Nicolae Titlescu | |
![]() Nicolae Titulescu w 1930 roku . | |
Funkcje | |
---|---|
Minister Spraw Zagranicznych Rumunii | |
10 października 1934 - 28 sierpnia 1936 | |
Poprzednik | Gheorghe Tătărescu |
Następca | Wiktor Antoniusz |
20 października 1932 - 1 st październik 1934 | |
Poprzednik | Aleksandru Waida-Wojewoda |
Następca | Gheorghe Tătărescu |
24 listopada 1927 - 9 listopada 1928 | |
Poprzednik | Ion IC Brătianu |
Następca | Gheorghe Mironescu |
Biografia | |
Data urodzenia | 4 marca 1882 r. |
Miejsce urodzenia | Krajowa ( Rumunia ) |
Data śmierci | 17 marca 1941 (w wieku 59 lat) |
Miejsce śmierci | Cannes ( Francja ) |
Narodowość | rumuński |
Partia polityczna | Konserwatywna partia demokratyczna |
Zawód | Profesor prawa międzynarodowego |
Nicolae Titulescu , urodzony dnia4 marca 1882 r.w Krajowej i zmarł dnia17 marca 1941w Cannes jest rumuńskim dyplomatą i politykiem . Przed II wojną światową był dwukrotnie przewodniczącym Zgromadzenia Narodowego Ligi Narodów .
Titulescu ukończył studia prawnicze w Paryżu i powrócił w 1905 do Rumunii , gdzie pracował jako profesor prawa międzynarodowego w Jassach i Bukareszcie .
Został wybrany do rumuńskiego parlamentu w 1912 roku. Masonem i członkiem Partii Konserwatywno-Demokratycznej kierowanej przez Take Ionescu, brał czynny udział w negocjacjach pokojowych w Trianon . Po I wojnie światowej został mianowany ministrem finansów rządu Iona IC Brătianu , na którym to stanowisku wyróżniał się reformą podatkową.
Latem 1918 wraz z Take Ionescu , Oktawianem Gogą , Traianem Vuia i Constantinem Mille (en) założył w Paryżu Narodowy Komitet Jedności Rumuńskiej, którego celem jest promowanie prawa międzynarodowej opinii publicznej. ludzi do jedności narodowej, przy czym komitet został oficjalnie uznany za de facto pełnomocny organ narodu rumuńskiego (por. Ambasada Rumunii we Francji ).
W latach dwudziestych i trzydziestych stał się postacią polityczną o randze europejskiej, co w dużej mierze sprzyjało jego pozycji ambasadora w Wielkiej Brytanii (16 grudnia 1921-6 lipca 1927), szef rumuńskiej delegacji przy Lidze Narodów (gdzie asystowała mu stała delegatka Hélène Vacaresco ), a następnie od 1927 r. minister spraw zagranicznych.
W czasie pełnienia funkcji przewodniczącego Ligi Narodów starał się zapobiegać konfliktom między nowymi państwami wynikającymi z rozpadu Cesarstwa Austro-Węgierskiego oraz w jak największym stopniu poprawiać stosunki ze Związkiem Sowieckim .
W okresie swojej posługi w latach 1928-1936 kierował stosunkami dyplomatycznymi i współpracą gospodarczą z Europą. Podczas swojej służby założył wraz ze swoim francuskim odpowiednikiem Francusko-Rumuńską Firmę Żeglugi Powietrznej .
30 czerwca 1936, podczas gdy negus Haile Selassie przygotowuje się do wygłoszenia przemówienia w siedzibie Ligi Narodów w Genewie, w celu potępienia inwazji Włoch na Etiopię, włoscy dziennikarze obficie syczą i wygwizdują go. Oburzony Nicolae Titulescu wykrzykuje: „U drzwi dzikusy!” ”. Zgromadzenie wybuchło aplauzem, a publiczność na trybunach również opowiedziała się po stronie dziennikarzy, którzy zostali wyrzuceni z sali. Następuje krótka bójka, zanim nastrój się uspokoi. Haile Selassie pozostał niewzruszony.
W 1936 roku król Karol II zwalnia Titulescu ze wszystkich oficjalnych stanowisk i prosi go o opuszczenie kraju. Najpierw osiedlił się w Szwajcarii , potem przyjechał do Francji . Nawet na wygnaniu Titulescu kontynuuje poprzez wykłady i artykuły prasowe, aby propagować ideę utrzymywania pokoju.
Zmarł z powodu długiej choroby w 17 marca 1941, w Cannes we Francji. Po raz pierwszy pochowany na cmentarzu Grand Jas (Cannes), jego ciało zostało ostatecznie przeniesione do Braszowa w Rumunii w 1992 roku.
Był żonaty z Katarzyną Titulescu.