Maurício Grabois

Maurício Grabois Obraz w Infobox. Funkcjonować
Zastępca
1946-1948
Biografia
Narodziny 2 października 1912
Salvador
Zanik 25 grudnia 1973
Śmierć Xambioá lub Palestina do Pará
Pseudonimy Mário, Velho, Chico, Mário Peritas
Narodowość brazylijski
Zajęcia Polityk , kibic
Tata Agustin Grabois ( d )
Matka Dora Grabois ( d )
Małżonka Alzira Costa ( d )
Inne informacje
Partia polityczna Q10345605
Członkiem Komunistyczna Partia Brazylii Komunistyczna Partia
Brazylii
Guerrilla de l'Araguaia
Miejsce zatrzymania Rio de Janeiro (1941-1942)

Maurício Grabois , urodzony dnia2 października 1912 i martwe 25 grudnia 1973, jest brazylijskim działaczem komunistycznym. Podczas swojego wojowniczego życia miał kilka pseudonimów - Mário , Abel , Chico , Velho - aby uciec przed systematycznym śledzeniem przez policję komunistów praktykowanych przez różne brazylijskie reżimy do 1985 roku . Wybrany do Zgromadzenia Ustawodawczego w latach 1945–1946, zasiadał do 1948 r. W 1962 r. Był współzałożycielem Komunistycznej Partii Brazylii .

Do II wojny światowej

On jest synem przedsiębiorcy Agostim Grabois i Dora Grabois, zarówno Żydów z rosyjskiego obywatelstwa .

Wstąpił do Komunistycznej Partii Brazylii (wówczas jeszcze pod akronimem PCB) w 1930 roku po osiedleniu się w Rio de Janeiro. Wstąpił do Wojskowej Szkoły Realengo w 1931 roku , ale nie ukończył szkolenia, ponieważ został z niej wyrzucony. Później, w 1933 r. , Wstąpił do Szkoły Agronomicznej, ale porzucił ją dwa lata później, aby poświęcić się wyłącznie rewolucyjnej walce politycznej. W 1934 r. Stał się odpowiedzialny za agitropię Komunistycznej Młodzieży Brazylii. Aktywnie uczestniczył w tworzeniu frontu antyfaszystowskiego Aliança Nacional Libertadora (ANL), który osiągnął szczyt podczas powstań listopadowych 1935 r .

W 1940 roku , podczas Estado Novo , okresu represji i prześladowań komunistów, został skazany zaocznie i aresztowany w 1941 roku . Odzyskał wolność w 1942 roku i wraz z innymi towarzyszami brał udział w reorganizacji PCB i utworzeniu Krajowej Komisji Tymczasowej Organizacji (CNOP), której stał się jednym z narodowych przywódców.

Po 1945r

W 1945 roku , przy zwycięstwie ZSRR i alianckich sił nad nazistami , nowy koniunktura dla popularnych walk otworzyła się na świat. W tej chwili komuniści są uznawani za zdecydowany udział w klęsce państw Osi, co ma silny wpływ na ich działalność polityczną i wzrost liczby bojowników . W Brazylii Estado Novo się kończy, a PCB staje się legalne. W wyborach do Zgromadzenia Ustawodawczego w 1945 r. W partii wybrano senatora - Luiza Carlosa Prestesa - i czternastu posłów, w tym Maurício Grabois, który został wybrany na przedstawiciela ugrupowania komunistycznego.

Ale okres prawny PCB był krótkotrwały i od początku 1948 roku jego członkowie widzieli łamanie mandatów . Wraz z nowymi prześladowaniami Grabois i kilku jego towarzyszy schodzi do podziemia. Na początku i w połowie lat pięćdziesiątych XX wieku miało miejsce wiele strajków miejskich i zbrojnych walk chłopskich, w których PCB była mocno zaangażowana.

Decyzje podjęte na posiedzeniu XX XX Zjeździe Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego były traktowane jako „prawo kolei” wśród niektórych komunistów. W 1962 roku Maurício Grabois i inni przywódcy, w tym Pedro Pomar, João Amazonas, Diógenes Arruda i Carlos Danielli, krytycznie ocenili stanowiska, które uważali za reformistyczne i zaakceptowane przez PCB. Secesja, tworzą partię dysydencką, Komunistyczną Partię Brazylii . Narodziła się PCdoB, a PCB stała się brazylijską partią komunistyczną .

