Nicolas Pacotat

Nicolas Pacotat Biografia
Narodziny W kierunku 1696
Bourges
Śmierć 1731
Poitiers
Zajęcia Muzyk , kompozytor

Nicolas Pacotat ( Bourges , ok. 1696- Poitiers ,1731) Czy kompozytor , dyrygent i muzyk francuski z okresu baroku .

Biografia

Sześć lat później 18 lutego 1702, mały Mikołaj wchodzi pod kontrolę swojej parafii, kolegiaty Saint-Ursin (zniszczonej podczas rewolucji). Jego mistrzem był Pierre Dutard, a następnie Nicolas Gaumet, były puer katedry . Odkrył muzykę organową z postacią ze świata muzycznego Berruyera, Sébastienem Buratem, także organistą w katedrze od 1671 roku i wśród jezuitów. On „wychodzi ze świtu” wPaździernik 1714 ; zatrzymany w Saint-Ursin jako zastaw, w 1718 r. znalazł się tam mistrzemMarzec 1720, On odbiera chanoinie z pół- prebenda , który Dutard posiadał.

Choć bardzo zaangażowany w muzyczny świat Bourges, przyciągnęła go wielka kolegiata Saint-Hilaire de Poitiers, która na mocy ustanowionego od kilku stuleci statutu bractwa kultywuje bliskie związki z kapitułą Saint-Ursin. Jest przyjmowany jako mistrz muzyki wListopad 1722na miejsce René Frogera, który zmarł latem, i kapelana w grudniu. Wraz z inwentarzem kapitańskim jego dzierżawa zostaje zawarta na dziewięć lat od Bożego Narodzenia.

Pacotat jest otoczony przez siedmiu mistrzów, organista Louis Montazeau (Montazaud), śpiewaków, instrumentalistów, a „urodzin zatrudnieni zgodnie z ich doświadczenia chorału  ”. Zimowy Saint-Hilaire (14 stycznia) i latem (28 czerwca, tłumaczenie relikwii) to dwie główne atrakcje. Dla każdego kapituła upoważniona jest do „pożyczania muzyków z zewnątrz” w celu wzmocnienia swoich szeregów. Ma okazję spotkać się z budowniczym organów, założonym od 1716 roku w Bourges, Simonem Rémy, który przyjeżdża do Saint-Hilaire, aby pracować nad organami.

W Wrzesień 1724, kapituła Sainte-Chapelle z Bourges stara się zmusić go do powrotu do rodzinnego miasta, dokąd udaje się w październiku i zostaje mianowany mistrzem przez dziewięć lat18 grudnia. W końcu zdecydował się pozostać w Saint-Hilaire de Poitiers, gdzie opuścił i objął w posiadanie12 grudnia, „Małego tygodnia Sainte-Soline”, porzucony przez zmarłego właśnie mistrza F. Paina.

Jego śmierć nastąpiła wcześniej Lipiec 1731, nowy mistrz, Claude Gibault, którego dzierżawy nie znaleziono, otrzymuje płatność w dniu 4 września.

Grafika

W 1733 r. Kapituła chciała skopiować „wszystkie utwory zmarłej siostry Pacotat”. Zniknęli, poza masą Delicta, która jest inteligencją? Nadal śpiewane na początku XIX th  wieku, w tym Notre Dame de Paris . Jego msza pojawia się od czasu do czasu w programie letnich koncertów. W Poitiers, gdzie niewątpliwie został napisany, 278 lat po jego utworzeniu,15 lutego 2007, miał okazję posłuchać jej w kolegiacie Saint-Hilaire-le-Grand, w wykonaniu chórów studenckich z University of Poitiers i Brandon University .

W marzec 2016, po raz pierwszy została nagrana przez Chór Grenelle pod dyrekcją Alix Dumon-Debaecker na instrumentach z epoki. To nagranie jest dostępne na pierwszym albumie chóru, obok Litanies à la Vierge Paolo Lorenzaniego (1640-1713) i dwóch motetów Guillaume Bouzignac (1587-1643).

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Archives dep. du Cher, 14G 40, rejestr rozdziału nie foliowany.
  2. Oddział archiwów du Cher 14G 173, Rozdział rejestracji F O   54.
  3. Archives dep. du Cher, 14G 40.
  4. Oddział archiwów du Cher, 14G 6. Bractwa (1029-1756)
  5. Oddział archiwów de Vienne, G 561, Rozdział rejestracji F O   390
  6. Oddział archiwów de Vienne, G 561, Rozdział rejestracji F O   425.
  7. Oddział archiwów de la Vienne, G 561, Chapter register, f os   97-101.
  8. Od 10 maja 1707, pochodzący z Notre-Dame la Grande
  9. Oddział archiwów du Cher, E 1674 (minuty od Ch. Callier).
  10. Oddział archiwów de la Vienne, G 562, Chapter register, f os   318-319
  11. Oddział archiwów de la Vienne, G 578, Rejestr rozdziałów, f o   24 v.
  12. Oddział archiwów de Vienne, G 563, Rozdział rejestracji F O   37

Bibliografia

  1. Renon 2010 , s.  150.
  2. Renon 2010 , s.  151.
  3. Renon 2010 , s.  158 i 161.
  4. Renon 2010 , s.  158.
  5. Renon 2010 , s.  163.
  6. „  Nicolas Pacotat (1696? -1731)  ” , data.bnf.fr (dostęp 13 grudnia 2018 ) .
  7. Renon 2010 , s.  174.
  8. Renon 2010 , s.  185.
  9. Renon 2010 , s.  182.
  10. Renon 2010 , s.  183.
  11. Wynik Missa kwartet vocibus Cui titulus, Deluta quis intelligit, authore Nicolas Pacotat. Insignis ac regalis ecclesiae Santi Hilarii majoris Pictaviensis parvo weekario, nec-non in eadem ecclesia musiccs praefecto on Gallica
  12. „  Pacotat  ”, Christian Family ,luty 2017
  13. „  Deezer  ”
  14. „  Spotify  ”

Linki zewnętrzne