Narodziny |
12 maja 1898 r. Wawre |
---|---|
Śmierć |
13 stycznia 1978(w wieku 79 lat) Anderlecht |
Imię i nazwisko | Maurice Carême |
Narodowość | belgijski |
Zajęcia | Poeta , tłumacz , pisarz, |
Okres działalności | Od 1914 |
Nagrody |
Nagroda Księcia Poetów Victor-Rossel (1947) Nagroda Auguste-Capdeville (1954) |
---|
Maurice Carême , ur12 maja 1899w Wavre i zmarł dnia13 stycznia 1978w Anderlechcie jest belgijskim poetą i pisarzem języka francuskiego .
Maurice Carême jest synem tapicera i malarza pokojowego oraz sklepikarza. Prawie wszyscy jego przodkowie pochodzą z Wavre , lub z okolicznych wiosek, takich jak LIMAL , Bierges , Rosières , etc. , z godnym uwagi wyjątkiem jego babki ze strony matki , która jest podrzutką w Brukseli . Maurice Carême ma dwie siostry (z których jedna zmarła dzień po urodzeniu) i dwóch braci (jeden zmarł w wieku ośmiu miesięcy).
Dzieciństwo i młodość spędził w Wavre, gdzie ukończył szkołę podstawową i średnią.
W wieku 19 lat napisał swoje pierwsze słowa inspirowane przyjaciółką z dzieciństwa, Berthą Detry. Odtąd nie przestanie pisać. Wspaniały uczeń, w tym samym roku otrzymał stypendium i wstąpił do Szkoły Podstawowej w Tienen . W 1918 został mianowany nauczycielem w Anderlechcie w regionie Brukseli , gdzie uczył w Szkole Podstawowej nr 2 do 1943, zanim całkowicie poświęcił się literaturze. Po okresie futuryzmu (1928-1932) powrócił do wielkiej prostoty tonu.
W 1919 stworzył przegląd literacki Nos Jeunes, który w 1920 przemianował na Independent Review . Maurice Carême współpracuje z czasopisma Anthologie przez Georges Linze następnie wchodzi La Revue szczery (1922).
W 1924 Maurice Carême poślubił Andrée Gobron (1897-1990) (nauczycielkę z Dison , siostrę malarza Rogera Gobrona). Nadał jej przydomek „Koza”. Zainspirowała kolekcję Chansons pour Caprine oraz Contes pour Caprine.Szybko imię Maurice Carême kojarzy się z nazwiskiem poety z dzieciństwa. Wybrany „ Księciem w poezji ” w Café Procope w Paryżu w 1972 roku (przypomina nam o tym tablica pamiątkowa umieszczona na fasadzie), Carême widział swoje prace przetłumaczone na wiele języków. W jednym aspekcie swojej pracy jest bardzo ceniony za miłość do dzieci, co stanowi istotny rejestr jego pracy (około jednej czwartej jego pracy). Ale jest też poetą wielkości i nędzy człowieka. Jej twórczość, nagrodzona licznymi nagrodami literackimi, ilustrowana przez wielkich artystów, łączy w sobie prostotę formy z wyrazem radości życia, która nie wyklucza pewnej powagi. Tłumaczył także poetów niderlandzkojęzycznych na język francuski.
Krótko przed śmiercią w 1978 roku Maurice Carême wraz ze swoimi najbliższymi przyjaciółmi stworzył Fundację promującą jego pracę i chroniącą jego archiwa. Chciał również, aby jego dom pozostał miejscem życia otwartym, w szczególności dla dzieci, aby pomóc im odkrywać poezję. Beneficjentem autora jest Fundacja Maurice Carême. Publikuje czasopismo od 1978 roku . Jeannine Burny, sekretarka, towarzyszka i muza poety przez trzydzieści pięć lat była prezesem Fundacji od śmierci Maurice Carême aż do jego śmierci pod koniec 2020 roku.
Tego poety mauzoleum znajduje się obok cmentarzu w jego rodzinnym mieście Wavre, który śpiewał w szczególności w Brabancji . Możemy przeczytać kilka wersetów poety:
Czy mogę, gdy śmierć przecina moje ręce,
Gdy mój duch łączy się z twoimi wzgórzami
Spoczę na zawsze na twojej szerokiej piersi
Jak śpiące dziecko, zapomniane w sianie
Caprine Carême odpoczywa od 1990 roku, kiedy zmarła w Ostendzie razem z mężem.
Jedna z głównych szkół w Wavre nosi jego imię, Athénée Royal Maurice Carême.
Uwaga: rok wskazany w nawiasie to data pierwszej publikacji.
Tłumaczenia holenderskie :
Ponad dwa tysiące osiemset wierszy Maurice'a Carême'a zostało skomponowanych do muzyki Dariusa Milhauda , Francisa Poulenca , Henri Saugueta , Jacquesa Chailleya (1910-1999), Florenta Schmitta , Carla Orffa , Fabrice'a Boulangera itp.
Dom Maurice'a Carême'a, nazywany „białym domem”, stał się muzeum po śmierci autora. Zachowuje nienaruszone ramy, w których żył i pisał. Możesz odkryć dzieła malarzy, z którymi zaprzyjaźnił się, takich jak Paul Delvaux , Felix De Boeck , Henri-Victor Wolvens , Luc De Decker , Léon Navez , Marcel Delmotte , Roger Somville , Lismonde ...
Muzeum prowadzi zbiór archiwalny obejmujący rękopisy, maszynopisy, cenne edycje i korespondencję. Obejmuje ona w szczególności listy wymieniane z osobistościami ze świata literatury, takimi jak Michel de Ghelderode , Paul Fort , Jules Supervielle , Thomas Owen , Gaston Bachelard , a także autografy lub listy i partytury z autografami Francisa Poulenca , Dariusa Milhauda , Jacquesa Chailleya , Arthur Honegger , Carl Orff (który umieścił na muzyce wiersz „Litanię dzieci w wieku szkolnym”)
Biały Dom jest siedzibą Fundacji Maurice Carême, która promuje prace i podkreśla francuskojęzyczną poezję Belgii. Przyznaje „ Nagrodę Maurice-Carême ” co dwa lata :