Ruchy z Mormonów

Obok Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich istnieje kilka ruchów wywodzących się z mormonizmu . Niektóre z tych ruchów nazywają siebie „mormonami”, podczas gdy inne odrzucają ten przydomek. Ruchy te mają własną doktrynę i nie są uznawane przez Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich.

Większość z tych ruchów powstała w wyniku kryzysu sukcesji, który miał miejsce po śmierci Józefa Smitha w 1844 r. , założyciela Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich . Niektórzy z nich z kolei doświadczyli schizmy i wiele z tych ruchów istnieje do dziś. Ponadto, kilka ruchów fundamentalistycznych, zwykle pojawił się w XX th  century stworzony przez Kościół dysydentów Jesus Christ of Latter-day Saints lub osób zainspirowanych doktryny Mormoni .

Niezgoda, która pojawiła się za życia Józefa Smitha

Za życia Józefa Smitha pojawiły się pewne drobne różnice zdań, zainicjowane przez członków, którzy wierzyli, że Józef Smith stopniowo oddalił się od prawdy i był upadłym prorokiem. . Uważali, że trzeba przywrócić mormonizmowi jego pierwotną czystość. Ruchy te skupiały tylko kilku członków i szybko znikały. Możemy przytoczyć :

Ruchy, które pojawiły się podczas kryzysu sukcesji

Kiedy założyciel Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich , Józef Smith , został zamordowany27 czerwca 1844 rKościół przeżył kryzys sukcesji. Józef Smith nie dał wystarczająco jasnych i powszechnie akceptowanych instrukcji na ten temat, nastał okres zamętu. W tym okresie kilku przywódców ruchu twierdziło, że jest prawowitym następcą Józefa Smitha i próbowało przejąć przywództwo w Kościele. Ich rywalizacja doprowadziła do podziału ruchu na kilka frakcji, kierowanych z różnym powodzeniem przez ich przywódców. Większość mormonów podążała za Kworum Dwunastu Apostołów i jego Prezydentem Brighamem Youngiem . Niektóre z tych ruchów już zniknęły, inne istnieją do dziś.

Ruchy z Mormonism.jpg

Brygamici

W 1844 r. Brigham Young (1801-1877) był Prezydentem Kworum Dwunastu Apostołów. Dwunastu Apostołów początkowo „podróżowało” reprezentantami Kościoła w regionach, w których Kościół nie był jeszcze zorganizowany w sposób regularny, co uczyniło pracę misyjną ich głównym zadaniem. Kworum Dwunastu Apostołów miało władzę równą władzy Pierwszego Prezydium, ale tak samo uczyniła Wysoka Rada i Kworum Siedemdziesiątych (DA 107:21-26), co zdezorientowało sytuację. Jednakże Józef Smith nadał Kworum Dwunastu Apostołów coraz większą rolę w ostatnich latach przed swoją śmiercią i nauczał, że Kworum Dwunastu Apostołów było najwyższym autorytetem Kościoła po Pierwszym Prezydium  :

„Następnie przystąpiłem do wyjaśniania kwestii obowiązków Dwunastu i ich władzy, która pojawia się natychmiast po obecnym Prezydium… ponadto, Dwunastu nie podlega nikomu innemu niż Pierwszemu Prezydium, tj. 'to znaczy: ja, mówi prorok, Sidney Rigdon i Frederick G. Williams”, którzy są teraz moimi doradcami, a tam, gdzie mnie nie ma, nie ma Pierwszego Prezydium powyżej Dwunastu. "

— Joseph Smith, History of the Church , tom 2, s. 373-374, 16 stycznia 1836 r

Zwracając się do członków Kworum Dwunastu Apostołów, Marzec 1844, na trzy miesiące przed śmiercią:

„Przenoszę ciężar i odpowiedzialność prowadzenia tego Kościoła z moich barków na wasze. Teraz wyprostuj ramiona i załóż je jak mężczyźni; bo Pan pozwoli mi chwilę odpocząć. "

- Protokół ze spotkania z marca 1844 r.; w Brigham Young, Office Files 1832-1878 , Archives of the Church of the Jesus Christ of Ostatnich Days, Salt Lake City; zob. także Nauki Prezydentów Kościoła — Joseph Smith (2007), s. 567

O chwili, gdy dowiedział się o brutalnej śmierci Józefa Smitha , Brigham Young opowiada: „Pierwszą rzeczą, o której pomyślałem, było to, czy Józef zabrał ze sobą klucze królestwa”. Jednak szybko zareagował, zapewniając: „Klucze do królestwa są właśnie tutaj, w Kościele”, co sugeruje, że Kworum Dwunastu Apostołów powinno przejąć kierunek ruchu. Większość apostołów podążała za Brighamem Youngiem w jego podróży, podobnie jak wielu przywódców.

Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich

Śmierć Józefa Smitha dnia 27 czerwca 1844 r po tym, jak wywołał kryzys sukcesji, sześć tygodni później odbyła się konferencja generalna 8 sierpnia 1844 r. Podczas konferencji Brigham Young wypowiedział się przeciwko twierdzeniom Sidneya Rigdona , pierwszego doradcy proroka, który chciał zostać mianowany „strażnikiem” Kościoła. Według niego Sidney Rigdon stracił wszelkie autorytety po śmierci proroka: „Starszy S. Rigdon twierdzi, że jest rzecznikiem Józefa. To jest bardzo dobre. Ale jak może teraz działać w tym biurze? Jeśli teraz chce być rzecznikiem proroka, musi przejść na drugą stronę zasłony, ponieważ prorok tam jest. Ale Starszy Rigdon jest tutaj. "

Brigham Young zapewnił, że nikt nigdy nie może zastąpić Józefa Smitha , ale Kworum Dwunastu Apostołów miało wszystkie „klucze kapłaństwa”, które on posiadał. W związku z tym zaprosił zgromadzenie do wyznaczenia tego kolegium jako najwyższej władzy Kościoła. Kilku zwolenników Brighama Younga twierdziło później, że podczas przemówienia miał on wygląd i głos Józefa Smitha.

Zgromadzenie następnie poparło tę propozycję większością głosów, przypisując przywództwo Kościoła Kworum Dwunastu Apostołów. Większość członków zgodziła się następnie z tą decyzją. Według Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich wybór zwolenników Brighama Younga i Kworum Dwunastu Apostołów jest poparty dwoma stwierdzeniami Józefa Smitha:

„Moi bracia, pamiętajcie, że większość tego ludu nigdy nie zbłądzi. Dopóki pozostaniesz z większością, masz gwarancję wejścia do królestwa celestialnego. "

- Joseph Smith, cytowany przez Orsona Hyde'a, Deseret News Semi Weekly , 21 czerwca 1870, s. 3

„Dam ci klucz, który nigdy nie rdzewieje: jeśli pozostaniesz z większością Dwunastu Apostołów i z pismami Kościoła, nigdy nie będziesz zgubiony. "

- Joseph Smith, cytowany przez Williama G. Nelsona, Young Woman's Journal , grudzień 1906, s. 543

Brigham Young poprowadził exodus Kościoła do Doliny Słonego Jeziora w Górach Skalistych, spełniając proroctwo Józefa Smitha. W Mormoni założył tam Salt Lake City ( Utah ). W 1847 roku, Brigham Young zorganizował nową First prezydencję i został nowym Prezydentem Kościoła.

Masakra w Mountain Meadows miała miejsce 11 września 1857 r., kiedy to od 50 do 60 miejscowych mormońskich milicjantów w południowym Utah, wraz z rdzennymi sojusznikami z Ameryki, wymordowało około 120 emigrantów, którzy podróżowali wozami do Kalifornii. Zbrodnia, która oszczędziła tylko 17 dzieci w wieku sześciu lat i młodszych, miała miejsce w górskiej dolinie zwanej Mountain Meadows, około 55 kilometrów na południowy zachód od Cedar City. Miało to miejsce w kontekście wojny w Utah, konfliktu między mormonami a rządem federalnym Stanów Zjednoczonych.

Kościół Syjonu (Godbéite)

William S. Godbe (1833-1902) został nawrócony w 1850 roku przez Parleya P. Pratta, ówczesnego misjonarza mormonów w Wielkiej Brytanii . Wyemigrował do Utah w 1851 roku, gdzie został biznesmenem. W 1868 r. Godbe i kilku innych mormonów skrytykowało politykę ekonomiczną narzuconą przez Brighama Younga , przewodniczącego Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich i gubernatora stanu Utah. Ich sprzeciw ostatecznie doprowadził do ich ekskomuniki na25 października 1869.

