Mistrz ceremonii (Japonia)

Mistrz ceremonii (治 部 卿, Jibu-kyō ) Jest jednym z najważniejszych stanowisk w Cesarskiej Agencji Japońskiej. Urząd cesarza jest cesarzem sprzed epoki Heian , a rolę tę pełni nieprzerwanie od czasów starożytnych. Wcześniej tytuł i stanowisko nadawano cesarzowi . W dzisiejszej Japonii tytuł mistrza ceremonii uważany jest za zaszczyt i odpowiedzialność przyznaną przez premiera i rząd narodowy.

Era nowożytna

Imperial Household Agency to agencja rządowa, która ma podlegać premierowi. Ta agencja, na czele której stoi Wielki Komisarz, zajmuje się sprawami państwowymi dotyczącymi Cesarskiego Domu. Jednym z wewnętrznych oddziałów agencji jest „Rada Ceremonialna”, na czele której stoi „Wielki Mistrz Ceremonii”.

„Wielki mistrz ceremonii” jest odpowiedzialny za pomoc w koordynowaniu funkcji różnych dworów zajmujących się odwiedzaniem zagranicznych dygnitarzy. Odpowiada również za takie działania, jak wizyty państwowe rodziny cesarskiej za granicą.

Wielkiemu mistrzowi pomaga wielu urzędników o określonych obowiązkach. Tak więc jeden z dwóch wice-arcymistrzów ceremonii jest odpowiedzialny za ceremonie zawierające muzykę. Dział muzyczny gra zarówno gagaku , czyli dawną muzykę dworską, jak i zachodnią muzykę klasyczną.

Sekwencjonowanie ceremonii związanych z polowaniem na kaczki z siatką jest jednym z wielu obowiązków wielkiego mistrza.

Okres przed Meiji

Stanowisko mistrza ceremonii na dworze cesarskim wyznacza eksperta ceremonii w cesarskiej procesji. Tytuł pojawi się w trakcie ewolucji reorganizacji rządu z 701. Te pre- Heian innowacje są znane pod wspólną nazwą ritsuryō-sei (律令szkoly ) .

Hierarchia cesarskiego dworu Asuka eras Nara i Heian obejmuje „mistrza ceremonii” (治 部 省, Jibu-sho ) , Znanego również jako „Ministerstwo Spraw Wewnętrznych”, na czele którego stoi MC lub „Szef Departament ceremonii ” (治 部 卿, Jibu-kyō ) .

Ważnymi urzędnikami Daijō-kan, którzy współpracują z „mistrzem ceremonii” w ramach stosunkowo sztywnej struktury organizacyjnej, są:

Zobacz też

Bibliografia

Link zewnętrzny

Uwagi i odniesienia

  1. Cesarskie Działanie rodziny: organizację i funkcje
  2. Ministry of Ceremonial , Sheffield.
  3. Varley, H. Paul, wyd. (1980). Kronika bogów i władców: Jinnō Shōtōki, str.  272 .
  4. Titsingh, Izaak. (1834).Annals of the Emperors of Japan, s. 429. w Książkach Google
  5. Titsingh, str. 430. w Książkach Google

Źródło tłumaczenia