Narodziny |
1666 Lavaur |
---|---|
Śmierć |
1727 Tulon |
Zajęcia | Wojsko, korsarz |
Rodzina | Rodzina Lambert des Granges |
Stopień wojskowy | Kapitan artylerii i kapitan galiote |
---|---|
Różnica | Kawaler Królewskiego i Wojskowego Orderu Saint-Louis |
Nicolas de Lambert ( 1666 - 1727 ), był kapitan artylerii, kapitan Galiote i Corsair Dunkierki .
Urodził się w Lavaur dnia5 lipca 1666, zmarł w Tulonie dnia18 sierpnia 1727. Jego ojciec, André de Lambert pochodzi z Marsylii i jest inżynierem wojskowym, jego matka urodziła się jako Jeanne de Martinon.
Jego ojcem chrzestnym jest rycerz Nicolas de Clerville , inżynier wojskowy, generalny intendent fortyfikacji Francji, poprzednik Vaubana .
Po raz pierwszy ożenił się w Dunkierce z Louise Fontaine 15 grudnia 1693 r. Wdowiec po swojej pierwszej żonie 26 listopada 1705 r. Ożenił się ponownie 27 maja 1706 r. Z Marie-Claude Le Normant, w obecności jej braci , Ange Le Normant de Mezy, komisarz marynarki, i Claude-Simon le Normant, rycerz z Beaumont.
Była córką Ange Le Normanta, sekretarza Roya i głównego urzędnika Wielkiej Rady za panowania Ludwika XIV i Claude-Madeleine Gourdan. Była także kuzynką Sébastien-François-Ange Le Normant de Mezy, zastępcy armii morskiej, który był asystentem ministra marynarki wojennej Massiac , oraz pana Le Normanta d'Etioles , męża markiza de Pompadour .
Artefeuil (w 1759 r.) I La Chesnaye-Desbois (w 1775 r.) W swoich słownikach nazywają go „szlachetnym Nicolas de Lambert de Lavor w Langwedocji”, mężem Dame Marie-Claude Le Normant, córki naczelnego urzędnika Wielka Rada za panowania króla Ludwika XIV . Artefeuil i Dubuisson określają, że Nicolas de Lambert de Lavor w Langwedocji nosi ramiona Gules a levron Argent siedzące na tarasie Vert, które różnią się od ramion noszonych przez jego potomków.
Karierę rozpoczął jako oficer artylerii, na co wskazują jego akta osobowe w archiwach marynarki wojennej:
On nauczył Toulon bombowiec na 1 st stycznia 1691, porucznik artylerii w Dunkierce na 1 st marca 1692, kapitan z Galliot , artylerii porucznika na 1 st stycznia 1695 roku jest kapitanem artylerii w Rochefort na 1 st listopada 1705.
Kawaler Orderu Saint Louis the27 listopada 1711.
Dowodził statkami króla uzbrojonymi w wyścigu: Igrzyskach w 1704 r., Le Toulouse oraz Śmiałym i szczęśliwym powrotem (1705), fregatą liczącą 300 ludzi i 40 dział.
Archiwa Marynarki Wojennej przechowują kilka zapisów jego bitew
w szczególności dziennik pokładowy igrzysk i list od swojego właściciela, pana Lombara, który entuzjastycznie napisał do Sekretarza Marynarki Wojennej, określając ten połów jako większy, który został wykonany w żywej pamięci przez jeden statek : 24 lipca 1704, dowodzący fregatą gry, które (sic!) są słabsze pod względem liczby „ atakuje na wysokości Texel, silnie holenderski statek przebity 36 działami i sześcioma piargami i zamontowany przez 100 członków załogi zwany„ Gau Drake ”,„ który po pełnych siedmiu -godzinną walkę po wskoczeniu w zderzenie uczynił go mistrzem. Statek ten udał się na wschód załadowany przyprawami, prześcieradłami, ołowiem, cyną i innymi cennymi towarami, szacowanymi na ponad dwa miliony funtów, i prowadząc go do Dunkierki, napotkał go 28. holenderskiego korsarza, który miał 300 ludzi na załodze. Sieur Lambert miał na pokładzie bardzo niewielu ludzi, większość z nich wskoczyła do gniazda, niektórzy zabici lub ranni i chorzy, tak że na meczach zostało tylko 40 mężczyzn, większość z nich niezdolnych do manewrowania. Po trzech kolizjach załoga Igrzysk rozwiązała się, a Holender uwolnił swojego rodaka.
Botanik, geograf i astronom Ojciec Louis Feuillée zaokrętował się w Marsylii 14 grudnia 1707 roku na statku Saint-Jean-Baptiste dowodzonym przez byłego korsarza Jeana Doubleta . Opisują, jeden w swojej pracy, a drugi w swoich wspomnieniach, walkę z 9 maja 1708 roku, której są naocznymi świadkami.
W Feuillee RP prezentuje w tych kategoriach Nicolas Lambert: Szczęśliwy powrót, nazwa korsarza, który był transportowany do nas (..), był dowodzony przez pana Lamberta, oficer Roy, który przez swoją odwagą w najbardziej niebezpiecznych walk, stał się jednym najbardziej godnych podziwu kapitanów morskich . Jean Doublet i ojciec Feuillée szczegółowo opisują ofiarę szczęśliwego powrotu w obliczu dwóch angielskich fregat, jednego z sześćdziesięciu dział, a drugiego z siedemdziesięciu dwóch, u wybrzeży Gibraltaru, aby umożliwić wypłynięcie konwoju 4 statków handlowych, uciec i kontynuować swoją drogę. Jean Doublet dostarcza nam informacji o manewrach trzech okrętów, w tym jednej z angielskich fregat, która trzykrotnie odmówiła wejścia na pokład „Happy Return”, która miała dobrą załogę, ale słaba artyleria .
Walka trwała od godziny 17:00 do 23:00, RP Feuillée opisuje epilog: Anglik, który zawsze odmawiał wejścia na pokład, mógł odnieść sukces tylko w swoim przedsięwzięciu, które go do tego zmusiło, polegało na tym, że jego statek, przebity ze wszystkich stron i tonący na sam dno, nie był w stanie dłużej się opierać. Monsieur de Lambert, którego pierwszy przywiózł, przyjął oficerów angielskich, którzy przybywali, aby przejąć jego statek , z knotem w ręku, mając u stóp kilka beczek prochu, że pierwszym komplementem, jaki im złożył, było to, że `` twierdził nawet zanim zacznie mówić o kapitulacji, aby spełnić prośby, które do nich skierował, bez podpalenia prochu i wysadzenia jego statku. (...) ci oficerowie widząc jego postanowienie, udzielili mu tego, czego chciał, zabrali go na ich statki, na których otrzymał zaszczyty (…).
W 1712 roku z archiwów marynarki wojennej wynika, że był upoważniony do dowodzenia jednym z uzbrojonych statków w imieniu króla Hiszpanii pod dowództwem jego szwagra Sieur de Mezy, jak wspominała jego żona w swojej petycji. ... regentowi, gdy został skompromitowany w szczegółach spisku Cellamare , oskarżony o oferowanie swoich usług Hiszpanii, został uwięziony przez lettre de cachet w 1719 r. na Grosse Tour de Toulon. Został zwolniony po kilku miesiącach, ale od tej pory musiał żyć na emeryturze, aż do śmierci w 1727 roku .
Jednak jego akt zgonu mówi nam, że kiedy zginął, był dowódcą kompanii bombowej w Tulonie.