Chcąc zreformować Kościół, Godbe był przekonany, że najpierw potrzebne są reformy polityczne, aby zakończyć kadencję Brighama Younga jako gubernatora Utah . wLuty 1870Pomógł założyć Partię Liberalną Utah, która wystawiała w wyborach kandydatów przeciwko popieranym przez Kościół.

W 1870 Godbe i jego przyjaciele założyli „Kościół Syjonu” (znany również jako „Kościół Godbéite”). Pozostawiając część Mormon doktryny, ruch otwarty do spirytualizmu i mistycyzmu, popularne w Stanach Zjednoczonych pod koniec XIX -go  wieku . Kościół ten nie odniósł wystarczającego sukcesu i rozpadł się w latach 80. XIX wieku.

Józefici

Kiedy Józef Smith zmarł , William Marks (1792-1872) był przewodniczącym Wielkiej Rady kierującej zborami ruchu, co czyniło go potencjalnym następcą. Emma Smith, żona zmarłego proroka, poparła kandydaturę Marka. ten10 czerwca 1844 r, grupa przywódców miała nominować Marksa na nowego Prezydenta Kościoła, ale Apostoł William Richards odroczył nominację do czasu powrotu Brighama Younga do Nauvoo. On i kilku apostołów obawiali się, że znaki by położyć kres wielożeństwa (poligamia), zarządzenie one uważane za kluczowe dla zaświatach.

Marks wolał nie dochodzić swoich roszczeń, a następnie popierał twierdzenia Sidneya Rigdona , pierwszego doradcy zmarłego proroka. Ten nie mógł się narzucić i Marks opuścił Nauvoo wLuty 1845. Dołączył na jakiś czas do Jamesa Stranga, którego opuścił około 1855, aby dołączyć do innych mormonów odrzucających Brighama Younga  : Zenasa H. Gurleya, Jasona W. Briggsa i Williama W. Blaira. Wspólnie doszli do wniosku, że jedynym prawowitym następcą Józefa Smitha może być tylko jego najstarszy syn, Józef Smith III i że wokół niego należy zreorganizować Kościół.

Wspólnota Chrystusa

W 1860 roku Marksowi i jego przyjaciołom udało się przekonać Józefa Smitha III do przewodzenia w ich ruchu, gromadząc kilka zborów mormonów pod nazwą Zreorganizowany Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Na konferencjiKwiecień 1860Józef Smith III został wyświęcony na prezydenta arcykapłaństwa.

Zreorganizowany Kościół zmienił nazwę na „Wspólnota Chrystusa” w 2001 roku. Ma około 250 000 członków. Ruch ten jest znany jako bardziej „liberalny” niż Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich . Stara się także zbliżyć do protestantyzmu, porzucając doktryny postrzegane jako zbyt „mormońskie”.

Zmiany te doprowadziły do ​​powstania konserwatywnych ruchów dysydenckich, takich jak:

  • Odnowa Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich , zorganizowanych w 1991 roku przez pana Normana Seventy Page, twierdząc, że otrzymał dwie boskie objawienia.
  • Kościół Jezusa Chrystusa Przywrócono 1830 , pojawił się w 1980 roku pod kierunkiem W. Glauner Seventy Nolan i oficjalnie zorganizowany w 2000 roku.
  • Resztka Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich , założona w 2000 roku i kierowany przez potomka Josepha Smitha .
Wightites

Lyman Wight (1796-1858) przyjął chrzest w 1830 r. i został wyświęcony na apostoła 8 kwietnia 1841. Józef Smith zlecił mu założenie osiedli na granicy Teksasu iw Meksyku. Kiedy Józef Smith umarł, poczuł się zmuszony do przestrzegania jego instrukcji i poprowadził 150-osobową grupę do granic Teksasu. Zorganizował własny ruch, którego został prezydentem, i zerwał z innymi frakcjami walczącymi o sukcesję Józefa Smitha . Brigham Young kilka razy próbował przekonać go, by dołączył do niego w Utah, ale Wight za każdym razem odmawiał. W końcu został ekskomunikowany przez Brighama Younga wraz z kilkoma jego zwolennikami.

W 1849 roku Lyman Wight porzucił swoje twierdzenia i na piśmie potwierdził, że prorocze powołanie należało do rodu Józefa Smitha i dlatego jego prawowitym następcą był jego syn, Józef Smith III . Zmarł w 1858 r., zanim mógł powstać Kościół Zreorganizowany. Większość zwolenników Wighta dołączyła do niej, z woli ich nieżyjącego przywódcy.

