego uczniowie tacy jak Or i Pambo. Ponieważ wkrótce było ich wielu, Amoun zdecydował się na nową osadę, którą wybrał za radą pustelnika Antoine'a , prawdopodobnie w lipcu 338, kiedy ten przeniósł się do Aleksandrii, aby wesprzeć arcybiskupa Atanazego przeciwko arianom . Takie było pochodzenie Kellii , to znaczy „cel”, gdyż kwatery mnichów były rozproszone na pustyni. To właśnie w Kellia mieszkał Makariusz z Aleksandrii (aby odróżnić go od Makariusza ze Scété ) i Ewagriusza Pontyfika (ten ostatni w Nitrii od około 383 do 385 , potem w Kellias ).

Mnisi z Nitrii i ze Scété byli przeciwni w czasach arcybiskupa Teofila z Aleksandrii  : Nitria była pod wpływem Orygenizmu , a sam Teofil odbył tam ekspedycję na czele oddziału. Brutalny w 401 roku , molestując tam pewnych ascetów oraz wydalanie trzystu innych, którzy znaleźli schronienie w Scytopolis w Palestynie  : Scété został zdominowany przez „anthropomorphites”, którzy zaatakowali Teofil w swoim pałacu w Aleksandrii w 399 , stając przed jego sojuszników.

Uwagi i odniesienia

1. Sydney Aufrère, Rudy, metale, minerały i chemikalia, skarby i parady ziem górniczych , Francuski Instytut Archeologii Orientalnej,1991, s.  637
2. HG Evelyn White, The Monasteries of the Wadi 'N Natrun , I: New Coptic Texts from the Monastery of Saint Macarius (New York, 1926), II: The History of the Monasteries of Nitria and of Scetis (New York, 1932) .
3. „Pierwsze wykopaliska na stanowisku Kellia (Dolny Egipt)”, Protokół z sesji Akademii Inskrypcji i Literatury , t. 109, nr 1, 1965, str.  218-225.
4. Paronimia między „Nitrie” a „Natroun” przyczyniła się do zamieszania.
5. Opis spotkania znajduje się w Apophtegmas of the Fathers of the Desert ( Antoine , 34).

Link zewnętrzny

• Witryna z mapami