| Imię i nazwisko | Matylda Lucie Bélard |
|---|---|
| Znany jako |
Mała Księżniczka Kot |
| Narodziny |
30 czerwca 1908 r. Le Creusot ( Francja ) |
| Śmierć |
30 maja 2007 r. Paris 6 e ( Francja ) |
| Narodowość | Francuski |
| Kraj zamieszkania | Francja |
| Zawód | Pielęgniarka |
| Inne zajęcia | Szpieg |
| Małżonka | Maurice Henri Carré (1933) |
Mathilde Carré , ur. Mathilde Lucie Bélard the30 czerwca 1908 r.w Le Creusot i zmarł dnia30 maja 2007 r.w Paryżu , znany jako Kot, był szpiegiem podczas II wojny światowej .
Pracowała dla kilku służb wywiadowczych i została skazana po wyzwoleniu Francji . Grała w potrójną grę i była odpowiedzialna za wiele aresztowań za zdradę.
Urodziła się w rodzinie pochodzenia Jura, wyszła za mąż za 18 maja 1933Profesor Maurice Henri Carré, który zabiera ją do Oranu w Algierii , gdzie zostaje również nauczycielką.
W wrzesień 1939, jej mąż odchodzi, aby dołączyć do swojego przydziału jako porucznik. Mathilde opuszcza Orana i wraca do Francji, gdzie zostaje pielęgniarką. Fala klęski przenosi ją do Tuluzy.
Jest tam w wrzesień 1940, w kawiarni La Frégate poznaje przystojnego polskiego oficera Romana Czerniawskiego alias Armanda Borniego, który jest zależny od polskiego rządu na uchodźstwie i współpracuje z brytyjskimi służbami wywiadowczymi . Sugeruje, aby założył siatkę szpiegowską z powiązaniami, które nawiązał między sojusznikami.
Arnaud, obecnie „Armand”, wysyła Mathilde („Victoire”) do Vichy z oficerami Drugiego Biura . Wielu francuskich oficerów wywiadu pozostaje lojalnych wobec swoich angielskich sojuszników i nie gardzi współpracą z towarzyszami, którzy dołączyli do De Gaulle'a w Londynie, w zamian za informacje o siatkach alianckich w okupowanej strefie. To właśnie w Vichy, podczas gdy Mathilde bywa w barach luksusowych hoteli, zwinięta w kłębek na skórzanych ławkach, amerykańscy dziennikarze nazywają ją La Chatte .
W Paryżu Armand i Mathilde są polecani Me Brault, prawnikowi specjalizującemu się w sprawach angielskich i amerykańskich, który zgadza się na kontakt z wieloma jego kontaktami zawodowymi. Biuro Me Braulta służy jako przykrywka dla dwóch członków założycieli tak zwanej sieci Interallié . Sieć Interallied jest tylko jednym z oddziałów większej sieci stworzonej przez polskich oficerów. Anglicy nazywają tę sieć F2 . W połowie 41. liczyła 250 agentów, w tym 40 Polaków. Jest to najobszerniejsza sieć wywiadowcza od początku okupacji.
Na początku mikrofilmy były wysyłane przez linię demarkacyjną do Marsylii, skąd trafiały do Londynu. Dopiero na początku 41 roku Armand zaczął montować nadajnik radiowy, aby komunikować się bezpośrednio z Londynem i w ten sposób uniknąć objazdu do Marsylii. Pierwsza wiadomość radiowa dla Londynu odlatuje10 maja.
W październiku agent zatrudniony niedawno w Cherbourgu popełnia nieostrożność. Niemcy powierzają sprawę Hugo Bleicherowi . Dość szybko Abwehra wraca do szefa sieci. 17 listopada 1941, przyszła kolej Armanda, Mathilde i wielu innych na aresztowanie i brutalne przesłuchanie. Mathilde pęka i zgadza się zostać podwójnym agentem w imieniu Abwehry . Powracający agent, donosi na swoich byłych towarzyszy, a następnie uczestniczy w upojeniu Służby Wywiadu , w szczególności w związku z ucieczką z Brześcia niemieckich krążowników Scharnhorst , Gneisenau i Prinz Eugen .
W grudniu spotkała agentów z Special Operations Executive : Pierre'a de Vomécourta „Lucasa” i Benjamina Cowburna „Benoît”, którzy próbowali skontaktować się z Londynem. Przekonuje ich, że zdołałaby uciec przed aresztowaniami siatki Interallied i że może pomóc im w wysyłaniu wiadomości do Londynu. Oczywiście jest to głupawy interes, bo nadajnik jest kontrolowany przez Abwehrę.
W styczeń 1942Lucas zaczyna być wobec niej podejrzliwy. Mathilde, która została jego kochanką, uznaje swoją zdradę i teraz zgadza się zdradzić Abwehrę i pracować dla Special Operations Executive. Wyjeżdżają do Londynu, utwierdzając Niemców w przekonaniu, że Mathilde zamierza zinfiltrować brytyjskie służby. Ale kiedy Lucas zostaje ponownie aresztowany na misji,…25 kwietnia, Anglicy uważają, że Mathilde grillowała z Abwehrą. W związku z tym 1 st lipca, została aresztowana „na prośbę rządu francuskiego i na czas wojny” i przechowywane w areszcie, ponieważ jego rola zaburzenia. Spędzi trzy lata w więzieniu w Aylesbury i Holloway . W listopadzie rozpoczęła strajk głodowy, aby uzyskać poprawę warunków przetrzymywania.
12 lipca 1943Abwehra, który nie ma już wieści od swojego agenta, niszczy jego akta.
1 st czerwiec +1.945, została przewieziona samolotem do Le Bourget, a stamtąd na rue des Saussaies, gdzie była przesłuchiwana przez 22 dni. Od 22 do 26 przebywała w areszcie. Następnie w forcie Charenton . 7 lipca, przechodzi pierwsze przesłuchanie przed Trybunałem Sprawiedliwości Sekwany pod nieobecność jej adwokata Maître Nauda. 29 październikazostaje przeniesiona do Fresnes .
W 1947 r. sprawę przejął sędzia śledczy Donsimoni. Nowy zarzut: ujawniłby działalność amerykańskiego attaché wojskowego w Vichy. 3 stycznia 1949otwiera proces. Jego obrona opiera się na zapewnieniu jego wkładu dla Londynu przez schemat organizacyjny Abwehry w ruchu oporu. Po niesamowitej postawie przed Sądem i po zeznaniach ocalałych z obozów zagłady,7 stycznia, zostaje skazana na śmierć. Renée Borni, sądzona w tym samym czasie co ona, korzysta z okoliczności łagodzących.
2 sierpnia 1952, jego wyrok zostaje zamieniony na dwadzieścia lat pracy przymusowej, dzięki błyskotliwej apelacji jego prawnika, który powołuje się na działania podjęte przed jego schwytaniem i zdradą. Korzysta z ułaskawienia prezydenta Vincenta Auriola . W 1953 roku została ochrzczona.
7 września 1954, po dwunastu latach przetrzymywania, trzech w Anglii i dziewięciu we Francji, została zwolniona ze względów zdrowotnych.
Napisała dwie wersje swoich wspomnień (projekt został napisany wcześniej podczas jej uwięzienia i służył jako dowód podczas jej procesu), w 1959 i 1975 roku i zmarła 30 maja 2007 r.w Paryżu 6 th .