Muzeum Sztuki Dawnej i Nowej

Ogólne informacje

Rodzaj	Muzeum Sztuki
Otwarcie	21 stycznia 2011
Lider	Nicole Durling, Olivier Varenne
Odwiedzający rocznie	366534 (2016)
Stronie internetowej	www.mona.net.au

Kolekcje

Uprzejmy	rzeźba , malarstwo , plastyka
Czas	antyczne , nowoczesne , współczesne
Liczba obiektów	400

Budynek

Architekt	Fender Katsalidis Architects ( w )

Lokalizacja

Kraj	Australia
Gmina	Hobart , Tasmania
Informacje kontaktowe	42 ° 48 ′ 46 ″ S, 147 ° 15 ′ 40 ″ E

Geolokalizacja na mapie: Tasmania

Muzeum Starego i Nowego Art ( MONA ) to muzeum sztuki współczesnej stworzone i finansowane przez David Walsh . Znajduje się on w Hobart , Tasmania . Otworzył21 stycznia 2011. Zastępuje Muzeum Starożytności Moorilla, otwarte w 2001 roku. Zostało zaprojektowane przez pracownię architektoniczną Fender Katsalidis Architects.

Kuratorami MONA są Nicole Durling ds. Australijskiej Sztuki Współczesnej i Olivier Varenne ds. Międzynarodowej Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej.

Historia

Prekursor MONA, Moorilla Antiquities Museum, zostało założone w 2001 roku przez tasmańskiego miliardera Davida Walsha. Został zamknięty w 2007 roku, aby przejść renowację o wartości 75 milionów dolarów.

Nowe muzeum zostało oficjalnie otwarte w dniu 21 stycznia 2011, co zbiegło się z trzecim festiwalem MOFO. W popołudniowej nocy otwarcia uczestniczy 1350 gości. 2500 członków publiczności jest wybieranych w drodze loterii na wieczorne wydarzenie, które obejmuje występy z The DC3, True Live , The Scientists of Modern Music, Wire , Health i The Cruel Sea.

Architektura

Jednopiętrowy budynek MONA pojawia się na poziomie ulicy, jak widać z otoczenia, ale jego wnętrze ma spiralne schody, które prowadzą do trzech większych poziomów labiryntowych przestrzeni wystawowych wbudowanych w boki otaczających go klifów. Półwysep Berriedale . Według Walsha decyzja o budowie w dużej mierze pod ziemią została podjęta w celu zachowania dziedzictwa kulturowego dwóch domów Roy Grounds znajdujących się na terenie posiadłości. Walsh powiedział również, że chciałby budynku, który „mógłby podkraść się do gości, zamiast pokazywać swoją obecność…” „poczucie zagrożenia”, które ożywiłoby doświadczenie artystyczne ”.

Większość odwiedzających przyjeżdża promem przez rzekę Derwent .

Budynek nie ma okien, a atmosfera jest celowo ponura. Wchodząc do muzeum, zwiedzający schodzą „ pozornie niekończącymi się schodami ”, doświadczenie, które jeden z recenzentów porównał do „zejścia do Petry ”. Aby zobaczyć sztukę, zwiedzający musi wynurzyć się na powierzchnię, trajektorię kontrastującą z opadającą spiralą, którą pokonuje wielu odwiedzających Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku .

Architektura Katsalidis dla muzeum została okrzyknięta nie tylko za to, że spełniła swoją rolę jako wizytówka kolekcji, ale także jako sukces, ponieważ „rozwija się i powiększa w doświadczenie ... wydaje się, że praca, oświetlenie, przestrzeń i materialność” choreografowane z subtelnością i umiejętnościami w pojedynczą całość, tak głęboko idiosynkratyczną. "

Wystawy

W muzeum znajduje się ponad 400 dzieł z prywatnej kolekcji Davida Walsha. Niektóre godne uwagi prace z jego inauguracyjnej wystawy M onanizm obejmują:

Wąż przez Sidney Nolan , prezentowane publicznie po raz pierwszy w Australii;
Cloaca Profesjonalne od Wim Delvoye , maszyny, która zamienia się żywność do odchodów ;
Na drodze do nieba autostrada do piekła ( W drodze do nieba z piekła ) Stephena Shanabrooka , szczątki zamachowca-samobójcy odlane w ciemnej czekoladzie ;
Święta Dziewica Maryja ( Dziewica Maryja ) Chrisa Ofili .

MONA jest gospodarzem plenerowego festiwalu MOFO, a zimą Dark Mofo, z licznymi wystawami sztuki otwartymi dla publiczności w wesołym miasteczku z jedzeniem, muzyką i rozrywką. W 2014 roku planowane koncerty to Stribog , Psycroptic , Chris Thile i The Julie Ruin .

Michael Connor z konserwatywnego magazynu literacko -kulturalnego Quadrant powiedział w 2011 roku, że „MONA to sztuka wyczerpania upadającej cywilizacji. Światła, smaki i niesamowite efekty oświetlają moralne bankructwo. To, co jest podkreślone, doskonale komponuje się ze współczesnym haute couture, designem, architekturą, kinem. To kosztowna i intensywna dekadencja. "

W 2012 roku Richard Dorment, krytyk sztuki brytyjskiej gazety The Daily Telegraph , oświadczył, że Walsh „nie zbiera znanych nazwisk, jego obojętność na modę jest jedną z mocnych stron kolekcji. Lubi sztukę figlarną, która przykuwa uwagę, która na koniec zostawia niemiłą niespodziankę lub prowokuje jak cios w splot słoneczny . "

Uwagi

... może podkraść się do zwiedzających, zamiast ujawniać swoją obecność ... „poczucie zagrożenia”, które ożywiłoby doświadczenie oglądania sztuki.
... rozciąga się i powiększa do postaci doświadczenia ... istnieje wrażenie, że praca, oświetlenie, przestrzeń i materialność zostały z subtelnością i wprawą ułożone choreograficznie w pojedynczą, choć niezwykle osobliwą całość.
MONA jest sztuką wyczerpanej, rozkładającej się cywilizacji. Wyświetlaj światła i smak, a oszałamiające efekty oświetlają moralne bankructwo. To, co podkreślone, doskonale komponuje się ze współczesną modą, designem, architekturą, kinem. Jest kosztowny i napięty.
... nie gromadzi znanych nazwisk; jego obojętność na modę jest jedną z mocnych stron kolekcji. Lubi sztukę, która jest zabawna i przykuwa uwagę, która wbija żądło w ogon lub w splot słoneczny.

Uwagi i odniesienia