Pseudonim (y) | Dipsy-Doodle Dandy z Delisle |
---|---|
Narodowość | Kanada |
Narodziny |
1 st marzec 1.920, Delisle ( Kanada ) |
Śmierć |
19 stycznia 1984, Saskatoon (Kanada) |
Pozycja | Środek |
---|---|
Zaczerpnięte z | lewo |
Grał dla |
Providence Reds ( LAH ) Kansas City Americans ( AHA ) Chicago Black Hawks ( NHL ) Toronto Maple Leafs (NHL) New York Rangers (NHL) Saskatoon Quakers ( WHL ) |
Kariera zawodowa . | 1940 - 1959 |
Maxwell Herbert Lloyd Bentley (urodzony dnia1 st marzec 1.920w Delisle , Saskatchewan , Kanada - zmarł dnia19 stycznia 1984w Saskatoon, Saskatchewan, Kanada) jest kanadyjską profesjonalny lód hokeista grający centrum . Grał dla Chicago Black Hawks , Toronto Maple Leafs i New York Rangers z National Hockey League podczas swojej profesjonalnej i amatorskiej kariery trwającej dwadzieścia lat. Skończył najlepszym strzelcem w NHL i dwukrotnie w 1943 roku wygrał z Lady Byng Trophy , przyznawana graczowi uważany za najlepszą sportową zachowując znakomite występy, a następnie w 1946 roku w Hart Trophy , przyznawaną dla najlepszego gracza sezonu. Brał udział w czterech All-Star Games i był dwukrotnie nominowany do jednej z drużyn All-Star .
Bentley był jednym z rodzeństwa sześciu hokeistów iw pewnym momencie grał z czterema braćmi w Drumheller Miners of the Alberta Senior Hockey League . W latach 1942-1943 , wraz ze swoimi braćmi Dougiem i Regiem, przeszedł do historii NHL, tworząc pierwszą linię ataku ligi, składającą się z trzech braci. Grał pięć sezonów w Chicago z Dougiem, zanim został wysłany do Maple Leafs w 1947 roku w jednej z najważniejszych transakcji tamtych czasów. Bentley trzykrotnie wygrał Puchar Stanleya z Toronto, a następnie rozegrał swój ostatni sezon NHL z Rangers w latach 1953-1954 . Następnie wrócił do swojej rodzinnej prowincji, gdzie zakończył karierę w Saskatoon. Uważany za jednego z najlepszych graczy swoich czasów, Bentley został wprowadzony do Hockey Hall of Fame w 1966 roku.
Max Bentley urodził się dnia 1 st marca 1920w Delisle , w prowincji of Saskatchewan w Kanadzie . Jest najmłodszym z sześciu chłopców i jednym z trzynastoosobowej rodziny. Jego ojciec Bill pochodzi z Yorkshire w Anglii i jako dziecko wyemigrował do Stanów Zjednoczonych . Został mistrzem w łyżwiarstwie szybkim w Północnej Dakocie, zanim osiadł w Delisle. Zostając burmistrzem, pomógł zbudować kryte lodowisko w mieście . Wszystkie dzieci Bentleyów są sportowcami, a bracia grają w hokeja. Bill Bentley jest przekonany, że każdy z jego synów ma odpowiedni poziom do gry w National Hockey League (często określanej skrótem LNH). Jednak obowiązki na rodzinnej farmie sprawiły, że najstarsza czwórka grała większość swoich karier w amatorskich ligach kanadyjskich prerii .
Jego ojciec uczy Maxa gry w hokeja na farmie, gdzie patriarcha rodziny wierzy, że codzienne obowiązki dają dzieciom siłę do potężnych uderzeń. Uczy go również, jak używać swojej szybkości, aby uciec przed najbardziej imponującymi graczami fizycznie, waży tylko 72 kg, gdy urosło. Grał przez dwa lata w Rosetown między 1935 a 1937 rokiem, gdzie zdobył tytuł najlepszego strzelca w pośredniej lidze Saskatchewan. W tym okresie brał udział w obozie próbnym Boston Bruins . Przekonani, że jest za mały, aby grać w NHL, wysyłają go do domu. Następnie Bentley udaje się do Montrealu na jazdę próbną z Canadiens . Zespół radzi mu, aby udał się do lekarza. Ten mówi mu, że ma chorobę serca i że jeśli nie przestanie grać, umrze w ciągu roku. Bentley decyduje się kontynuować grę, ale po postawieniu diagnozy staje się hipochondrykiem . Nieustannie skarży się na bóle, bóle i dyskomfort, a mając przy sobie dużą ilość lekarstw, daje się poznać jako „objazdowa apteka”. W 1937 roku dołączył do Drumheller Miners of the Alberta Senior Hockey League . Grając ze swoimi braćmi Royem i Wyattem na tej samej linii, prowadzi ligę pod względem punktów . W następnym sezonie do trio dołączyli ich bracia Doug i Reg. Kiedy nie gra, rodzeństwo prowadzi stację benzynową zlokalizowaną w mieście. W latach 1938-1939 Max grał z Saskatoon Quakers z Saskatchewan Senior Hockey League .
