Prezes Izby Adwokackiej w Radach | |
---|---|
od 1911 | |
Burmistrz Viry-Châtillon ( d ) | |
1884-1909 |
Narodziny |
31 grudnia 1841 Narbonne |
---|---|
Śmierć |
22 maja 1915(o 73) Paryż |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Prawnik , polityk |
Członkiem | Akademia Nauk Moralnych i Politycznych |
---|---|
Różnica | Kawaler Legii Honorowej |
Maurice Sabatier , urodzony dnia31 grudnia 1841w Narbonne i zmarł dalej22 maja 1915w Paryżu jest francuskim prawnikiem , eseistą i filozofem , szczególnie znanym z zaangażowania w proces rozdziału Kościoła i państwa , jego wkładu w kodeks cywilny i kodeks karny oraz studiów nad psychologicznym porządkiem prawnym Napoleona .
Urodził się Marc Maurice Sabatier 31 grudnia 1841do Narbonne w rodzinie prawników, których notariusz pochodzi z początku XVI -tego wieku.
Studiował prawo w niższym seminarium w Narbonne, a także dwa lata filozofii i retoryki w Sorèze , zanim założył kancelarię Sabatier w Paryżu .
Początkowo zarejestrowany w paryskiej adwokaturze Maurice Sabatier będzie również zarejestrowany w Radzie Stanu i Sądzie Kasacyjnym .
Został wybrany do Konferencji Prawników w 1867 roku, a następnie Przewodniczący Rady Adwokackiej w Radzie Stanu i Sądu Kasacyjnego w 1911. On również posiada krzesło 5 pkt 3 w Akademii Nauk Moralnych i polityków oraz przewodniczący domowych Konferencja Sekretarzy i Byłych Sekretarzy Konferencji Prawników .
Od 1884 do 1909 był burmistrzem Viry-Châtillon .
On umarł na 22 maja 1915 w Paryżu.
To Alexandre Millerand zastąpił go w Instytucie i uczynił swoją pochwałę biograficzną.
Jego syn Jacques Sabatier, który zginął za Francję podczas I wojny światowej , był tematem wystawy i biografii Musée du Barreau de Paris w 2018 roku z okazji dwusetnej rocznicy Wielkiej Wojny.
Dwóch z ich potomków, David Sabatier i Anne-Sophie Sabatier, jest obecnie prawnikami w barach w Paryżu i Bordeaux.
Maurice Sabatier jest szczególnie znany ze swojego zaangażowania w proces rozdziału Kościoła i państwa , jego wkładu w kodeks cywilny i kodeks karny oraz studiów nad psychologią prawną Napoleona .
Jego najbardziej znane dzieło, badania i przemówień (1911) do Editions Hachette & Cie , poprzecznie naraża ducha kodeksu cywilnego i kodeksu karnego oraz ich wpływu na społeczeństwa francuskiego pod koniec XIX -go wieku. W szczególności szczegółowo opisuje teorię psychologii prawnej Napoleona .
Jego gabinet stał się znany w procesie rozdziału Kościoła i państwa oraz tzw. Aferze Plessisa-Bellière'a .