Marie-Joseph Lory
Marie-Joseph Lory
| Narodziny |
20 stycznia 1920 Paryż |
|---|---|
| Śmierć |
19 grudnia 1993(w wieku 73 lat) Brive-la-Gaillarde |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność |
Nauczyciel powieściopisarz urzędnik konsularny |
| Dzieci |
Georges Lory Pierre Lory Bernard Lory Thérèse Lory Michel Lory |
| Pracował dla | Kolegium Europejskie |
|---|---|
| Religia | katolicyzm |
| Nagrody |
Kawaler Legii Honorowej Kawaler Orderu Zasługi Orderu Saint-Grégoire-le-Grand |
| Konsul Honorowy Francji w Brugii |
|---|
|
Myśl religijna Léona Bloya, Czwartego Wikariusza Latającej Ropuchy |
Marie-Joseph Lory , urodzona w 1920 r. I zmarła w 1993 r., Była francuskim literatem, nauczycielem i pisarzem.
Biografia
Urodzona w Paryżu w 1920 roku Marie-Joseph Lory dorastała w Limoges i zawsze będzie uważała się za Limuzyna . Studiował literaturę w Lycée Louis-le-Grand, a następnie na Uniwersytecie w Clermont-Ferrand, zanim podjął pracę doktorską na Sorbonie na temat myśli religijnej Léona Bloya , pracy, która zyskała pewien rozgłos i za którą przyniosła mu publikacja. 1954 Oscara .
Marie-Joseph Lory została zatrudniona jako profesor w College of Europe w Brugii, gdzie wykładał od 1951 do 1984 roku, głównie z historii współczesnej. Szczególnie ceniony za swoje umiejętności mówcy, M.-J. Lory był jednym z pierwszych, którzy nauczali historii Europy z perspektywy globalnej, a nie krajowej. Jego stanowisko przyniosło mu nominację na przedstawiciela konsularnego Francji w Brugii, a następnie na konsula honorowego. Za to, że służył w ten sposób sprawie Francji (i rodzącej się Unii Europejskiej ), został kawalerem Orderu Zasługi w 1967 roku, a następnie Legii Honorowej w 1977 roku.
Oprócz różnych prac akademickich, które napisał, Marie-Joseph Lory jest autorem dwóch powieści (głównie skierowanych do nastolatków), The Flying Crapaud i Quatrième Vicaire , które były szeroko rozpowszechniane i zostały przetłumaczone i zredagowane w kilku językach. (Patrz bibliografia).
Marie-Joseph Lory, żarliwa katoliczka , w wielu swoich dziełach zajmuje religii istotne miejsce. W 1956 roku, na wniosek M gr Joseph Guffens , udał się do Konga Belgijskiego , aby przygotować się do udziału misji pawilon na Wystawie Światowej 1958 : M gr Guffens chciał pokazać przy tej okazji, że elity afrykańskie były gotowe do przejęcia od misjonarzy. Za swój wkład M.-J. Lory został pasowany na rycerza w Saint-Grégoire-le-Grand przez papieża Jana XXIII w 1959 roku.
Ciężko upośledzona przez zakrzepicę od 1984 roku Marie-Joseph Lory spędziła koniec swojego życia w Corrèze, gdzie zmarł w 1993 roku.
Publikacje
- Léon Bloy i jego czasy (1870–1914) , Desclée de Brouwer ed. (Paryż), 1944.
- Myśl religijna Léona Bloya , Desclée de Brouwer ed. (Paryż), 1951. [Nagroda Akademii 1954]
- W obliczu przyszłości: Kościół w Kongo Belgijskim i Ruanda-Urundi , Casterman red. (Paryż, Tournai), 1958.
-
Latająca ropucha , Desclée de Brouwer ed. (Paryż), 1958.
- Tłumaczenie na język angielski: The Village that Took to the Air , The Bodley Head ed. (Londyn), 1959
- Tłumaczenie szwedzkie: Flygande paddan , Gleerup ed. (Lund), 1960
-
Czwarty wikary , Desclée de Brouwer ed. (Paryż), 1960
- Tłumaczenie na język niemiecki: Vikar Nummer 4 , Herder ed. (Freiburg), 1962
- Dostosowanie do rozmiaru kieszonkowego: dlaczego nie beadle? , GP ed., 1964
- Dwanaście lekcji o Europie, 1914–1947 , De Tempel wyd. (Brugia), 1968
- Śladami Edmonda Micheleta (Fresnes - Dachau 1943–45) , Les Anciens de Dachau red. (Francja), 1977
Rodzina
Marie-Joseph Lory i jego żona Marthe Lugand mieli pięcioro dzieci, w tym pisarza Georges Lory oraz naukowców Pierre Lory i Bernard Lory.
Uwagi i odniesienia
- Marthe Lory i jej dzieci, Marie-Joseph Lory, 1920-1993 ,Listopad 1996, 31 s.
- Jacqueline Piatier, „ Czy Léon Bloy był mistykiem, heretykiem czy po prostu poetą? ", Le Monde ,28 stycznia 1953( czytaj online )
- Jeanne Boussac-Termier, „ Léon Bloy en Sorbonne ”, La Liberté (Fribourg) ,10 kwietnia 1953
- „ Prix d'Académie ” , na academie-francaise.fr (dostęp: 5 lutego 2021 )
- Marie-Joseph Lory, 12 lekcji o Europie, 1914–1947 , Brugia, De Tempel,1968
- „ National Order of Merit; Dekrety o awansach i nominacjach; Ministerstwo Spraw Zagranicznych ”, Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej ,2 lipca 1967, s. 6589 ( czytaj online )
- „ National Order of the Legion of Honor; Dekrety o awansach i nominacjach; Ministerstwo Spraw Zagranicznych ”, Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej ,14 lipca 1977, s. 3730 ( czytaj online )
- „ Bernard Lory ” , na inalco.fr (dostęp 8 lutego 2021 )