W 1940 roku Chicago Black Hawks zaprosiło Maxa Bentleya na obóz treningowy na polecenie jego brata Douga, który dołączył do nich rok wcześniej. Bentley imponuje Paulowi Thompsonowi , trenerowi Black Hawks, ale ostatecznie zostaje przydzielony do ich szkolnego klubu , Providence Reds of the American Hockey League . Po dobrym okresie z the Reds został wezwany z powrotem przez Chicago. Rozegrał swoje pierwsze spotkanie NHL21 listopadaprzeciwko Bruins następnie strzelił swojego pierwszego gola na 1 st grudnia po twarzy z New York Rangers . W styczniu Bentley zostaje wysłany do drugiej filii drużyny w Chicago, Amerykanów w Kansas City, w American Hockey Association , w celu zdobycia doświadczenia, przydziału, którego początkowo odmawia. Amerykański trener Johnny Gottselig przekonuje go, aby zgłosił się do klubu, w którym grał pięć meczów, zanim kontuzje skłoniły Chicago do szukania wsparcia. Gottselig wysyła Bentleya, aby zakończył sezon w NHL.
W swoim trzecim sezonie NHL w latach 1942-43 zajął trzecie miejsce w lidze z 70 punktami, trzy za Dougiem, najlepszym strzelcem sezonu. Plik28 stycznia, osiąga rekord strzelonych bramek w jednym okresie, z czterema bramkami w trzecim okresie zwycięstwa 10-1 nad Rangers. W tej samej grze dodał trzy asysty i siedmioma zremisował z ówczesnym rekordem punktowym ustalonym przez Carla Liscombe na początku sezonu. Ukarany tylko raz w ciągu roku, został wybrany do nagrody Lady Byng Trophy przyznawanej zawodnikowi uważanemu za najlepszego sportowca, zachowując przy tym niezwykłe występy.
W wyniku II wojny światowej cała siła robocza drużyn NHL została zdziesiątkowana. Podczas gdy Black Hawks szukają nowych graczy, Max i Doug przekonują franczyzę do zwerbowania ich brata Rega. Trio zapisuje się w historii ligi1 st styczeń 1943, kiedy staną się w pierwszym rzędzie trzech braci NHL. Dwa dni później Max i Doug mijają pierwszego i jedynego gola Rega, jedyny raz w historii ligi, kiedy trzech członków rodziny zdobyło wszystkie punkty na bramkę. Podczas gdy Max i Doug są uznanymi graczami, Reg gra tylko w jedenaście meczów NHL.
Kariera Bentleya została przerwana w 1943 roku, kiedy wstąpił do Kanadyjskiego Korpusu Piechoty . Był krótko stacjonował w Victoria , British Columbia, gdzie zakończył sezon 1942-1943 z Victoria Navy . Następnie przez dwa lata mieszkał w Calgary i grał z zespołem Currie Army w kanadyjskich ligach wojskowych. Był najlepszym strzelcem i strzelcem w Calgary National Defense Hockey League w latach 1943-1944.
Po zakończeniu wojny wraca z Black Hawks i ponownie spotyka się z Dougiem, do których dołączył Bill Mosienko . Trio, wszystkie małe i wyjątkowo szybkie, nosi przydomek „ Pony Line ” i okazuje się być jedną z najbardziej ofensywnych linii w lidze. Najlepszy strzelec w NHL z 61 punktami, Max otrzymał Hart Trophy dla najlepszego gracza sezonu, pierwsze przyznane graczowi Black Hawks. W głosowaniu wyprzedza Gaye Stewarta . Jest również nazywany pierwszym zespołem All - Star NHL .