Dyktatura

Grabois ponownie zszedł do podziemia po zamachu stanu w 1964 r. , W którym marszałek Castelo Branco obalił rząd João Goularta . Plik27 października 1965Widział jego praw politycznych złamane przez Institutional ustawy nr 2 (AI2) i został skazany na kilka więziennych warunkach .

Inni przywódcy skrytykowali stanowisko PCB, które uważali za reformistyczne i pacyfistyczne, i opuścili PCB. Niektóre organizacje rewolucyjne powstały w celu przeprowadzenia zbrojnej konfrontacji z dyktaturą . Grabois wniósł wkład w tym okresie do teoretycznych marksistowsko-leninowskich przeformułowań PCdoB i do strategii „  przedłużającej się wojny ludowej ” w Brazylii. PCdoB przeniosło dziesiątki bojowników na wiejskie obszary kraju, próbując zorganizować partyzantkę zbrojną w regionie Araguaia . Grabois został odłączony od PCdoB, aby stanąć na czele Komisji Wojskowej i dowodzić siłami partyzanckimi, i został przeniesiony do regionu, gdzie przybył do Maraby w 1967 roku.

Ruch jest wykrywany przez represyjny aparat dyktatury, który prowadzi pierwszą kampanię militarną Kwiecień 1972przeciwko bojownikom PCdoB, ale nie udało się ich pokonać. Przemoc nasila się w regionie dzięki ogromnemu aparatowi bomb, helikopterów i samolotów przeciwko siłom partyzanckim Araguaia . To właśnie podczas trzeciej kampanii, rozpoczętej w październiku 1973 r. , Wraz z wysiedleniem tysięcy żołnierzy i intensywnymi pracami infiltracyjnymi, Armii i innym siłom represji udało się pokonać partyzantów w połowie roku 1974.

Maurício Grabois padł dalej w akcji 25 grudnia 1973, wkrótce po śmierci jego syna André Graboisa podczas tej trzeciej kampanii.

Sekcja zwłok

Maurício Grabois i wszyscy partyzanci, którzy zginęli w Araguaia, dołączyli do listy zaginięć politycznych dyktatury wojskowej, którzy, z jednym wyjątkiem, nigdy nie widzieli, jak ich ciała wracają do swoich bliskich w celu pochówku. Wmarzec 2010rząd ogłosił, że jego ciało można znaleźć w grobie w Brejo Grande do Araguaia , 90 km od Maraby , gdzie również znaleziono szczątki Antônio Teodoro de Castro .

W 1979 roku został objęty amnestią wraz z 28 innymi osobami, w tym João Amazonasem, za przestępstwa, o które został oskarżony.

Bibliografia

Bibliografia

  1. „  Mortos e Desaparecidos Políticos  ” , na www.desaparecidospoliticos.org.br (dostęp 23 lipca 2018 )
  2. (pt-BR) "  Maurício Grabois, o centenário de um herói do povo brasileiro  " , Portal Vermelho ,2 października 2012( czytaj online , sprawdzono 5 sierpnia 2018 r. )
  3. (w) Rene De La Pedraja, Wars of Latin America, 1948-1982: The Rise of the Guerrillas , McFarland,2013( czytaj online ) , s.  174
  4. (pt) „  Maurício Grabois: O comandante da Guerrilha do Araguaia (por Osvaldo Bertolino)  ” , na waltersorrentino.com.br ,15 kwietnia 2017.
  5. (pt) MPF / PA: encontrados restos mortais que podem ser da guerrilha do Araguaia , Prokurator Generalny Republiki, 17 marca 2010
  6. João Amazonas de Souza Pedroso, z którym założył PCdoB
  7. (pt) „  Auditoria paulista recolhe 29 mandados  ” , Jornal do Brasil ,4 września 1979, s.  4
  8. http://www.worldcat.org/title/mauricio-grabois-uma-vida-de-combates-da-batalha-de-ideias-ao-comando-da-guerrilha-do-araguaia/oclc/58836694
  9. (pt-BR) „  Memória de Maurício Grabois  ” , na www.marxists.org (dostęp 23 lipca 2018 )

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne