Kopalnia Raglan

Kopalnia Raglan
Zasoby Nikiel
Operator Glencore
Otwarcie 1997
Kraj  Kanada
Województwo  Quebec
Region Północny Quebec
Informacje kontaktowe 61 ° 41 ′ 11 ″ N, 73 ° 40 ′ 34 ″ W.
Lokalizacja na mapie prowincji Quebec
zobacz na mapie Quebecu Czerwony pog.svg

Dwukolorowa kopalni jest kopalni z niklu się Katinniq między osadami Eskimosów z Salluit i Kangiqsujuaq , w Quebec . Znajduje się około 100 kilometrów na południowy wschód od Deception Bay na półwyspie Ungava . Opracowany i posiadał od początku przez Canadian górnictwie Falconbridge , będzie sukcesywnie własnością i jest zarządzana przez spółkę Xstrata w 2006 roku i przez Glencore w 2013. Składa się z czterech działających kopalń podziemnych: the Katinniq kopalni n ö  2 kopalnia Kikialik i Qakimajurk mój.

Opis

Ruda wydobywana z czterech kopalń kompleksu wydobywczego jest kruszona i zagęszczana na miejscu w procesie hydrometalurgicznym w centralnym miejscu w Katinniq. Uzyskany wówczas koncentrat zawierający nikiel jest następnie przewożony przez masowce w sposób ciągły do ​​kopuły tranzytowej portu w Deception Bay. Ten nikiel Koncentrat jest przenoszony przez lodołamacz z Quebec następnie przeładowywane pociągiem do wytapiania niklu w Sudbury , Ontario . Po stopieniu ładunek uzyskanego niklu jest wysyłany pociągiem do Quebecu, skąd drogą morską do rafinerii Nikkelverk w Kristiansand w Norwegii .

Dostępność

Dostęp do kompleksu górniczego zapewnia oddalone o 22 kilometry lotnisko Kattiniq-Donaldson . Witryna jest również połączona drogą drogową z portem Deception Bay. Geograficzna izolacja kopalni od okolicznych gmin Nunavik wymusiła budowę autonomicznego kompleksu, aby pomieścić i wyżywić pracowników kompleksu.

Zobacz też

Bibliografia

  1. „  Raglan - IntelligenceMine  ”, InfoMine ,2016( czytaj online , sprawdzono 13 października 2016 r. )
  2. "  Mining operations  " na www.mineraglan.ca (dostęp 13 października 2016 )
  3. "  miny materia / publikacji / autochtonów / biuletynu / 8815  "
  4. Mapa Google, „  Geolokalizacja rafinerii Glencore Nikkelverk SA  ” (dostęp 6 kwietnia 2021 r. )

Źródło

Powiązane artykuły