Dom Nicolasa Flamela

Dom Nicolas Flamel z , znany również jako „wielkiego koła” jest położony przy 51 rue de Montmorency w 3 -go  okręgu z Paryża .

Historyczny

Jest to dom, który Nicolas Flamel , bogaty mieszczanin paryski , wybudował po śmierci swojej żony Pernelle w 1397 r., aby na parterze mieścił się interes, a na górze dla ubogich, pod warunkiem, że zrobią to rano i wieczorne modlitwy na cześć pary. Ukończony w 1407 roku, o czym świadczy napis na fryzie nad parterem, jest najbardziej znanym z domów Flamela i jedynym, który istnieje do dziś. Ten ostatni nigdy tam nie mieszkał . Jeśli nie można powiedzieć, że jest najstarszy w Paryżu, to bez wątpienia najstarszy, który można datować.

Jacques Hillairet w swoim Słowniku historycznym ulic Paryża uczynił 3 rue Volta najstarszym domem w Paryżu, który pochodzi z około 1300 roku; jednak nowsze badania pokazują, że ten dom pochodzi z około 1650 roku, co czyni dom Nicolasa Flamela najstarszym znanym do tej pory.

Fasada domu został sklasyfikowany jako zabytek Ponieważ23 września 1911.

Obecnie w domu znajduje się restauracja „Auberge Nicolas Flamel”.

Opis

Fasada, która ma cztery kondygnacje, została zniekształcona przez kolejne przebudowy, w szczególności przez renowację przeprowadzoną z okazji Wystawy Powszechnej 1900 roku (utrata wielkiego szczytu, od którego wzięła się jego nazwa, cofnięte okna).

Zmieniono układ wnętrza na parterze. Jednak wciąż istnieją trzy drzwi, które pozwalają na jego przywrócenie. Dwoje drzwi bocznych odpowiadało niegdyś sklepom, podczas gdy drzwi środkowe zapewniały dostęp do podłóg po okrągłych schodach. W ościeży z drzwi zdobią rzeźby wyryte w kosz z rękojeścią ramek . Reprezentują postacie trzymające dymki lub siedzące w ogrodach. Drzwi środkowe są obramowane czterema aniołami grającymi na instrumencie muzycznym. Na dwóch ościeżach widnieją inicjały Nicolasa Flamela.

Pod gzymsem parteru biegnie napis:

„My, mężczyźni i kobiety, robotnicy, którzy pozostajemy lub werandy tego domu, który ucieka w roku łaski tysiąc czterysta siódmym, każdy z nas ma prawo każdego dnia mówić patrenostre i 1 ave maria modląc się do Boga, aby Jego łaska była na twarzy przebaczenia dla povres pescheurs trespassez. Amen. "

• Tablica pamiątkowa.

• Fasada.

• Fasada w 1900, fot . Eugène Atget .

Uwagi i referencje

1. „  Maison de Nicolas Flamel dit  ” , zawiadomienie n o  PA00086213, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
2. Claude Mignot ( photogr.  Jacques Lebar ), Gramatyka paryskich budynków: sześć wieków elewacji od średniowiecza do współczesności , Paryż, Parigramme ,2004, 205  pkt. ( ISBN  2-84096-175-X ) , s.  74.
3. Panel Historia Paryża znajdujący się na rogu z rue Saint-Martin .
4. Tonino Serafini, „  Stare kamienie i kłótnia doyishness. O tytuł walczą dwa domy w Paryżu, rue Volta i rue de Montmorency.  », Wydanie ,7 sierpnia 1995( przeczytaj online ).
5. Eugène de Ménorval , Paryż od jego początków do dnia dzisiejszego , t.  2: Od wstąpienia Karola VI, w 1380 do śmierci Henryka III, w 1589 , Paryż, Firmin-Didot,1889( czytaj online ) , s.  129–130.

Zobacz również

Bibliografia

• Auguste Bernard , „  Dom Nicolasa Flamela, rue de Montmorency, 51, w Paryżu  ”, Pamiętniki , Towarzystwo Antykwariatów Francji , t.  21 (= 3 rd Series, t.  1),1852, s.  375-383 ( czytaj online )
• Marcel Aubert , „  Tzw. Dom Nicolasa Flamela, rue Montmorency, w Paryżu  ”, Biuletyn monumentalny , Société française d'archéologie , t.  76,1912, s.  305-318 ( czytaj online )
• Katarzyna Brut i Valentine Weiss, "  Dom Nicolas Flamel z: Najstarsza zachowana rezydencja w Paryżu  " Dossier d'Archéologie , n o  371 "Paris w średniowieczu"wrzesień-październik 2015, s.  50–54

Powiązany artykuł

• Lista zabytków w 3 th  dzielnicy Paryża