| Narodziny |
23 maja 1919 Kecskemét |
|---|---|
| Śmierć |
18 grudnia 1975(w wieku 56 lat) Paryż |
| Narodowości |
Francuski węgierski |
| Trening | Uniwersytet Paryski |
| Czynność | Psychoanalityk |
| Małżonka | Maria Torok |
| Pole | Teoria analityczna ( w ) |
|---|
Nicolas Abraham , urodzony Miklós Ábrahám on23 maja 1919w Kecskemét i zmarł dalej18 grudnia 1975w Paryżu jest francuskim psychoanalitykiem węgierskiego pochodzenia .
Urodził się w ortodoksyjnej i wykształconej rodzinie żydowskiej, jego ojciec był rabinem i drukarzem. W 1938 r. Uciekł przed powstaniem nazizmu i schronił się w Paryżu, gdzie studiował filozofię na uniwersytecie, stając się specjalistą w dziedzinie fenomenologii Husserla . Został naukowcem w CNRS w sekcji estetycznej i wyszkolił się jako psychoanalityk w Towarzystwie Psychoanalitycznym w Paryżu . W czasie II wojny światowej schronił się w strefie wolnocłowej . Ożenił się po raz pierwszy w 1946 r. I miał dwóch synów, potem poznał Marię Török , również pochodzenia węgierskiego, osiadłą po wojnie we Francji, która stała się jego towarzyszką życia i badań. Maria Török kontynuuje prace podjęte po śmierci Nicolasa Abrahama w 1975 roku.
Nigdy nie został przyjęty jako członek-zwolennik Paryskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego, którego pozostał członkiem stowarzyszonym: w rzeczywistości szybko okazał się dysydentem w odniesieniu do ortodoksji freudowskiej, a jego leczenie dydaktyczne nie zostało uznane.
Maria Torok i Nicolas Abraham zaprzyjaźnili się z Jacquesem Derridą w 1959 roku, dzieląc z nim zamiłowanie do filozofii i analizy tekstów freudowskich.
Nicolas Abraham studiuje metapsychologię freudowską, pozostając jednocześnie blisko orientacji Sandora Ferencziego , od którego przejmuje koncepcję inkorporacji , którą łączy z traumą .
Z Marią Torok studiują szczególnie i w bezprecedensowy sposób zagadnienia związane z praktyką i teorią psychoanalityczną. Badają kluczowe pojęcia:
Prace Abrahama w szczególności zajmują się zagadnieniami związanymi z traumą. Przenosi analityczną uwagę tradycyjnie zwróconą na elementy edypalne lub kastrację w stronę znacznie wcześniejszych doświadczeń z życia dziecka.
Dzięki jego twórczości został pośmiertnie opublikowany Verbier de homme au loup (1976), skomponowany we współpracy z Marią Török i poprzedzony Jacques'em Derridą. To jest komentarz do sprawy Wolf Mana , którego sprawę opublikował Freud. Podkreśla kwestie związane z poliglotyzmem człowieka z wilkami, którego językiem ojczystym jest rosyjski, ale którego wychowała anglojęzyczna niania i który leczy z Freudem po niemiecku. Do tego dochodzi, zdaniem autorów, język francuski, „krypta”, która stanowi rozszczepione ja pacjenta i klucz do jego nieświadomości.
Nicolas Abraham jest także tłumaczem i komentatorem Księgi Jonasza , dzieła węgierskiego poety Mihály'ego Babitsa .
Co dwa lata nagroda nosząca ich imię jest przyznawana przez Europejskie Stowarzyszenie Nicolas Abraham i Maria Török pracy lub pracy naukowej wykonanej w języku francuskim w ciągu dwóch poprzednich lat. Został przyznany po raz pierwszy w 2002 roku. Uwzględnia się walory teoretyczne i kliniczne zainteresowanie prezentowanej pracy, ale także jej nowatorski charakter.