Rodzaj | Pałac biskupi |
---|---|
Architekt | Laurent Vallon |
Mieszkaniec | Muzeum Tkaniny w Aix-en-Provence ( d ) |
Właściciel | Miasto Aix-en-Provence ( d ) |
Posługiwać się | Pałac Arcybiskupi ( d ) , budynek muzeum ( d ) |
Ojcowieństwo |
![]() |
Kraj | Francja |
---|---|
Region | Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże |
Gmina | Aix en Provence |
Adres | Place des Martyrs-de-la-Resistance |
Informacje kontaktowe | 43 ° 31 53 ″ N, 5° 26 ′ 52 ″ E |
---|
Trudu Pałac z Aix , bardziej znany jako Palais de l'Archeveche lub dawnego biskupstwa przez ludzi z Aix, jest jednym z 19 arcybiskupi pałaców we Francji.
Zakończony w swojej obecnej formie w XVIII -tego wieku , mieści się w nim najwyższą instytucję Kościoła katolickiego w Prowansji , w ramach starego reżimu . Obecne budynki powstały w latach 1650-1730.
Teren archidiecezji jest zamieszkany od co najmniej dwóch tysiącleci. Świadczą o tym wykopaliska archeologiczne prowadzone na dziedzińcu Pałacu podczas remontu teatru Aix Festival w latach 1984-85 (patrz zdjęcie).
Znajdują się tam mury dwóch insulae (budynki rzymskie), około 80 cm do 2 metrów pod ziemią. Budynki te mogły pełnić funkcje wojskowe, gdyby część starożytnego wału znajdowała się przy sąsiedniej rue Pierre et Marie Curie.
Gdzie stoi nowy Najświętszego Zbawiciela Katedra w XI th century , biskupi Aix zachować swój pierwszy pałac niedaleko starej katedry SED . Dopiero w XIV th wieku budują swoją biskupią pałac w tym miejscu. Rozpoczęty w 1338 roku przez Arnauda de Barchesio , biskupi sukcesywnie powiększali pałac na przestrzeni wieków.
Skrzydło wschodnie zbudował Robert Damiani w 1447 roku.
Wizyt królewskich następują po sobie z XVI -tego wieku . Karol IX wchodzi tam wPaździernik 1564, Katarzyna de Medici inCzerwiec 1579, Ludwik XIII inListopad 1622(dwa razy) ; właśnie podczas tej drugiej wizyty ten ostatni powiedziałby: „W Arles zostałem przyjęty jak dżentelmen, w Marsylii jak król, w Aix jak bóg. » Anna Austriaczka jedzie tam w1660z młodym Ludwikiem XIV i całym dworem.
Pod koniec epoki baroku, silni w kościelnej i politycznej władzy w mieście, arcybiskupi, prawdziwi książęta Kościoła i ambasadorowie polityki Watykanu , mieli mieć rezydencję godną ich rangi. Powierzyli tę realizację (1650-1730) architektowi Laurentowi Vallonowi, który nadał jej pożądany rozmach.
Dlatego też prace trwają nieprzerwanie: północne skrzydło zostało ufundowane przez kardynała Grimaldiego w 1648 roku na galerii wyposażonej przez kardynała Richelieu w 1624 roku. Plany i główne mury obecnego pałacu pochodzą z 1648 roku.
Fasada zachodnia została ukończona w 1715 roku z kolosalnym portalem, zamykają ją piękne drzwi, których wystrój w bardzo paryskim guście przypisywany jest toulańskiemu rzeźbiarzowi Toro . W 1770 r. arcybiskupem Aix został prałat Raymond de Boisgelin . Jego działanie na poziomie kulturalnym i politycznym pozwoliło na czas pokoju i rozwoju ignorowany przez Aixois. W rzeczywistości został przeniesiony do arcybiskupstwa Aix on4 listopada 1770i wyróżnił się miłosierdziem podczas głodu, na który cierpiało Aix-en-Provence w 1772 roku: uzyskał od Terray , Generalnego Kontrolera Finansów, prawo do importu pszenicy, aby Aixois nie cierpieli zbytnio z głodu. Kilka lat później, w czasie rewolucji, był zastępcą kleru senatora Aix w Stanach Generalnych. Następnie głosował za zniesieniem przywilejów i równym rozdziałem podatków, ale bronił praw własności duchowieństwa. Przewodniczy zgromadzeniu23 listopada w 4 grudnia 1789i proponuje w imieniu duchowieństwa darowiznę w wysokości 400 milionów funtów na rzecz skarbu państwa na znak dobrej woli. W ten sposób w dużej mierze przyczynił się do uczynienia Aix jedną z najbardziej pokojowych stolic regionalnych w tych niespokojnych czasach.
