Muzeum Narodowe w Tokio

Otwarte w 1872 roku Muzeum Narodowe w Tokio (東京 国立 博物館, Tōkyō kokuritsu hakubutsukan ) , Czyli TNM , jest najstarszym i największym muzeum w Japonii . Znajduje się on w środku parku Ueno w dzielnicy z Taito w Tokio . To muzeum posiada i przechowuje obszerną kolekcję dzieł sztuki i obiektów archeologicznych z Japonii i innych krajów Azji Wschodniej. Zawiera 113.897 obiektów, w tym 87 obiektów sklasyfikowanych jako skarby narodowe Japonii i 631 obiektów sklasyfikowanych jako ważne dobra kultury (w31 marca 2012 r); zachowuje również 2689 dóbr prywatnych, w tym 50 dóbr narodowych i 252 ważnych dóbr kultury. Muzeum prowadzi również badania i organizuje wydarzenia związane ze swoimi zbiorami.

Galerie

Głównym pokoje rozmieszczone w różnych budynkach są japoński galeria (本館, Honkan , Dosłownie budynek główny ) , Galeria Azjatycka (東洋館, Toyokan ) , Hyōkeikan (表慶館 ) , Heiseikan (平成館 ) , Galeria skarby ze świątyni Hōryū-ji (法 隆 寺 的物, Hōryūji hōmotsukan ) , a także Centrum Badań i Informacji (資料 館, shiryōkan ) i innych miejsc. W muzeum znajdują się restauracje i sklepy, a także eksponaty plenerowe i ogród, w którym zwiedzający mogą docenić zmieniające się pory roku.

Zbiory muzeum koncentrują się głównie na sztuce japońskiej i starożytnej sztuce azjatyckiej wzdłuż Jedwabnego Szlaku . Istnieje również bardzo duża kolekcja sztuki grecko-buddyjskiej . Jeśli chodzi o Japonię, pierwsze piętro muzeum oferuje chronologiczny przegląd różnych sztuk: ceramiki i haniwa , prymitywnej sztuki buddyjskiej, średniowiecznych obrazów i broni, odbitek ukiyo-e . Parter jest bardziej tematyczny ze sztuką garncarską, ślusarską, bronią, ceramiką, lakierami i rękodziełem. Kolekcje azjatyckie zwięźle przedstawiają sztukę Chin, Korei, Indii, Azji Środkowej i Egiptu.

Przewodniki są dostępne w języku japońskim, koreańskim, chińskim, angielskim, francuskim, niemieckim i hiszpańskim.

Kolekcje i ciekawe miejsca są rozmieszczone w następujących różnych budynkach:

• Honkan główne prezenty budowlanych przegląd japońskiej sztuce początków do XIX -tego  wieku. Pawilon ten został zainaugurowany w 1938 roku i został zaprojektowany przez Watanabe Jina.
• Heiseikan: oddany japońskiej architekturze i starożytnym kulturom Japonii. Prezentowane są tam również duże wystawy czasowe.
• Hyōkeikan: Historyczny budynek zbudowany w 1909 roku z okazji ślubu cesarskiego i jako reprezentatywny przykład zachodniej architektury. Używany do wystaw czasowych.
• Kuroda: pawilon zaprojektowany przez architekta Okadę Shin'ichiro i zbudowany w 1928 roku, aby spełnić ostatnie życzenia malarza Kurody Seiki, aby jego prace były prezentowane publiczności.
• Ogrody i herbaciarnie: na tyłach obiektu znajduje się ogród, duży staw i pięć herbaciarni w tradycyjnym stylu.
• Tōyōkan: zaprojektowany przez Yoshirō Taniguchi i zbudowany w 1968 roku pawilon prezentuje artefakty z Chin, Korei, Indonezji, Azji Środkowej, Indii i Egiptu.
• Hōryū-ji: zaprojektowany przez Yoshio Taniguchi , budynek został zainaugurowany w 1999 roku i mieści skarby Hōryū-ji , rozległego zespołu buddyjskiego, który podarował cesarzowi 300 obiektów w 1878 roku.
• Shiryōkan: zainaugurowany w 1984 roku, przeznaczony na ośrodek badawczo-dokumentacyjny.
• Kuromon: czarne drzwi starożytnego Edo, dzisiejszego Tokio, które służyły jako wejście do domeny feudalnej rodziny Ikeda.

• Budynek Heiseikan

• Budynek Hyōkeikan

• Budynek Hōryū-ji

• Budynek Kuroda

• Budynek Tōyōkan

• Ogrody i herbaciarnia

• Brama Kuromona

Historia

Muzeum zostało założone w 1872 roku, kiedy pierwsza wystawa została zorganizowana przez Departament Muzeum Ministerstwa Edukacji w Pawilonie Taiseiden. To były początki pierwszego muzeum w Japonii. Po otwarciu muzeum przeniosło się do Uchiyamashita-cho (obecnie Uchisaiwai-cho), aw 1882 roku ponownie przeniosło się do Parku Ueno, gdzie od tamtej pory pozostaje. Od momentu powstania muzeum doświadczyło kilku poważnych katastrof, takich jak trzęsienie ziemi w Kanto w 1923 r. I czasowe zamknięcie w czasie wojny w 1945 r. W ciągu ponad 120 lat historii muzeum musiało przejść wielkie zmiany i rozwój. ”Inne przemiany poprzez reformy organizacyjne i zmiany administracyjne.

Muzeum przeszło różne zmiany nazwy, w 1886 r. Otrzymało nazwę „Imperial Museum” i „Imperial Tokyo Household Museum” w 1900 r., Aż obecna nazwa została nadana w 1900 r.

Bibliografia

1. (en) „  Narodowe Instytuty Dziedzictwa Kulturowego: Działalność każdej instytucji (Raport z 2012 r., Rozdział III), str. 12-15  ” , National Institute for Cultural Heritage (dostęp 8 grudnia 2012 )
2. (w) Javier PES, "  Wystawa i muzeum frekwencji figury  " , The Art Newspaper , n o  223,kwiecień 2011, s.  24 ( czytaj online )
3. (pl) Harmonogram wystaw
4. (w) Historia TNM

Linki zewnętrzne

• (ja) (en) Oficjalna strona internetowa i strona prezentacyjna w języku francuskim
• (pl) Wirtualna kolekcja arcydzieł (VCM)