Martin McGuinness | |
![]() Martin McGuinness w 2009 roku. | |
Funkcje | |
---|---|
Wicepremier Irlandii Północnej | |
8 maja 2007 - 9 stycznia 2017 r ( 9 lat, 8 miesięcy i 1 dzień ) |
|
Premier |
Ian Paisley Peter Robinson Arlene Foster |
Poprzednik |
Zawieszenie instytucji Mark Durkan (pośrednio) |
Następca | Michelle o'neill |
Minister edukacji | |
30 maja 2000 - 14 października 2002 ( 2 lata, 4 miesiące i 14 dni ) |
|
Premier | David Trimble |
Poprzednik | Funkcja zawieszona |
Następca | Funkcja zawieszona |
2 grudnia 1999 - 11 lutego 2000 ( 2 miesiące i 9 dni ) |
|
Premier | David Trimble |
Poprzednik | Utworzono funkcję |
Następca | Funkcja zawieszona |
Biografia | |
Imię urodzenia | James Martin Pacelli McGuinness |
Data urodzenia | 23 maja 1950 |
Miejsce urodzenia | Derry ( Irlandia Północna ) |
Data śmierci | 21 marca 2017 r (w wieku 66 lat) |
Miejsce śmierci | Derry ( Irlandia Północna ) |
Narodowość | brytyjski |
Partia polityczna | Sinn Féin |
Zawód | Mark Durkan |
Religia | katolicki |
Wicepremierowie Irlandii Północnej | |
Martin McGuinness , urodzony dnia23 maja 1950w Derry i zmarł dalej21 marca 2017 rw tym samym mieście jest brytyjskim politykiem z Irlandii Północnej , członkiem Sinn Féin i szefem sztabu Tymczasowego IRA w latach 1979-1982.
Następnie odegrał decydującą rolę z Sinn Féin w negocjacjach, które miały doprowadzić do porozumienia pokojowego dla Irlandii Północnej ( porozumienie wielkopiątkowe z 1998 r.). Pełni funkcję wicepremiera Irlandii Północnej między8 maja 2007 i 9 stycznia 2017 r, po ministrze edukacji w latach 1999-2002.
Syn odlewnika, Martin McGuinness, wychował się w zubożałej katolickiej dzielnicy Bogside w Derry . W 1968 roku, w wieku 18 lat, wstąpił do ruchu na rzecz praw obywatelskich, a dwa lata później do partii Sinn Féin . W 1969 wstąpił do Irlandzkiej Armii Republikańskiej (IRA), a następnie szybko wstąpił do Tymczasowej IRA (PIRA), po rozbiciu w grudniu. Na początku 1972 roku , w wieku zaledwie 22 lat, został awansowany na zastępcę dowódcy w rejonie Derry i zajmował to stanowisko, gdy nadeszły wydarzenia z Krwawej Niedzieli .
Przez cały rok negocjował wraz z Gerry Adamsem z Williem Whitelawem , sekretarzem stanu ds. Irlandii Północnej , zanim rok później został skazany przez Specjalny Sąd Karny Irlandii za złapanie w samochodzie zawierającym 113 kilogramów materiałów wybuchowych i około 5000 kul. Podczas procesu bardzo wyraźnie rozpoznaje przynależność do PIRA, deklarując przed sędziami : „Walczyliśmy przeciwko mordowaniu naszego narodu […] Jestem członkiem Óglaigh na hÉireann i jestem z tego bardzo dumny! ”.
Po raz pierwszy został uwięziony na okres sześciu miesięcy. Brytyjska prasa określiła go wówczas jako „najgroźniejszego wroga Korony”.
Kontynuując swoją karierę w ruchu republikańskim, w 1972 roku potajemnie spotkał się z członkami rządu brytyjskiego.
Po uwolnieniu, a następnie nowy przekonanie w Irlandii dla jego członkostwa w tymczasowym IRA, wziął ładunek z personelu organizacji paramilitarnej, między 1979 i 1982 , i zaczął wznosić w Sinn aparatury. Féin , polityczne skrzydło IRA. W pośrednim kontakcie z brytyjskimi służbami wywiadowczymi podczas strajku głodowego w 1981 r. Został wybrany w 1982 r. Na członka Zgromadzenia Północnoirlandzkiego w okręgu Londonderry , zajmując drugie miejsce za umiarkowanym katolikiem (SDLP) Johnem Hume . Podobnie jak wszyscy deputowani Sinn Féin i SDLP odmówił siedzenia.
