| Misjonarze św. Karola | |
| Papieski porządek prawny | |
|---|---|
| Papieska aprobata |
19 września 1888 przez Kongregację Ewangelizacji Narodów |
| Instytut | kongregacja duchownych |
| Rodzaj | apostolski |
| Cel | pomoc dla emigrantów |
| Struktura i historia | |
| Fundacja |
15 listopada 1887 Plaisance |
| Założyciel | Jean-Baptiste Scalabrini . |
| Skrót | CS |
| Inne nazwy | Skalabryńczycy |
| Szef | Św. Karol Boromeusz |
| Stronie internetowej | oficjalna strona |
| Lista zakonów | |
W misjonarzami Saint Charles (w języku łacińskim: Congregatio Missionariorum S. Carolo) tworzą duchownego zgromadzenia o prawie papieskim .
Zgromadzenie zostało założone w Plaisance przez biskupa Jean-Baptiste Scalabrini (1839-1905), aby pomagać włoskim emigrantom. Inicjatywa ta została zatwierdzona przez papieża Leona XIII z krótkim Libenter agnovimus z15 listopada 1887 r. ; o następującej 28 listopada , w pierwszych dwóch kandydatów, Ojcowie Joseph Molinari i Dominique Montese, przedstawili swoje pierwsze śluby zakonne .
Kongregacja Ewangelizacji Narodów zatwierdza ad experimentum regulaminu instytutu na19 września 1888 r.. Misjonarze św. Karola szybko rozprzestrzenili się we wspólnotach włoskich w Stanach Zjednoczonych i Brazylii . W 1909 r. śluby zakonne zostały zastąpione przysięgą wytrwania, ale zostały przywrócone8 kwietnia 1934.
Te religijne konstytucje Misjonarzy Saint Charles zostały zatwierdzone na15 sierpnia 1948. W 1949 roku Stolica Apostolska powierzyła skalabryjczykom kierowanie papieskim kolegium w Rzymie przeznaczonym do kształcenia księży świeckich pragnących poświęcić się pomocy imigrantom.
Scalabrinianie są oddani sprawie emigrantów.
Występują w:
Generalat znajduje się w Rzymie .
W 2009 roku zgromadzenie liczyło około 710 członków, w tym siedmiu biskupów i 590 księży.
W Francji , są one odpowiedzialne za Kościół św Bernard Chapel ( 18 th arrondissement ) i Saint-Pierre de Chaillot , domu do społeczności włoski w 16 th dzielnicy Paryża .