| Tytuł oryginalny | Kradzież tożsamości: historia Michelle Brown |
|---|---|
| Produkcja | Robert Dornhelm |
| Scenariusz | Deena Goldstone |
| Główni aktorzy |
Kimberly Williams-Paisley |
| Firmy produkcyjne |
Alberta Film Entertainment Blue André Productions Granada Entertainment Hamdon Entertainment |
| Ojczyźnie |
Kanada Stany Zjednoczone |
| Uprzejmy | Policjant , dramat |
| Trwanie | 120 minut |
| Pierwsza transmisja | 2004 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
My Stolen Life ( Identity Theft: The Michelle Brown Story ) to kanadyjski film telewizyjny wyreżyserowany przez Roberta Dornhelma i nadawany na1 st listopad 2.004na całe życie .
Scenariusz dotyczący kradzieży tożsamości oparty jest na prawdziwej historii. Ta historia ustanowiła precedens w tej sprawie i zmusiła amerykańskiego ustawodawcę do wzmocnienia swojej pozycji: Michelle Brown pojawiła się przed komisją parlamentarną, wspieraną przez stowarzyszenie Privacy Rights Clearinghouse, aby porozmawiać o traumatycznym doświadczeniu, którego właśnie doświadczyła. W wyniku jego zeznań zaostrzono przepisy dotyczące kradzieży tożsamości, które dotyczą 7 milionów ludzi rocznie w Stanach Zjednoczonych.
Michelle Brown kupuje dom swoich marzeń; pewnego dnia dowiaduje się, że kobieta, Connie Volkos, przywłaszczyła sobie swoją tożsamość, aby lepiej roztrwonić swoje pieniądze i prowadzić życie, na które nie było jej stać; Connie również rozwija niezdrową fascynację swoją ofiarą. Następnie rozpoczyna się walka o Michelle, w której musi nieustannie usprawiedliwiać się i udowadniać, że jest prawdziwą Michelle Brown. Pewnego dnia, bez pieniędzy, Connie zostaje aresztowana za handel narkotykami, a następnie zwolniona za kaucją, ale Michelle może zamiast tego pójść do więzienia.
Michelle w końcu przywraca prawdę, a Connie, popchnięta do granic swoich możliwości, zdaje sobie sprawę, że znalazła się w sytuacji, z której nie może się już wydostać, więc myśli, że zakończy swoje życie. W końcu pójdzie na policję, ale zostanie skazana tylko na skromny wyrok (2 lata więzienia), wykorzystując ówczesną próżnię prawną w przypadkach kradzieży tożsamości.