Ramiona, które górują nad portalem, to ramiona biskupa de Bausset-Roquefort (archévèque w 1817 r.).
Miejsce Pomnik Historyczny w 1942 roku, mieści się w nim Muzeum Tkaniny i odkryć bogatą kolekcję arrasów z XVII th i XVIII -tego wieku. Muzeum oferuje również dział poświęcony sztukom performatywnym ilustrowanym modelami, kostiumami, scenografią i dokumentami z historii Festiwalu Lyric Art.
Dla wszystkich widoczny budynek jest kamień Bibémus , cera typowe dla architektury Aix XVII th i XVIII -tego wieku, który został użyty.
W kierunku północno-wschodnim oryginalność dużych dwuspiralnych schodów (z 1670 r.) bierze się z ich pierwotnej, ukośnej kompozycji.
Założona w 1909 roku, dziś oznaczony Muzea Francji , Muzeum Pałac, byłego Muzeum gobeliny, zainstalowanych w 1 st piętrze w salonach widowiskowość.
Kolekcja składa się z tkaniny XVII th i XVIII th stulecia, ma trzy apartamenty: „Grotesque”, inspirowane przez Jean Berain , „Historia Don Kichota”, zgodnie Natoire i „Gry Rosjan” po Leprince .
Pierwsza grupa gobelinów składa się z 6 kawałków: Groteski, według kreskówek malarza Jean-Baptiste Monnoyera, którego inspiracją był dekorator i projektant Jean Bérain. Te draperie wykonane około 1680 roku, w których dominowały tonacje pomarańczowe, służyły jako dekoracje teatralne.
Historia Don Kichota jest oparta na kreskówce o Charles-Joseph Natoire, między 1735 i 1745. Jest to wyjątkowy egzemplarz, jedyny istniejący na świecie.
Sceny są następujące: księżniczka Micomiconu, Dulcynea, rycerz zwierciadeł, jaskinia Montesinos, spotkanie Don Kichota z księżną, Don Kichot przyjęty u księżnej zostaje rozbrojony przez swoje damy kompanii, odejście Sancho dla księżnej Wyspa Barataria, Sancho i sprzedawca orzechów laskowych, posiłek Sancho w Barataria.
Pewien Pierre Griniod d'Orsay zamówił te draperie ozdobić jedną ze swych paryskich rezydencji. Do czasu Rewolucji znajdują się w starym Château d'Orsay .
Igrzyska Rosyjskie (1770) są tworzone na podstawie karykatur malarza Jean-Baptiste Leprince. Rosyjski jest obrazowym modny temat w XVIII th century , więc tutaj pasterskie sceny z Cyganów, którzy Dance, która w porze lunchu i obserwatorów ptaków.
Od lat 70. zbiory muzeum wzbogacano sukcesywnie o kolekcję sztuki tekstylnej, kolekcję sztuki współczesnej (Cane, Buraglio, Bioulès, Surian, Garanjoud itp.) oraz kolekcję sztuk performatywnych związanych z pamięcią Lyric Art Festival .
Temat ten stanowi teraz główną orientację muzeum, z myślą o stworzeniu „Opery” przeznaczonej do przechowywania kolekcji dziedzictwa sztuki lirycznej w mieście Aix (scenografie, kostiumy, modele itp.) z Lyric Art Festiwal i teatr Jeu de Paume .