Rigdonity

Pomimo pewnych nieporozumień z Józefem Smithem , Sidney Rigdon (1793-1876) pozostał jego pierwszym doradcą, aw 1844 został jedynym pozostałym członkiem Rady Prezydenta Kościoła, organu zarządzającego Kościołem. Niektórzy postrzegali go jako logicznego następcę Józefa Smitha. ten8 sierpnia 1844 r, przed dużym zgromadzeniem w Nauvoo, Sidney Rigdon wyjaśnił, że nie może być prawdziwego następcy zmarłego proroka i zgłosił się na ochotnika jako „strażnik” Kościoła. Jednak jego twierdzenia zostały odrzucone przez Kworum Dwunastu Apostołów. ten8 września, komisja dyscyplinarna pod przewodnictwem prezydenta biskupa Newela K. Whitneya, wspomagana przez członków Kworum Dwunastu Apostołów, postanowiła ekskomunikować Sidneya Rigdona z Kościoła. Odmówił udziału w tym procesie iz kolei postanowił ekskomunikować członków Kworum Dwunastu Apostołów. Następnie opuścił Nauvoo, twierdząc, że grożą mu zwolennicy Brighama Younga.

Kościół Jezusa Chrystusa Dzieci Syjonu (Rigdonite)

Po opuszczeniu Nauvoo, Sidney Rigdon osiadł w Pittsburghu jesienią 1844 roku. Zjednocząc swoich wyznawców w tej części Pensylwanii , gdzie służył jako kaznodzieja, założył „Kościół Jezusa Chrystusa Dzieci Syjonu ” (znany również jako nazwa kościoła Chrystusa z Pittsburga ).

Zorganizował 3-osobową Radę Prezydenta Kościoła, obejmującą siebie i kwora kapłańskie, podobne do tych, które istniały już w mormonizmie. W 1847 r. ruch miał problemy z członkostwem i większość z nich rozproszyła się, porzucając dawnego przywódcę. Kilku lojalistów, jak William Bickerton, zapoczątkowało ruchy inspirowane Kościołem Sidneya Rigdona . Ten ostatni nadal mieszkał w okolicy, twierdząc aż do swojej śmierci, że jest prawowitym spadkobiercą Józefa Smitha .

Kościół Chrystusa (Bickertonit)

William Bickerton został nawrócony podczas kazania Sidneya Rigdona i dołączył do jego ruchu w 1845 roku. Następnie został wyświęcony na starszego, a następnie na ewangelistę. Kiedy ruch rozpadł się w 1847 roku, odmówił podążania za różnymi grupami malkontentów. Nie mając formalnej organizacji, rozważał przyłączenie się do Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich . W 1852 roku, emisariusze Brigham Young poprosił go, aby rozpoznawać i uczyć zasadę wielożeństwa (poligamia), która zaszokowała Bickerton, mówiąc: „Jeżeli zatwierdzenie Boga było przyjść do mnie poprzez akceptację doktryny poligamii, wolę być odrzuconym przez Boga”.

Nie zgadzając się z wieloma doktrynami wyznawanymi przez zwolenników Brighama Younga , zwłaszcza z poligamią, William Bickerton postanowił zreorganizować rozproszony ruch Rigdonite. Na konferencji generalnej w Green Oak, Pa. InLipiec 1862kilka gałęzi zdecydowało się ponownie połączyć w jedną strukturę, „Kościół Chrystusa”, któremu przewodniczył William Bickerton, który natychmiast wyświęcił tam kilku apostołów.

Kościół Chrystusowy ma obecnie 15 000 członków. Jej siedziba znajduje się w Monongahela ( Pensylwania ). Ich misją jest „dzielenie się darem zbawienia przez Jezusa Chrystusa, Jego obietnicami i Jego zadość czyniącą miłością ze wszystkimi narodami i rasami na całym świecie oraz wypełnianie planów Bożych w tych ostatnich dniach”.

W wyniku sporu o rolę Kworum Dwunastu Apostołów pojawiły się dwa ruchy dysydenckie: Zreorganizowany Kościół Jezusa Chrystusa (w 1907 r.) i Wczesny Kościół Jezusa Chrystusa (w 1914 r.). Oba ruchy połączyły się w jeden, nieistniejący już Kościół.

