Milo (rzeka)
| Milo | |
| |
| Charakterystyka | |
|---|---|
| Długość | 330 km |
| Basen | 13500 km 2 |
| Umywalka zbiorcza | Dorzecze Nigru |
| Przepływ średni | 177 m 3 / s ( Kankan ) |
| Dieta | Pluwiał |
| Zajęcia | |
| Zbieg | Niger |
| Lokalizacja | Gwinea |
| · Wysokość | 346 m |
| · Informacje kontaktowe | 11 ° 04 ′ 10 ″ N, 9 ° 13 ′ 30 ″ W. |
| Geografia | |
| Kraje skrzyżowane | Gwinea |
| Główne miejscowości | Kankan |
Milo jest Guinean rzeka, dopływ Nigru rzeki . Ma około 330 km długości , a jej dział wodny obejmuje obszar około 13 500 km 2
Źródła Milo znajdują się na południu Gwinei , w regionie Nzérékoré . Rzeka płynie następnie na północ, przez region Kankan , przez który przecina stolicę, a następnie łączy się z rzeką Niger , którą łączy się w pobliżu wioski Niandankoro, około dziesięciu kilometrów w górę rzeki od Siguiri .
Jest to rzeka o reżimie pluwialnym, której przepływ zmienia się zasadniczo w zależności od pór roku. Jego średni roczny przepływ był bardzo zróżnicowany przez kilka dziesięcioleci: przed 1960 r. Średni roczny przepływ wynosił około 275 km 3 ; w latach 1980–2004 obserwowany średni roczny przepływ wynosił zaledwie 160 km 3 .
Średni miesięczny przepływ (wm 3 / s)Stacja hydrologiczna: Kankan
Źródło: Brunet-Moret i in., 1986, cyt. Za Andersen, op. cit.
Rzeka jest żeglowna dla łodzi płaskodennych między Kankan a ujściem do Nigru. Ta cecha była ważna w epoce kolonialnej , kiedy Milo stanowił integralną część szlaku transportowego z Oceanu Atlantyckiego do Bamako , przez kolej wąskotorową z Konakry do Kankan, a następnie przez Milo i Niger do Bamako. Jednak od czasu uzyskania niepodległości ruch międzynarodowy znacznie się zmniejszył.
Rzeka i otaczające ją tereny podmokłe są wymienione jako tereny podmokłe o znaczeniu międzynarodowym na mocy konwencji Ramsar . W latach 1987-1989 rzeka była silnie zanieczyszczona przez wydobycie diamentów.
Uwagi i odniesienia
- (ru) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku rosyjskim zatytułowanego „ Мило (река) ” ( zobacz listę autorów ) .
- Ekstrapolacja z Google Earth .
- (en) Inger Andersen , Dorzecze Nigru: wizja zrównoważonego zarządzania , publikacje Banku Światowego,2005, 144 str. ( ISBN 0821362038 ), s. 32.
- (in) „ Baza danych Ramsar ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) .