Jest zbanowany 9 grudnia 1982Przez Sekretarza Stanu do brytyjskiego Wewnętrznych , Willie Whitelaw , aby wjechać na terytorium Wielkiej Brytanii , jako Gerry Adams i Danny Morrison , na podstawie ustawy o zapobieganiu terroryzmowi .
Główny Negocjator i Minister EdukacjiNumer dwa w Sinn Féin, pracował u boku Gerry'ego Adamsa i odegrał wiodącą rolę w walce z IRA o zawieszenie broni w 1994 i 1997 roku.
W 1996 roku został wybrany członkiem Northern Irish Forum, a rok później został członkiem okręgu wyborczego Mid Ulster w brytyjskiej Izbie Gmin , gdzie nigdy nie zasiadałby za nie przysięganie wierności królowej i po tym, jak nie udało się trzykrotnie podbić okręgu wyborczego Foyle . Wkrótce potem został mianowany głównym negocjatorem Sinn Féin podczas rozmów międzypartyjnych, które doprowadziły do podpisania w 1998 r . Porozumienia Wielkopiątkowego .
Wybrany do Irlandii Północnej Zgromadzenie w dniu 25 czerwca wyborach w okręgu Foyle , Martin McGuinness został powołany 1 lipca jako Ministra Edukacji w biconfessional wykonawczej z David Trimble i Seamus Mallon . Jego moce są mu powierzone2 grudnia 1999. Jedną z jego najbardziej kontrowersyjnych decyzji było zakończenie egzaminu 11-plus , który jest warunkiem przystąpienia do liceum, a którego sam nie zaliczył w dzieciństwie. Jest zawieszony, podobnie jak wszystkie instytucje regionalne, od 11 lutego do30 maja 2000, a następnie ponownie wybrany do Westminsteru w wyborach w 2001 roku . Plik14 października 2002instytucje północnoirlandzkie zostały zawieszone na czas nieokreślony, co nie przeszkodziło mu w ponownym wyborze posła do parlamentu w 2005 roku .
Umowa z Saint-Andrews i wicepremierMartin McGuinness jest postrzegany jako ten, który przekonał IRA do zlikwidowania jej arsenału wojskowego.
Po czteroletniej przerwie decentralizacja zostaje wznowiona w Irlandii Północnej wraz z podpisaniem domeny13 października 2006, umowy z Saint-Andrews , która przewiduje przeprowadzenie nowych wyborów do Zgromadzenia Północnoirlandzkiego . Te odbyły się 7 marca 2007 roku i doprowadziła do wykonawczej czterech partii, zdominowanego przez unionistów Partii Demokratycznej (DUP), od Ian Paisley i Sinn Fein . Jako przedstawiciel głównej partii „nacjonalistycznej” Martin McGuinness został w dniu r. Mianowany wicepremierem Irlandii Północnej8 majanastępujący. Z okazji wizyty u prezydenta George'a W. Busha , w towarzystwie Paisleya, w8 grudnia, powiedział prasie: „Do 26 marca tego roku Ian Paisley i ja nigdy nie rozmawialiśmy o niczym - nawet o pogodzie - a teraz pracowaliśmy bardzo blisko przez siedem miesięcy, a on o niczym nie mówił. gniew. To pokazuje, że jesteśmy w nowej erze ” .
W 2012 roku uścisk dłoni, który wymienił z królową Wielkiej Brytanii Elżbietą II, był postrzegany jako symbol pojednania między irlandzkimi katolikami a Wielką Brytanią.
Plik 9 stycznia 2017 rw niezgodzie z premier Unionistów Arlene Foster zrezygnował z funkcji wicepremiera, powodując kryzys polityczny. Plik19 styczniazapowiada wycofanie się z życia politycznego.
On umarł na 21 marca 2017 rw Derry , w wieku 66 lat. Po ogłoszeniu jego śmierci, brytyjska premier Theresa May złożyła hołd politykowi z Irlandii Północnej, chwaląc jego „decydującą rolę” w zejściu „ruchu republikańskiego z drogi przemocy”.
Żonaty z Bernadette Caning od 1974 roku , jest katolikiem , ojcem czwórki dzieci i fanklubem gaelickiego futbolu w Derry .