Burmistrz Lome | |
---|---|
24 lipca 1967 -17 maja 1974 r |
Narodziny |
3 lipca 1923 Aneho |
---|---|
Śmierć |
15 września 2008(w wieku 85 lat) Lome |
Imię i nazwisko | Marie Madoé Gbikpi |
Narodowość | Togo |
Zajęcia | urzędnik państwowy , polityk |
Marie Madoé Sivomey , urodzona jako Marie Madoé Gbikpi – Benissan the3 lipca 1923w Aného , który zmarł dnia15 września 2008w Lomé jest urzędnikiem i politykiem Togo, pierwszą kobietą-burmistrzem Togo, a dokładniej stolicy tego kraju, w latach 1967-1974.
Urodziła się w 1923 roku w chrześcijańskiej rodzinie w Aného , mieście na południowym wschodzie Togo, 50 kilometrów od Lomé , w regionie morskim , duchowym centrum ludu Guin-Mina . Jego brat, Jean Kuassi Gbikpi, zostanie później emerytowanym arcybiskupem Lomé. Ukończyła tam wówczas szkołę podstawową w Porto-Novo w Beninie . Następnie uczęszczała na kurs uzupełniający w Lomé.
Zatrudniona przez francuską administrację kolonialną, w latach 1940-1945 pracowała w Departamencie Finansów. Następnie w ramach francuskiej Afryki Zachodniej (AOF) kontynuowała tę pracę w dziale finansów od 1945 do 1953 oraz w dziale składek bezpośrednich Bobo-Dioulasso . Wróciła definitywnie do Togo, niepodległego kraju w 1960 r., przez dwa lata, od 1960 do 1962 r., udzielała wsparcia w kierunku składek bezpośrednich. Następnie pracowała jako Naczelny Sekretarz Administracyjny i wreszcie od 1963 Dyrektor ds. Społecznych. W tym samym czasie, w 1961 roku została pierwszą Togoką, która wzięła udział w sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych , a także była członkiem różnych Togo. delegacje na seminaria i kongresy.
Po wojskowym zamachu stanu w styczniu 1967 r., a następnie objęciu urzędu prezydenta przez Gnassingbé Eyadema , w 1967 r. rozwiązano wszystkie wybrane organy, zdelegalizowano partie polityczne, a administracja gmin stała się obowiązkiem „specjalnych delegacji”. W tym napiętym kontekście Marie Madoé Sivomey jest określana jako24 lipca 1967na czele ratusza Lomé, jako doświadczona osobistość społeczeństwa obywatelskiego. „Wśród potencjalnych kandydatów na burmistrza miałam największe doświadczenie w pracy administracji, które wcześniej kierowałam służbami socjalnymi” – zaznacza. Pozostaje w ten sposób, aż17 maja 1974 r.
Ona umiera 15 września 2008, w Lomé, w wieku 87 lat.