Bentley ponownie był królem strzelców w latach 1946-1947 z 72 punktami. Zdobył tytuł ostatniej nocy sezonu, kończąc o krok przed Maurice'em Richardem z Kanady . Zostaje trzecim graczem NHL, który strzelił gola dwa lata z rzędu, po Charliem Conacherze i Sweeneyu Schrinerze . Jest wymieniony w drugiej drużynie gwiazd. Przed sezonem 1947-48 Bentley rozegrał pierwszy mecz NHL All-Star , biorąc udział w zwycięstwie 4-3 zespołu League All-Star nad Toronto Maple Leafs i strzelając gola.
„ To największa transakcja w hokeju NHL od bardzo długiego czasu i tylko podkreśla wartość takiego gracza jak Bentley i stawia go na bardzo wysokim poziomie. "
- Clarence Campbell
Trzy tygodnie i sześć meczów rozegranych w sezonie 1946-1947, Maple Leafs zawarli umowę o zdobycie Bentleya. Plik2 listopada 1947, został wysłany do Toronto wraz z Cyrilem Thomasem w zamian za Gusa Bodnara , Normana „Buda” Poile'a , Gaye Stewarta, Erniego Dickensa i Boba Goldhama . Umowa powoduje falę wstrząsów w lidze. Pięciu graczy wysłanych do Chicago tworzy drużynę startową; prezydent z NHL Clarence Campbell twierdzi, że jest zaskoczony i zakres transakcji z nabyciem króla Clancy Maple Leafs w 1930 roku jako jedna z największych ofert w historii ligi. Handel jest nadal dyskutowany kilka tygodni później, ponieważ obserwatorzy w całej lidze próbują określić, która drużyna otrzymała najlepszą ofertę. Bentley jest początkowo rozczarowany, że zostawia swojego brata w Chicagomais, szybko przystosowuje się do Toronto, gdzie natychmiast staje się popularny.
Z Maple Leafs próbuje zdobyć trzeci tytuł z rzędu. W końcu zajmuje piąte miejsce z pięćdziesięcioma czterema punktami, siedem za liderem ligi Elmerem Lachdes Canadiensem. The Leafs zajęli pierwsze miejsce w sezonie zasadniczym, zanim wygrali Puchar Stanleya, pokonując w finale cztery do żadnego z Detroit Red Wings . Bentley jest wtedy zachwycony, oświadczając: „ Długo na to czekałem. Nareszcie mistrzostwa Pucharu Stanleya! "
Bentley i Maple Leafs musieli walczyć w sezonie zasadniczym 1948-1949 . Zdobył tylko czterdzieści jeden punktów - trzydzieści jeden mniej niż dwa sezony temu - podczas gdy Toronto jest czwarte z sześciu drużyn. Maple Leafs odrobili straty w play - offach i dotarli do finału, w którym pokonali Red Wings w czterech rundach po raz drugi z rzędu i wygrali trzeci z rzędu Puchar Stanleya.
Seria Maple Leafs Cup dobiegła końca w latach 1949-1950, kiedy Bentley wykazał niewielką poprawę ofensywnie, kończąc najlepszym strzelcem zespołu z dwudziestoma trzema bramkami. Następnie rozważał wycofanie się i powrót do Saskatchewan, ale ostatecznie zdecydował się wrócić do Toronto na lata 1950-1951 . Zakończył sezon znacznie lepszymi wynikami, zajmując trzecie miejsce w lidze z sześćdziesięcioma dwoma punktami, za Maurice'em Richardem i Gordiem Howe'em, którzy ustanowili wtedy nowy rekord z osiemdziesięcioma sześcioma punktami. The Leafs walczą w finale z Kanadyjczykami, którzy zdominowali cztery zwycięstwa do jednego. Bentley zdobył trzynaście punktów i remisował z Richardem w kategorii najlepszego strzelca w serii.
Po zakończeniu sezonu 1951-1952 z czterdziestoma jeden punktami, Bentley wyobraża sobie swoją przyszłość w hokeju. Zastanawia się nad możliwością trenowania Calgary Stampeders z Western Hockey League (często nazywanej WHL) i deklaruje chęć ponownej gry ze swoim bratem Dougiem, ale ostatecznie łączy się z Maple Leafs. W latach 1952-1953 rozegrał tylko trzydzieści sześć meczów po kontuzji pleców. Jednak osiągnął pięćset punktów kariery5 listopada 1952, z dwoma golami przeciwko Rangersom.
