Ruch 20 lutego | |
Oficjalny logotyp. | |
Prezentacja | |
---|---|
Szef | Nie |
Fundacja | 2011 |
Siedzenie | Nie |
Założyciele | Połączenie internetowe |
Członek lub zwolennicy | Kilkaset tysięcy w szczytowym momencie protestu |
Pozycjonowanie | Lewy , daleko w lewo , ruchy społeczne , ruch robotniczy |
Ideologia | Socjalizm demokratyczny , socjalizm , marksizm , anarchizm , islamizm , liberalizm |
Przynależność międzynarodowa | arabska wiosna |
Zabarwienie | Czarno - białe |
Stronie internetowej | www.20fevrier.com |
Ruch20 lutego( tamazight : ⴰⵎⵓⵙⵙⵓ ⵏ 20 ⵙⵉⵏⵢⵓⵔ amussu n 20 sinyur ); Arabski : حركة 20 فبراير ) to ruch protestacyjny, który pojawił się w Maroku dnia20 lutego 2011po fali protestów i rewolucji w innych krajach Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu zwanej „ arabską wiosną ” .
Wydaje się, że spotkanie twarzą w twarz między tym ostatnim a państwem marokańskim zaowocowało grą o sumie zerowej. W ten sposób ruchowi 20 lutego udało się rozszerzyć przestrzeń publiczną dzięki ważnym reformom politycznym udzielonym przez monarchię marokańską. Ale władzom udało się całkowicie wyeliminować ten ruch z pola społecznego i politycznego Maroka.
Te główne postulaty ruchu są polityczne i wzywają do reform konstytucyjnych. Jest to zbiór żądań reform politycznych i społecznych, które podają w wątpliwość funkcjonowanie reżimu, po raz pierwszy od wstąpienia na tron króla Mahometa VI .
Reakcje reżimu na ruch były bardzo zróżnicowane: w pierwszych miesiącach demonstracji (od lutego do kwietnia) zauważamy pewną tolerancję władz wobec ruchu, demonstracje przebiegały bezproblemowo pomimo kilka incydentów. Ale od maja reakcja zmian ustrojowych i wieców jest rozpraszana przez siły publiczne z pałkami przez trzy tygodnie z rzędu: tak demonstracje15 maja, z 22 maja i 29 maja wszystkim przeszkadzano, czasami powodując sceny rzadkiej przemocy.
Z 5 czerwcareżim wycofuje się i demonstracje odbywają się ponownie w pokoju. Ale od początku czerwcowej kampanii referendalnej w sprawie nowej konstytucji zauważamy pojawienie się kontrdemonstrantów, którzy potępiają akcję20 lutego, którą „févriéristes” określa terminem Baltajia (sympatyków monarchii). Tak od czasu do czasu dochodziło do starć między demonstrantami a kontrdemonstrującymi. Po referendum, które w dużej mierze wygrało „tak”, ruch mimo wszystko trwał. Dlatego represje były ustawiczne, choć sporadyczne. Logiką tego wydawała się wyraźna chęć osłabienia ruchu, równoległa do kampanii mającej na celu zdyskredytowanie go i zdestabilizowanie jego członków.
Wydawało się, że brutalna grupa zwana The Royalist Youth zaatakowała lub groziła bojownikom.
Lista osób, które zginęły podczas demonstracjiZobowiązany zareagować na skalę sporu, król wygłosił przemówienie 9 marca 2011 r, podczas którego skierował swój kraj na drogę reform, co zaowocowało zorganizowaniem referendum w sprawie przyjęcia nowej konstytucji w sprawie1 st lipca 2011oraz przez wybory parlamentarne w25 listopada 2011, pomimo wysokiego wskaźnika wstrzymujących się od głosu, wygrał PJD ; 107 miejsc na 395 ). W ten sposób król Mohammed VI oficjalnie mianował Abdelilah Benkirane szefem rządu koalicyjnego w Midelt ,29 listopada 2011.
Gwałtowne stłumienie ruchu w Taza pokazało z jednej strony niezdolność PJD do zmiany metod działania aparatu bezpieczeństwa lub oderwania się od niego, a z drugiej strony ożywiło stare rany historycznie chorego Rifa, ukochanego władzy .
Ruch jest pierwszym tego rodzaju, który ostro protestował przeciwko warunkom społecznym od czasu sukcesji monarchy Mahometa VI na tronie, potępia negatywne praktyki w społeczeństwie marokańskim (korupcja, biznes, nadużycie władzy ...) i domaga się więcej demokracji.
Ruch ten jest pierwszym w Maroku, ponieważ był w stanie połączyć różne kolory ideologiczne i polityczne i różni się od starych ruchów z pierwszych lat ery Hassana II , takich jak Ila Al Amame , Narodowy Związek Studentów Maroka (UNEM ), Narodowy Związek Sił Ludowych (UNFP), który ogólnie miał jedną orientację polityczną. W ciągu ostatnich trzech lat dokonano wielu aresztowań, a niektórzy działacze nadal są więzieni .
Ruch ten, szeroko narodzony na portalach społecznościowych , w szczególności na Facebooku , zdołał rozwinąć swój potencjał i osiedlić się tam na stałe.