Dziwacy

James J. Strang (1813-1856) został ochrzczony dnia 24 lutego 1844 rw Nauvoo w stanie Illinois i szybko został wyświęcony na starszego. Wkrótce po śmierci Józefa Smitha Strang twierdził, że wyznaczył go na swojego następcę, przedstawiając rzekomo od niego list, który otrzymał na tydzień przed śmiercią. Strang twierdził również, że anioł ukazał mu się w chwili śmierci Józefa Smitha i że Józef Smith wyświęcił go na swojego następcę.

Chociaż Strang niedawno nawrócił się i nie był wybitnym członkiem ruchu w tamtym czasie, jego twierdzenia przekonały wielu mormonów, że nowy prorok powinien być nazwany tak, jak Józef Smith – to znaczy przez boską manifestację, a nie przez boską manifestację. Przywódcy Kościoła. W tym czasie ponad 12 000 mormonów zaakceptowało jego roszczenia, chociaż nie wszyscy poszli za nim, gdy opuścił ten obszar w 1848 roku ze swoimi zwolennikami.

Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (Strangite)

James J. Strang zachował nazwę „Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich ” dla swojego ruchu. W 1845 odkryłby serię antycznych miedzianych płyt Voree w Wisconsin . Te, znane później jako „Tablice z Voree”, pokryte były niezrozumiałymi napisami. Strang powiedział, że był w stanie je przetłumaczyć dzięki swojemu proroczemu powołaniu, tak jak zrobił to Józef Smith w przypadku Księgi Mormona . W ten sposób stworzył rzekomą relację o starożytnym mieszkańcu Ameryki. Następnie tablice zniknęły.

W 1848 roku Strang zdecydował o eksodusie swojego ruchu w kierunku Beaver Island , wyspy grupy Manitou w górnej części jeziora Michigan . Chociaż wcześniej był przeciwny poligamii, w 1849 r. wprowadził tę zasadę także do swojej społeczności, a sam poślubił w sumie pięć żon. Zorganizował hrabstwo, które reprezentował w legislaturze stanu Michigan, aw 1850 został koronowany na króla Beaver Island, ceremonii bezprecedensowej w Stanach Zjednoczonych.

ten 16 czerwca 1856 r, kilku przeciwników i ekskomunikowanych członków ruchu zorganizowało atak na swojego „króla”, oddając kilka strzałów z karabinu przeciwko niemu i nękając jego ciało. Dziwny, ciężko ranny, zdołał przeżyć do9 lipcagdzie zmarł. W tym okresie odmówił wyznaczenia następcy, ponieważ tylko Bóg mógł wybrać nowego proroka, wysyłając anioła, aby go wyświęcił.

Taki układ uniemożliwił przejęcie władzy przez nowego proroka. Ponadto, ponieważ apostołowie mieli być wyznaczani bezpośrednio przez takiego proroka, nie można było już wymieniać nowych. Ostatni wyświęcony przez Stranga apostoł zmarł w 1900 roku. Ruchem tym kieruje obecnie przewodniczący, arcykapłan, który nie twierdzi, że ma autorytet Józefa Smitha czy Jamesa J. Stranga.

Obecnie Strangici liczyliby zaledwie kilkaset osób. Mają przedstawiciela w Wielkiej Brytanii.

Hedrykici

Granville Hedrick (1814-1881) dołączył do Kościoła w 1843 roku. Szybko został wyświęcony na starszego w ruchu, ale opuścił go, rozczarowany teologicznym rozwojem Josepha Smitha . Kiedy ten ostatni zmarł, Hedrick udał się do Nauvoo, początkowo rozważając dołączenie do Brighama Younga . Ale doktryny tego ostatniego i szkodliwa atmosfera panująca w mieście z powodu kryzysu sukcesji skłoniły go do opuszczenia tego miejsca i osiedlenia się w Crow Creek ( Illinois ). Przyłączył się do innych członków, odrzucając autorytet Brighama Younga. W końcu przewodził tam zborowi.

Kościół Chrystusa (Świątynia Lota)

W latach pięćdziesiątych XIX wieku w Illinois istniało kilka niezależnych zborów mormonów . Odmówili podporządkowania się Brighamowi Youngowi z powodu różnicy zdań w kilku punktach doktryny, w tym poligamii. W 1857 roku Hedrickowi udało się zebrać kilka z tych zborów na konferencji generalnej, w której uczestniczył John E. Page, jeden z byłych apostołów pierwotnego Kościoła. Zachęcał te jednostki do federacji w jedną organizację. W 1863 roku Hedrick został wyświęcony na apostoła przez Page'a i przejął kierownictwo ruchu.

Hedrick twierdził później, że otrzymał objawienia od Boga potwierdzające, że Józef Smith zbłądził pod koniec swego życia, prowadząc go do popełniania błędów. Hedrickici odrzucają zatem doktryny związane z poligamią, wielością bogów, niebiańskim małżeństwem i wywyższeniem.

ten 24 kwietnia 1864 rHedrick twierdził, że otrzymał objawienie, że Kościół powinien powrócić do Independence w stanie Missouri, aby osiedlić się tam, gdzie mormoni zostali wypędzeni w 1838 roku. W 1877 roku Hedrickites nabyli ziemię, na której miała zostać zbudowana Świątynia Nowej Jerozolimy, zgodnie z objawienie od Józefa Smitha, aby przygotować się na Drugie Przyjście Chrystusa. Ze względu na posiadanie tej „strategicznej” ziemi, znani byli odtąd pod nazwą „Kościół Chrystusowy (Świątynia Lot)”.

Kościół ten odrzuca zasadę proroka-prezydenta i jest kierowany przez Kworum Dwunastu Apostołów. Przyjmuje Księgę Mormona , Nauki i Przymierza uzupełnione o dodatki charakterystyczne dla tego ruchu religijnego, ale odrzuca Perłę Wielkiej Wartości . Od początku nie wierzyła w obrzędy świątynne praktykowane w Nauvoo. Mówi się, że ruch ma około 5000 członków.

Kościół Chrystusa „z przesłaniem Eliasza”

Otto Fetting był apostołem Kościoła Chrystusowego (Świątynia Lot). W 1927 roku twierdził, że kilkakrotnie odwiedził go Jan Chrzciciel , ukazując mu się jak anioł. Ten dałby mu w ten sposób zestaw przesłań, całą istotę nazwaną „przesłaniem Eliasza”. Niektóre z przesłań anielskich wskazywały na wymiary przyszłej świątyni, którą mieli zbudować Hedrickite. Kopiąc w ziemi, odkryliby dwa małe kamienie, zakopane przez Józefa Smitha , noszące wymiary świątyni. Józef Smith rzekomo pochował ich tam, kiedy pierwotny Kościół był w Niepodległości.

W wyniku nieporozumień z innymi władcami Otto Fetting i jego zwolennicy oddzielili się od pozostałych hedryków i utworzyli „Kościół Chrystusowy” z przesłaniem Eliasza”. Kiedy zmarł w 1933 roku, Otto Fetting otrzymał podobno 30 wiadomości od Jana Chrzciciela.

Jego Kościół również doświadczył rozłamu nieco później, kiedy jeden z jego członków, WA Draves, twierdził w 1937 roku, że otrzymuje kolejno wiadomości od Jana Chrzciciela. Twierdził, że otrzymał 90 w swoim życiu. Sam jego ruch po jego śmierci rozpadł się na różne gałęzie.

Różne gałęzie Kościoła Chrystusowego „z przesłaniem Eliasza” miałyby około 12 000 członków. Każdy z nich jest kierowany przez Kolegia Dwunastu Apostołów, które wzajemnie się odrzucają i różnią się między sobą liczbą przesłań Jana Chrzciciela, które uznają za prawdziwe.

Ruchy pojawiły XX th  wieku

Fundamentaliści

Są to 40.000 ludzi, mniej lub bardziej zorganizowane w różnych ruchów, marginesy Utah, Arizona i Meksyku, którzy praktykują poligamię, nawiązując do historycznej praktyki wielożeństwa mormonów z XIX th  wieku. Ci ludzie nie są członkami Kościoła większościowego, który odmawia im określenia mormoni.

Zjednoczeni Bracia Apostolscy

Kiedy Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich porzucił poligamię , wielu członków odmówiło poddania się tej decyzji i kontynuowało praktykę. Zebrali się w rejonie Short Creek. W obliczu ich odmowy wyrzeczenia się poligamii Kościół kończy ich ekskomuniką.

W latach dwudziestych i trzydziestych ci fundamentaliści zorganizowali się w ruch, Zjednoczeni Bracia Apostolscy (znani również pod skrótem AUB ), chociaż członkowie wolą nazywać go Praca , Kapłaństwo lub po prostu Grupa .

