| Czynność | Kuchenka |
|---|
Madeleine Paulmier jest dziewczyna mieszka w XVIII -tego wieku , służący w Marquise Perrotin Baumont której, według tradycji Lotaryngii , dał swoje nazwisko do przepis na ciasto odziedziczyła po babci: w Madeleine .
Oto legenda, jak zwykle się podaje.
„W 1755 r. Książę Stanislas Leszczyński , tytularny król Polski na wygnaniu i dożywotni panujący nad Lotaryngią i Barrois za sprawą swego zięcia, króla Francji Ludwika XV , wydał uroczysty obiad w swoim godnym podziwu Château de Commercy .Podczas gdy motto jest między dowcipnymi ludźmi, służący podchodzi do króla i opowiada mu - możliwie dyskretnie - o niefortunnym incydencie, który wydarzył się w kuchniach zamku: kucharzu . Ten ostatni zwrócił fartuch i przeszedł na emeryturę z deserem.Kolacja i radość życia gości wydają się być zagrożone. Królowi Polski grozi wyśmiewanie się przez całą Europę. To wtedy młoda służąca rzekomo zaproponowała, że przygotuje przepis na ciasto , który otrzymała od swojej babci. Z braku czegoś lepszego byliśmy zmuszeni to zaakceptować.Firma przywitała ten mały tort o tak oryginalnym kształcie.Z ulgą Stanisław zapytałby wtedy, kto jest autorem takiej radości i został przedstawiony bohaterce tamtego dnia. Stary władca, który doceniał uroki młodości, poprosił dziewczynę o imię i dzielnie przydzielił je do ciasta, pozwalając tej anonimowej młodej dziewczynie przejść do historii i uczestniczyć w sławie miasta. "Jednak historyk z Lotaryngii Charles Sadoul przypisuje ten przepis kucharzowi kardynała de Retza , który żył sto lat wcześniej.