Mati Klarwein
Mati Klarwein
Mati Klarwein w 1992 roku.
| Narodziny |
9 kwietnia 1932 Hamburg |
|---|---|
| Śmierć |
7 marca 2002 r.(w 69) Deià |
| Narodowości |
francuski niemiecki |
| Zajęcia | Malarz , projektant |
| Trening | Paryska Szkoła Sztuk Pięknych |
| Mistrz | Fernand Leger |
| Ruch | Surrealizm |
| Tata | Ossip Klarwein ( w ) |
| Dziecko | Eleonora Klarwein |
Mati Klarwein ( Hamburg ,9 kwietnia 1932- Majorka ,7 marca 2002 r.), jest współczesnym niemieckim ilustratorem i malarzem . Znany jest z ilustrowania wielu okładek płyt.
Biografia
Mati Klarwein urodził się w Hamburgu w Niemczech dnia 9 kwietnia 1932. Jego rodzina była pochodzenia żydowskiego , w 1934 przeniosła się do Palestyny , a następnie pod mandatem brytyjskim. W tym czasie nie wahał się nazywać siebie Abdul , na znak zbliżenia z Palestyńczykami. W 1948 roku, po utworzeniu państwa Izrael , jego rodzina przeniosła się do Paryża . Młody Mati studiuje u Fernanda Légera , po ukończeniu kursów w École des Beaux-Arts w Paryżu. Mati Klarwein podróżuje na południe Francji, w szczególności do Saint-Tropez , gdzie spotyka Ernsta Fuchsa . W latach pięćdziesiątych Klarwein podróżował z Kitty Lillaz po całym świecie, do Tybetu, Indii, Bali, Afryki Północnej, Turcji, Europy i obu Ameryk. W latach 60. przeniósł się do Nowego Jorku , gdzie poznał Jimiego Hendrixa i wielu innych artystów tego pokolenia.
Mati Klarwein zmarł dnia 7 marca 2002 r., w Deià , na hiszpańskiej wyspie Majorce .
Jest ojcem czwórki dzieci, w tym aktorki Éléonore Klarwein .
Jego praca
Wiele prac Klarweina czerpie inspirację z surrealizmu i popkultury lat 60. i 70. XX wieku. Jego prace odzwierciedlają również jego zainteresowanie orientalizmem , symboliką i ruchem psychodelicznym . Współpracował z wieloma artystami sceny muzycznej lat 60. i 70., ilustrując liczne okładki płyt.
Okładki albumów
- Aïyb Dieng / Bill Laswell - magia rytmu (1997)
- Igor Kipnis / Neville Marriner - Bach: wszystkie koncerty na klawesyn i orkiestrę (1971)
- kolego mile - żyć (1971)
- Buddy Miles - Przesłanie do ludzi (1971)
- kolego mile ekspresowe - piekło i temu (1994)
- Ziemia, wiatr i ogień - ostatnie dni i czas (1972)
- Żywioły - oświetlenie (1987)
- Elementy - ruch do przodu (1990?)
- Eric Dolphy - Iron Man (1963)
- George książę - sekretne spotkanie (1984)
- Gregg Allman - wyluzowany (1973)
- Hermeto Pascoal y Grupo - Só Não Toca Quem Não Quer (Tylko jeśli tego nie chcesz) (1987)
- Howard Wales i Jerry Garcia - Hooteroll? (1971)
- Jackie McLean - Taniec demona (1968?)
- Jam & Spoon (feat. Plavka ) - Kalejdoskop (1997)
- Joe Beck - Beck (1975)
- Jon Hassell - Maarifa Street: Magiczny realizm 2 (2005)
- Jon Hassell - Realizm magiczny: Aka / Darbari / Java (1983)
- Jon Hassell - Czwarty Świat obj. 2: Teoria snów na Malajach (1981)
- Jon Hassel - wyspa trzęsienia ziemi (1978)
- Leonard Bernstein - Wiek niepokoju (19 ??)
- Malcolm X - Wszelkimi niezbędnymi środkami (1971)
- Mark Egan - mozaika (1985)
- Michael Shrieve - dwoje drzwi (1996)
- Miles Davis - suki warzyć (1970)
- Miles Davis - żyć zło (1971)
- Osibisa - Głowy (1972)
- Per Tjernberg & Mati Klarwein - Ziemia niczyja (1997)
- Per Tjernberg - Uniwersalny riddim (2000)
- Per Tjernberg - Uniwersalny Riddim 2 (2005)
- Reuben Wilson - Niebieski tryb (1970?)
- Santana - Abraxas (1970)
- Slam symfoniczny - Slam symfoniczny (1976)
- Burza - Życie w strachu (1974)
- Bracia Chambers - Nowe pokolenie (1970)
- Ostatni poeci - to szaleństwo (1971)
- Ostatni poeci - Święty terror (1994)
- Pokojówki grawitacji - pierwsza sekunda (1996)
- Mooney Suzuki - żywy i wzmocniony (2004)
Źródła
- Oficjalna strona Mati Klarweina
- Muzyka przy pracy w Mati Klarwein autorstwa Frederica Rossille'a (czerwiec 2014)
Uwagi i referencje
- Zawiadomienie o urzędzie w Katalogu Deutschen Nationalbibliothek