Fundamentalistyczny Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich

W 1951 r., po schizmie w ramach Zjednoczonych Braci Apostolskich, większość z nich podążyła za Charlesem Zittingiem i zorganizowała się pod nazwą „Fundamentalistyczny Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. "

Siedziba ruchu znajduje się w El Dorado w Teksasie . Prowadzona przez Warrena Jeffsa od 2002 roku liczy kilkaset rodzin. Grupa zbudowała świątynię, aby praktykować sakramenty. Obecnie władze Teksasu uważają ich za „wyjętych spod prawa” ze względu na praktykę poligamii. Jest to najbardziej zorganizowany ruch fundamentalistyczny. Wydaje się, że jego strony internetowe są regularnie zamykane przez władze federalne. wsierpień 2006Warren Jeffs został aresztowany przez FBI, które pięć miesięcy wcześniej umieściło go na liście dziesięciu najbardziej poszukiwanych przestępców.

Prawdziwy i Żywy Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich

Na początku lat 90. nieformalna grupa analityczna zgromadziła kilku fundamentalistów, a także kilku członków Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, którzy nie zgadzali się z doktryną swojego Kościoła. Twierdzili, że dokonała odstępstwa, porzucając praktykę poligamii i modyfikując sakramenty świątyni .

W 1994 roku jeden z nich, James D. Harmston, twierdził, że odwiedziło go kilku biblijnych patriarchów, którzy przekazali mu „klucze kapłaństwa Melchizedeka”. W rezultacie założył3 maja 1994z jego zwolennikami „ Prawdziwy i Żywy Kościół Jezusa Chrystusa Świętych Dni Ostatnich , znany również pod skrótem TLC ).

Członkowie ruchu praktykują poligamię i żyją w formie komunitaryzmu ( prawo konsekracji ). Wierzą w reinkarnację ( wielokrotne próby śmiertelne ) i postrzegają swojego założyciela jako reinkarnację Józefa Smitha. Wierni są zachęcani do osiedlenia się w Manti w stanie Utah , miejscu spotkań ruchu, gdzie obecnie mieszka 200 członków.

W 1998 roku dwie kobiety oskarżyły ruch i jego założyciela Jamesa D. Harmstona o wymuszenia i oszustwa, twierdząc, że wyłudzono od nich 250 000 dolarów. Dwóch skarżących zostało ekskomunikowanych. W 2002 roku sądy orzekły na ich korzyść, przyznając im 300 000 dolarów odszkodowania, ale wyrok został uchylony, gdy nie można było podzielić wyroku między różnych zaangażowanych przywódców.

Liberałowie

Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich został skrytykowany przez „liberalny” mormoni i ex Mormoni dla jej autorytaryzm i stanowisk za zbyt konserwatywny, zwłaszcza kobiet i praw gejów. Niektórzy z nich rozpoczęli ruchy, które mają być bardziej dostosowane do współczesnego świata. Odmowa stworzenia organizacji, która byłaby zbyt ustrukturyzowana (uważana za zbyt autorytarną) na ogół ogranicza je do pozostałych ruchów pomniejszych.

Zreformowany mormonizm

Mormonizm reformowany nie jest skonstruowany jako kościoła, ale jest to ruch łącząc kilka zwolenników Mormonizm personelu. Odrzucają dosłowne czytanie pism świętych i wierzą w objawienie, które jest osobiste i nie podlega kanałowi hierarchicznych autorytetów. Oprócz Biblii i Księgi Mormona czciciele odwołują się również do księgi dotyczącej ruchu, Księgi Michała . Ich doktryna jest prezentowana za pośrednictwem grup dyskusyjnych i strony internetowej.

Postrzegają nauczanie Józefa Smitha w sposób ewolucyjny i wierzą, że przemówienie wygłoszone w Nauvoo w 1844 roku na pogrzebie wielbiciela imieniem King Follett stanowiło punkt zwrotny w naukach Józefa Smitha, zrywając z historycznym chrześcijaństwem. Nazywa się to „nowym paradygmatem mormonizmu”. Paradygmat ten charakteryzują w szczególności następujące punkty:

