Mi-26 | ||
Mi-26 na Moskiewskim Międzynarodowym Salonie Lotniczym . | ||
Rola | Wielozadaniowy i ciężki helikopter transportowy | |
---|---|---|
Budowniczy | Tysiąc | |
Pierwszy lot | 14 grudnia 1977 | |
Uruchomienie | 1983 | |
Data wycofania | Nadal w służbie | |
Numer budowy | +/- 300 kopii | |
Załoga | ||
5 członków (2 pilotów, 1 nawigator, 1 inżynier pokładowy, 1 technik pokładowy) | ||
Motoryzacja | ||
Silnik | Lotariew D-136 | |
Numer | 2 | |
Rodzaj | Turbomotor | |
Moc jednostkowa | 11399 KM | |
Liczba ostrzy | 8 | |
Wymiary | ||
Średnica wirnika | 32 m | |
Długość | 35,91 m | |
Wysokość | 8,55 m | |
Szerokie rzesze | ||
Pusty | 28200 kg | |
Ładowność | 20000 kg | |
Paliwo | 12 000 kg | |
Maksymalny | 56 000 kg | |
Występ | ||
Prędkość przelotowa | 265 km / h | |
Maksymalna prędkość | 295 km / h | |
Sufit | 4600 m | |
Odległość do przejścia | (przy masie maksymalnej) 590 km | |
Mi-26 jest najcięższy i największy seryjnie produkowany helikopter na świecie. Mówi się, że jest w stanie przenosić ładunek o 50 do 100% większy niż jakikolwiek inny helikopter. Jego nazwa kodowa NATO to Halo .
Jest produkowany przez Mil , rosyjskiego producenta śmigłowców.
W 1970 roku The USSR chciał zaoferować następcę Mi-6 , ale z dużo lepszą wydajność. Zbudowano więc pierwszy prototyp, który odbył swój pierwszy lot14 grudnia 1977. Próby operacyjne w armii radzieckiej rozpoczęły się na początku 1982 r., W następnym roku wszedł do służby.
Plik 3 lutego 1982ustanowił kilka rekordów świata, w tym lot z maksymalną masą (łącznie z ładunkiem) 56 769 kg na wysokości 2000 metrów nad poziomem morza.
Mi-26 ma wirnik główny z ośmioma łopatkami. Łopatki, okna kokpitu i wloty powietrza do silnika są podgrzewane, aby umożliwić rozmrażanie podczas misji w bardzo niskich temperaturach. Do ładowni można dostać się przez tylne drzwi i rampę. Wersja osobowa może pomieścić do 85 osób.
Jego autopilot posiada funkcję zawisu i może latać według wskazań przyrządów .
Jego wysokość jest porównywalna z wysokością trzypiętrowego budynku, a okrąg pokryty jego wirnikiem ma powierzchnię ponad 800 m 2 .
Wyprodukowano pięć standardowych wersji Mil Mi-26:
Dzięki dużej ładowności stał się jednym z głównych graczy w katastrofie jądrowej w Czarnobylu . Samolot służył jako platforma do zrzucania piasku, ołowiu i innych produktów na reaktor po wybuchu. Zastosowane urządzenia, nieodwracalnie napromieniowane, są przechowywane na zawsze w strefie zamkniętej reaktora (40 km )
Organizacje takie jak ONZ lub bezpieczeństwa cywilnego z Rosji odwołać się do Mi-26.