| Przewodniczący Izby Gmin Kanady |
|---|
| Narodziny |
21 sierpnia 1919 Edmonton |
|---|---|
| Śmierć | 24 września 2000 (przy 81) |
| Narodowość | kanadyjski |
| Trening | Oxford University |
| Zajęcia | Prawnik , polityk |
| Partia polityczna | Postępowa Partia Konserwatywna Kanady |
|---|---|
| Różnica | Stypendium Rhodesa |
Marcel Joseph Aimé Lambert (ur21 sierpnia 1919w Edmonton , zmarł dnia24 września 2000) był kanadyjskim politykiem i przewodniczącym Izby Gmin Kanady od 1962 do 1963 roku .
Urodzony w Edmonton ( Alberta ), jego ojciec, Francuz, Kanadyjczyk i matka Belgii , zaciągnął się do pułku King's Own w Calgary podczas II wojny światowej i brał udział w walkach podczas lądowania na Dieppe we Francji . Po powrocie do Alberty w 1946 r. Został stypendystą Rhodesa i rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Oksfordzkim .
Lambert był kandydatem do Postępowej Partii Konserwatywnej Alberty w wyborach powszechnych w Albercie w 1952 roku , ale nie został wybrany do Zgromadzenia Ustawodawczego .
Po raz pierwszy został wybrany do kanadyjskiej Izby Gmin jako MP Progressive Conservative w jeździe z Edmonton West podczas federalnych wyborach w 1957 roku . Został ponownie wybrany w dziewięciu kolejnych wyborach parlamentarnych, pozostając posłem do parlamentu aż do przejścia na emeryturę, tuż przed wyborami w 1984 roku .
Lambert był sekretarzem parlamentarnym Ministra Obrony Narodowej w latach 1957-1958, a następnie sekretarzem parlamentarnym Ministra Skarbu Narodowego do 1962 roku. Po klęsce prezydenta Rolanda Michenera w wyborach w 1962 roku, Lambert został mianowany na stanowisko marszałka Izba Gmin przez premiera Johna Diefenbakera .
Lambert przewodniczy Izbie Gmin w niepewnej sytuacji rządu mniejszościowego . Jako mówca Lambert stara się mieć rację w swojej interpretacji przepisów, nie dopuszczając pytań opozycji w okresie pytań, jeśli nie są one zwykłymi pytaniami i odważył się na dyskusję. Nie podoba się to opozycji, a jej decyzje są często odwoływane bez powodzenia.
Lambert odmawia dopuszczenia do pilnej debaty na temat pocisków rakietowych Bomarc , żądanej przez opozycję, kiedy Departament Stanu USA wydaje komunikat prasowy zaprzeczający argumentom rządu Diefenbakera przeciwko rakietom akceptacyjnym. Lambert twierdzi później, że sprawa nie była na tyle pilna, aby wymusić specjalną debatę. Liberalny przywódca Lester Pearson odwołuje się od decyzji Lamberta i Izba uchyla decyzję Lamberta od 122 do 104.
Ten incydent pokazuje, że rząd stracił kontrolę nad gminami. Niedługo potem rząd został pokonany w wotum zaufania w sprawie rakiet Bomarc. Diefenbaker ogłasza wybory i mianuje Lamberta na stanowisko ministra ds. Weteranów. Lambert został osobiście ponownie wybrany do Edmonton, ale rząd postępowych konserwatystów przegrał wybory, a dwumiesięczna kariera Lamberta jako ministra dobiegła końca.
Konserwatyści w opozycji, Lambert stanął po stronie krytyków Diefenbakera i odmówił podpisania petycji potwierdzającej jego lojalność wobec przywódcy konserwatystów w 1966 roku, kiedy Dalton Camp (nie) próbował wymusić zorganizowanie konkursu nominacji.
W oficjalnej opozycji Lambert jest rzecznikiem obrony narodowej i finansów. W krótkotrwałym rządzie Joe Clarka przewodniczył komisji Izby Gmin.
Lambert przeszedł na emeryturę z Izby Gmin, gdy ogłoszono wybory federalne w 1984 roku . Po wyborach został powołany do Kanadyjskiej Komisji Transportu przez premiera Briana Mulroneya .