W sezonie 1953-1954 drużyna New York Rangers zaoferowała Maxowi i Dougowi Bentleyowi możliwość ponownego zagrania razem, zdobywając tym samym pieniądze na lato. Max skończył z trzydziestoma dwoma punktami w pięćdziesięciu czterech meczach, podczas gdy Doug zagrał tylko dwadzieścia. Prawa Maxa Bentleya powróciły do Maple Leafs jesienią 1954 roku, kiedy odmówił zgłoszenia się do Rangers na sezon 1954-1955 . Z Leafs prosi o kontrakt na 20000 CAN $ , więcej niż zespół jest skłonny zapłacić. Następnie zostaje umieszczony na liście zawodników zawieszonych przez Toronto. Bentley wyraża chęć opuszczenia NHL i gry dla Saskatoon Quakers of the WHL, dla której Doug był trenerem i próbuje wykupić wyjście z zespołu. Maple Leafs ostatecznie poparli jego prośbę i zostawili go wolnym. Kiedy opuścił NHL, z dwustu czterdziestoma pięcioma golami był drugim najlepszym strzelcem ligi wśród aktywnych graczy, za Maurice'em Richardem.
Dołączył do kwakrów Listopad 1954, ku wielkiemu podekscytowaniu Saskatoon. Bentley kończy sezon z czterdziestoma jeden punktami w czterdziestu meczach. Sezon 1955-1956 rozpoczął w Saskatoon, ale przeszedł na emeryturę15 listopadaz powodu powtarzających się problemów z plecami. Trzy lata później powrócił do profesjonalnego poziomu u kwakrów. On rozgrywa swój ostatni mecz21 marca 1959przeciwko Winnipeg Warriors , ten ostatni liczy w swoich szeregach swojego byłego kolegę z drużyny Mosienko, który rozgrywa swoje tysięczne profesjonalne spotkanie.
W 1956 roku Max i Doug Bentley dołączyli do kierownictwa hokeja, kiedy założyli nową drużynę Saskatchewan Junior Hockey League w Saskatoon , a Max trenował przez pierwsze dwa sezony. Zimą 1961 roku zaoferował swoje usługi, aby poprowadzić drużynę WHL w Vancouver Canucks . W następnym roku został trenerem zawodników Burbank Stars of the California Hockey League . Jego syn Lynn i siostrzeniec Bev grają u jego boku w Burbank, a Doug Bentley jest trenerem drużyny rywalizującej z Long Beach Gulls.
Max Bentley został wprowadzony do Hockey Hall of Fame w 1966 roku, dwa lata po swoim bracie Dougu. Rok później oboje zostali wprowadzeni do sportowej hali sław w swojej rodzinnej prowincji, Saskatchewan Sports Hall of Fame . W 1998 roku magazyn The Hockey News umieścił Max 48 na liście 100 najlepszych graczy w historii NHL. W 2012 roku Max i Doug byli częścią inauguracyjnej klasy Saskatchewan Hockey Hall of Fame .
Max Bentley jest znany ze swojej szybkości i umiejętności w podawaniu i posługiwaniu się krążkiem . Uczył się hokeja ze swoimi braćmi, którzy latem grali w nim na ulicach, a zimą na lodzie. Tata Bentleya wykonał tor lodowy o normalnej długości lodowiska NHL, ale węższy, zmuszając chłopców do rozwijania umiejętności kontrolowania krążka podczas wykonywania szybkich, trudnych zwrotów, aby osiągnąć cel. Nazywa się go „ Dipsy Doodle Dandy from Delisle ” w związku z jego zdolnością do omijania przeciwników, którzy nie mają innego wyjścia, aby go powstrzymać niż fizyczna gra. Bentley jest w stanie zdobywać punkty pod każdym kątem, co zaskakuje nawet jego brata Douga. Dyrektor hokejowy Bill Hunter nazywa Bentleya „fenomenalnym hokeistą, absolutnym artystą z krążkiem”. Gracze przeciwni czasami używają jego hipochondrii przeciwko niemu, komentując, jak wygląda, aby odwrócić jego uwagę podczas gry.
Oprócz hokeja Max Bentley i jego bracia grają w baseball . Reprezentując swoje rodzinne miasto Delisle, grają w regionalnych turniejach, w których regularnie wygrywają. W latach pięćdziesiątych był członkiem Saskatoon Gems w Western Canada Senior League . On również loki , regularnie gra z członkami jego rodziny. Kiedy nie uprawia sportu, Max Bentley spędza większość czasu na rodzinnej farmie w pobliżu Delisle, gdzie Bentleyowie hodują bydło i uprawiają pszenicę.