  • Istnienie jest wieczne i niestworzone, bez początku i końca (kosmiczna wizja, która nie różni się od koncepcji buddyjskich).
  • Bóg, którego fizyczna materialność jest afirmowana, nie jest stwórcą, ale organizatorem tego świata bez początku ani końca.
  • Prace ludzkiego postępu, który jest podstawowym zadaniem wierny swej egzaltacji, mają uczynić go Bogiem przez znanego wzoru, wydane w 1840 roku przez Lorenzo Snow, który później stał się 5 th  Prezydenta Kościoła Jezusa Chrystusa o Świętych w Dniach Ostatnich: „Jaki jest teraz człowiek, taki był kiedyś Bóg. Tak jak Bóg jest teraz, człowiek może się nim stać ””

W przypadku mormonizmu reformowanego doktryna głoszona przez Józefa Smitha podczas jego pobytu w Nauvoo zawierała decydujące nowe osiągnięcia, w szczególności naznaczone wprowadzeniem modeli masońskich do ceremonii świątynnych oraz dyskursem o królu Folletta (innowacje te pojawiły się gdzie indziej na początku nowy sprzeciw).

Uwagi i referencje

  1. Również w następującym odnośniku:

    „Prezydent Józef Smith, po przybyciu, przystąpił do szczegółowego wyjaśnienia na konferencji celu ich obecnego spotkania oraz, oprócz tego, co Prezydent Young powiedział rano, że nadszedł czas, aby wezwać Dwunastu, aby zabrali ich miejsce po I Prezydium (...) ”

    - Joseph Smith, History of the Church , tom 4, s. 403, 16 sierpnia 1841
  2. Rękopis Historia Brighama Younga, 1801–1844 , komp. Elden Jay Watson (1968), 171, Archiwa Kościoła LDS
  3. Dziennik Wilforda Woodruffa , tom 2, s. 436–37
  4. Reid L. Harper, The Mantle of Joseph: Creation of a Mormon Miracle , Journal of Mormon History 22 (2): 35–71, 1996
  5. Józef Smith, 6 sierpnia 1842 r.: „W cieniu budynku rozmawiałem z kilkoma braćmi na temat naszych prześladowań w Missouri i ciągłych kłopotów, które towarzyszą nam, odkąd zostaliśmy wypędzeni z tego stanu. Prorokowałem, że Święci będą nadal cierpieć wiele cierpień i zostaną wyrzuceni w Góry Skaliste, że wielu odstąpi od wiary, że inni zostaną zabici przez naszych prześladowców lub umrą z zimna lub choroby, a niektórzy z was będą żyć. idźcie i pomóżcie zakładać osady i budować miasta, i zobaczcie, jak święci wyrastają na potężny lud pośród Gór Skalistych ”( Historia Kościoła , t. 5, s. 85).
  6. BH Roberts, Historia Kościoła , tom. 7, rozdz. XVIII
  7. Jebediah M. Grant, Zbiór faktów dotyczących kursu Starszego Sidneya Rigdona : W stanach Ohio, Missouri, Illinois i Pensylwanii , Część IV, Brown, Bicking & Guilbert, Drukarki, 1844
  8. MF McKiernan The Voice of One Crying in the Wilderness: Sidney Rigdon , Reformator religijny Coronado Press , 1979
  9. William Bickerton, Świadectwo Williama Bickertona , Monongahela (PA), Kościół Jezusa Chrystusa, 1975
  10. Kościoła Jezusa Chrystusa, Historii Kościoła Jezusa Chrystusa: Volume 2 , Monongahela (PA), Kościół Jezusa Chrystusa, 2002
  11. William Bickerton, chorąży , Pittsburgh: W. Bickerton, 1863, s. 10, cytowany w History of the Reorganized Church of the Reorganized Church of Jesus Christ of the Ostatnich Days , 1890, 3: 74-77.
  12. William H Cadman, Historia Kościoła Jezusa Chrystusa , Monongahela (PA), Kościół Jezusa Chrystusa, 1945
  13. Rola Kościoła Chrystusowego (oficjalna strona internetowa)
  14. Historia Kościoła Chrystusowego (Świątynia Lot) (oficjalna strona internetowa)
  15. Książki o poligamii
  16. Strona internetowa Ricka Rossa
  17. Amerykańska wiadomość prasowa
  18. Zreformowany mormonizm
  19. Rozmowy króla Folletta
  20. http://www.reformmormonism.org/library/readingmaterial/newmormonparadigm.htm
  21. http://www.lightplanet.com/mormons/people/lorenzo_snow.html

Bibliografia

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne