Meczet Kankou Moussa
| Meczet Kankou Moussa | ||
| Lokalizacja | ||
|---|---|---|
| Kraj | Mali | |
| Miasto | Gao | |
| Rodzaj | Meczet i pałac | |
| Informacje kontaktowe | 16 ° 17 ′ 33,6 ″ północ, 0 ° 02 ′ 10,9 ″ zachód | |
Geolokalizacja na mapie: Mali
| ||
| Historia | ||
| Czas | Imperium Mali | |
Kankou Moussa meczet jest meczet zbudowany w 1324 przez andaluzyjskiego architekta Abou Ishaqa ES-Saheli . Djingareyber meczet w Timbuktu , zbudowany w tym samym okresie, na zlecenie cesarza Mandé Mansa Moussa po powrocie z pielgrzymki do Mekki .
Meczet ten, wraz z meczetem w Timbuktu, wyznacza wiele podstaw sudańskiej architektury .
W przeciwieństwie do Timbuktu, meczet Kankou Moussa całkowicie zniknął. Jego fundamenty, związane z tym, co byłoby pałacem Kankou Moussa, również zniknęły, zostałyby odkryte na stanowisku archeologicznym położonym w mieście Gao w Mali .
Teren znajduje się w północnej części miasta Gao, tuż pod dzielnicą Aldjanabandja („basen raju” w Songhai ). Pierwsze wykopaliska archeologiczne na tym stanowisku sięgają 1949 roku, kiedy odkryto fundamenty.
W serii kampanii zapoczątkowanych w 2003 r. Nie udało się znaleźć żadnych pozostałości meczetu, który, jak się uważa, znajduje się we wschodnim sektorze, obecnie zajmowanym przez mieszkania. Zebrane dane odpowiadałyby monumentalnemu kompleksowi architektonicznemu przypominającemu rynek lub pałac, którego ściany bardzo przypominają te znalezione w Koumbi Saleh lub Aoudaghost .
Historia wykopalisk archeologicznych
- 1949: D. Michel, dowódca kręgu Gao odkrywa fundamenty. Wykopaliska przeprowadzone przez geologów amatorów i archeologów Denisa Pierre de Pedralsa i Jacoba Kikoïne ujawniają podstawy ścian, grobowce i element omega.
- 1950: Raymond Mauny , szef sekcji Prehistorii i Archeologii Francuskiego Instytutu Czarnej Afryki , wykopuje i identyfikuje strukturę omegi jako meczet. Identyfikuje północno-wschodnią ścianę i mihrab . Wskazuje również, że na stelach grobów odkrytych niedaleko meczetu znajdują się epitafia podobne do tych z wielkiej nekropolii królewskiej Gao-Saney.
- 1993 i 1996: Przeprowadzane są dwie kampanie archeologiczne pod kierunkiem Timothy'ego Insolla, wówczas studenta Uniwersytetu Cambridge we współpracy z Instytutem Nauk o Człowieku. Odkryto wtedy kamienne fundamenty i luksusowe meble, zawierające kły z kości słoniowej i orientalne perły, prawdopodobnie przeznaczone na handel transsaharyjski.
- od 2003: Krajowa Dyrekcja Dziedzictwa Kulturowego prowadzi kilka serii wykopalisk, w szczególności we współpracy z Instytutem Nauk o Człowieku i Narodowym Muzeum Etnologii w Osace w Japonii.
Ochrona witryny
Podobnie jak inne stanowiska archeologiczne w Mali, takie jak Djenné-Djeno , meczet i pałac Kankou Moussa w Gao jest bardzo słabo chroniony przed uszkodzeniami spowodowanymi przez złą pogodę, zwierzęta, wandalizm i grabieże. Do 2010 roku fundamenty pokrywała tylko plandeka UNHCR .
W 2010 roku grant z Funduszu Ambasadorów Stanów Zjednoczonych na rzecz ochrony kultury zapewnił surowe schronienie wokół i nad strukturami archeologicznymi.
Zobacz też
Uwagi i odniesienia
- „ Archaeological Site - Mosque of Kankou Moussa ” , na visitgaomali.com (dostęp 14 września 2012 )
- „ Lokalizacja meczetu Kankou Moussa w Gao (Mali): problemy związane z rozwojem średniowiecznego kompleksu architektonicznego w Afryce Zachodniej, autor: Mamadi Dembélé ” (konsultacja z 14 września 2012 r. )
- Timothy Insoll Archeologia islamu w Afryce Subsaharyjskiej Cambridge University Press, 2003 ( ISBN 978-0-521-65702-0 )
- „ Meczet Kankou Moussa w Gao: słabo chronione stanowisko archeologiczne, artykuł Soumaila T. Diarra w Le Républicain du 01/09/08 ” , na temoust.org (przeglądano 14 września 2012 r. )
- „ Preserving the Islamic Heritage of the Sahel, article Jeff Baron ” , w witrynie america.gov (dostęp 30 września 2012 r. )
Bibliografia
- Odkrycie najwcześniejszego pałacu królewskiego w Gao i jego implikacje dla historii Afryki Zachodniej , Shoichiro Takezawa i Mamadou Cisse, 2012, Cahiers d'études africaines 2012/4 (nr 208)
- Wykopaliska w Gao Saney: New Evidence for Settlement Growth, Trade, and Interaction on the Niger Bend in the first Millenium , Mamadou Cisse, Susan Keech McIntosh, Laure Dussubieux, Thomas fenn, Daphne Gallagher i AbigailChipps Smith, 2013, CE. Archeology Vol. 11 (1), 2013, s. 9–37