Max Bentley i jego żona Betty mają dwóch synów, Lynn i Gary. Lynnowi, utalentowanemu sportowcowi, zaproponowały kontrakty od Maple Leafs i Los Angeles Kings, których odmówił. Max i jego żona mieszkali w Delisle do 1982 roku, po czym przeprowadzili się do Saskatoon, gdzie był odpowiedzialny za utrzymanie kompleksu mieszkalnego. Umarł tam dalej19 stycznia 1984 w wieku sześćdziesięciu trzech lat.
Aby zapoznać się ze znaczeniami skrótów, zobacz Statystyki hokeja na lodzie .
Pora roku | Zespół | Liga | Sezon zasadniczy | Play-offy | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
PJ | b | W | Pkt | Gra słów | PJ | b | W | Pkt | Gra słów | |||||
1936-1937 | Rosetown Red Wings | SIHA | ||||||||||||
1937-1938 | Górnicy Drumheller | ASHL | 26 | 28 | 15 | 43 | 10 | 5 | 7 | 1 | 8 | 2 | ||
1938-1939 | Górnicy Drumheller | ASHL | 32 | 29 | 24 | 53 | 16 | 6 | 5 | 3 | 8 | 6 | ||
1939-1940 | Saskatoon Quakers | SSHL | 31 | 37 | 14 | 51 | 4 | 4 | 1 | 1 | 2 | 2 | ||
1940-1941 | Czerwoni Opatrzności | THE H. | 9 | 4 | 2 | 6 | 0 | |||||||
1940-1941 | Amerykanie z Kansas City | AHA | 5 | 5 | 5 | 10 | 0 | |||||||
1940-1941 | Chicago Black Hawks | NHL | 36 | 7 | 10 | 17 | 6 | 4 | 1 | 3 | 4 | 2 | ||
1941-1942 | Chicago Black Hawks | NHL | 38 | 13 | 17 | 30 | 2 | 3 | 2 | 0 | 2 | 0 | ||
1942-1943 | Chicago Black Hawks | NHL | 47 | 26 | 44 | 70 | 2 | |||||||
1942-1943 | Victoria Navy | NNDHL | ||||||||||||
1942-1943 | San Diego Skyhawks | Przyjazny | ||||||||||||
1943-1944 | Calgary Currie Army | CNDHL | 15 | 18 | 13 | 31 | 26 | 2 | 3 | 4 | 7 | 0 | ||
1944-1945 | Calgary Currie Army | CNDHL | 12 | 14 | 14 | 28 | 24 | 3 | 3 | 2 | 5 | 0 | ||
1945-1946 | Chicago Black Hawks | NHL | 47 | 31 | 30 | 61 | 6 | 4 | 1 | 0 | 1 | 4 | ||
1946-1947 | Chicago Black Hawks | NHL | 60 | 29 | 43 | 72 | 12 | |||||||
1947-1948 | Chicago Black Hawks | NHL | 6 | 3 | 3 | 6 | 4 | |||||||
1947-1948 | Toronto Maple Leafs | NHL | 53 | 23 | 25 | 48 | 14 | 9 | 4 | 7 | 11 | 0 | ||
1948-1949 | Toronto Maple Leafs | NHL | 60 | 19 | 22 | 41 | 18 | 9 | 4 | 3 | 7 | 2 | ||
1949-1950 | Toronto Maple Leafs | NHL | 69 | 23 | 18 | 41 | 14 | 7 | 3 | 3 | 6 | 0 | ||
1950-1951 | Toronto Maple Leafs | NHL | 67 | 21 | 41 | 62 | 34 | 11 | 2 | 11 | 13 | 4 | ||
1951-1952 | Toronto Maple Leafs | NHL | 69 | 24 | 17 | 41 | 40 | 4 | 1 | 0 | 1 | 2 | ||
1952-1953 | Toronto Maple Leafs | NHL | 36 | 12 | 11 | 23 | 16 | |||||||
1953-1954 | New York Rangers | NHL | 57 | 14 | 18 | 32 | 15 | |||||||
1954-1955 | Saskatoon Quakers | WHL | 40 | 24 | 17 | 41 | 23 | |||||||
1955-1956 | Saskatoon Quakers | WHL | 10 | 2 | 2 | 4 | 20 | |||||||
1958-1959 | Saskatoon Quakers | WHL | 26 | 6 | 12 | 18 | 2 | |||||||
1962-1963 | Gwiazdy Burbank | CalHL | ||||||||||||
Podsumowanie NHL | 646 | 245 | 299 | 544 | 179 | 51 | 18 | 27 | 45 | 14 |