Nowy mandejski (fa) مندائی نو (ar) رطنة | |
Kraj | Iran ( dawniej Irak ) |
---|---|
Region | Bliski Wschód |
Liczba głośników | 100 - 300 |
Klasyfikacja według rodziny | |
|
|
Kody języków | |
ISO 639-3 | Środek |
Glottolog | nucl1706 |
Nowoczesny Mandejski , neo-Mandejski lub Ratna (w języku arabskim : رطنة , w perskim : مندائی نو ) to nowoczesna odmiana Mandaean , część oddziału Wschodniej aramejskiego Grupy semickich języków afro-azjatyckich . Nazywa się również mandayi, sabiun, subba lub sabe'in.
Głośniki znajdują się we wspólnotach mandejskich irańskiego Chuzestanu w Korramshahr i Ahwaz oraz w Stanach Zjednoczonych (mandeizm jest religią mniejszościową pochodzenia gnostyckiego ). Mówi się nim również w Iraku, ale iracka odmiana wymarła.
Chociaż jest poważnie zagrożony, przetrwał do dziś jako pierwszy język niewielkiej liczby mandejczyków (300 osób według UNESCO, od 100 do 200 według Häberla), których można znaleźć w Iranie wśród mandejskiej diaspory. Wszyscy współcześni użytkownicy języka mandeńskiego są wielojęzyczni i mówią językami swoich sąsiadów, arabskim i perskim , a wpływ tych języków na współczesną gramatykę języka mandejskiego jest znaczny, szczególnie w leksykonie i morfologii nazwy.
Niemniej jednak współczesny mandejski jest bardziej konserwatywny nawet pod tym względem niż większość innych języków neoaramejskich.