| Burmistrz Pompejusza ( d ) |
|---|
| Narodziny |
18 października 1923 Thionville |
|---|---|
| Śmierć |
31 lipca 2009(w wieku 85 lat) Nancy |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Polityk , ruch oporu |
| Nagrody |
Oficer Legii Honorowej Oficera Narodowego Orderu Zasługi |
|---|
Marcel Le Bihan (1923-2009) jest bojownikiem ruchu oporu i honorowym burmistrzem Pompejusza ( Meurthe-et-Moselle ).
Urodzony 18 października 1923w Thionville Marcel Kuperman jest najmłodszym z pięciorga dzieci. Ukończył szkołę w wieku 16 lat. Jego ojciec, działacz związkowy, został aresztowany w Mozeli po inwazji niemieckiej. Uwolniony, wyjeżdża wraz z rodziną do schronienia się nad Mozą. Idąc za przykładem ojca, Marcel bardzo wcześnie wstąpił do ruchu oporu, zmieniając swoją tożsamość i zostając „Marcelem Le Bihanem”. Po krótkim pobycie w regionie paryskim, grożono aresztowaniem za przekazanie informacji o produkcji przez Hoyer Establishments of Gennevilliers kesonów przeznaczonych na Ścianę Atlantycką (informacje przekazane do Londynu przez sieci oporu grupy „Marsylianka”) - dowódca Bruna, pułkownik Rol-Tanguy ), wyjechał do Tarn , gdzie dołączył do sieci AS „Libérer + Fédérer” w lesie Grésigne . Strzelał tam, zanim dotarł do Hiszpanii i Maroka przed Anglią . Tam zaciągnął się do Królewskich Sił Powietrznych . Pod koniec szkolenia został oddelegowany jako podoficer (strzelec ogonowy) na Avro Lancaster . Jego jednostka została wysłana do bazy w Merthyr Tydfil w Walii , na Biggin Hill, a następnie w Ayr w południowo-zachodniej Szkocji . Przeprowadził 7 bombardowań w Belgii i Niemczech, zanim został ranny w oko przez ogień Flak . Schludny, ale uznany za niezdolnego do wznowienia służby jako załoga lotnicza, Marcel Le Bihan, który nie chciał pozostać nieaktywny na ziemi, zmienił przydział. Mianowany aspirantem, został zrzucony na spadochronie do Tarn , aby nadzorować miejscową makię . Pod rozkazami pułkowników Vendôme i Mege służył jako przywódca setki. Wstąpił do 12 th Batalionu wiatrówki .
W 1946 r. Był instruktorem w szkole zarządzania lotnictwem w Tuluzie, po odznaczeniu Medalem Ruchu Oporu w 1944 r.
Został wybrany wiceburmistrzem Pompejusza w 1959 r., A następnie burmistrzem w 1983 r. Pełnił funkcję burmistrza przez trzy kadencje. Promowany oficer Krajowego Orderu Zasługi w 1993 r., jest do stopnia oficera Legii Honorowej w 2000 roku. Z życia politycznego odszedł w 2001 roku i zmarł31 lipca 2009w Nancy .