Weterynaryjny produkt leczniczy to substancja lub kompozycja przedstawiony jako mający właściwości lecznicze, profilaktyczne lub podawane w celu ustalenia rozpoznania u zwierząt.
Najczęściej ma na celu leczenie, łagodzenie lub zapobieganie chorobom zwierząt.
We Francji ogólne pojęcie narkotyku jest zdefiniowane w artykule L5111-1 kodeksu zdrowia publicznego :
Lek oznacza każdą substancję lub kompozycję przedstawioną jako posiadającą właściwości lecznicze lub zapobiegawcze w odniesieniu do chorób ludzi lub zwierząt, jak również każdą substancję lub kompozycję, która może być stosowana u ludzi lub zwierząt lub którą można im podawać w celu ustalenia postawienie diagnozy lekarskiej lub przywrócenie, skorygowanie lub zmodyfikowanie ich funkcji fizjologicznych poprzez działanie farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne. Produkty dietetyczne , które zawierają w swoim składzie substancje chemiczne lub biologiczne, które same nie stanowią środka spożywczego , ale których obecność nadaje tym produktom albo szczególne właściwości poszukiwane w dietetyce, albo właściwości posiłku testowego. Produkty używane do dezynfekcji pomieszczeń i do protez dentystycznych nie są uważane za produkty lecznicze. W przypadku gdy, biorąc pod uwagę wszystkie swoje cechy, produkt prawdopodobnie spełnia zarówno definicję produktu leczniczego przewidzianą w akapicie pierwszym, jak i definicję innych kategorii produktów podlegających prawu wspólnotowemu lub krajowemu, w przypadku wątpliwości należy to uczynić: uważany za lek.
Możemy wyróżnić różne rodzaje leków ze względu na ich zastosowanie, skład, sposób rejestracji itp. :
Zobowiązania dotyczące identyfikowalności partii, nasycenie numerów AMM („kodów CIP”) oraz wybór wspólnego kodu międzynarodowego skłoniły francuską Narodową Agencję Leków Weterynaryjnych ( ANMV ) do zaproponowania nowego systemu numeracji.1 st lipca 2009 (Musi zostać w pełni nałożona nie później niż 1 st styczeń 2011). ANMV sporządziła notę wyjaśniającą, która po historii praktyk i spisie otoczenia regulacyjnego podsumowuje główne przyjęte zmiany ”.
We Francji, aby zharmonizować model krajowy z modelami europejskimi, ANSES ANMV zaproponował w 2008 r. Nowe ramy dla streszczeń charakterystyk produktu (ChPL) weterynaryjnych produktów leczniczych.
Na początku XX th century uznano leków weterynaryjnych w niektórych syntetycznych cząsteczek, oprócz stu produktów naturalnych. Na początku XXI -go wieku, używamy setki cząsteczek syntetycznych i istnieją tylko nieliczne leki prądy pochodzenia wyłącznie naturalnego. XX p wieku nastąpił rozwój leków opartych na syntetycznych cząsteczek wytwarzanych przez firmy farmaceutyczne. Ostatnio coraz częściej w medycynie stosuje się białka, cząsteczki organizmów żywych.
Leki weterynaryjne są przepisywane przez lekarza weterynarii swoim klientom, którzy mogą je kupić bezpośrednio u tego lekarza weterynarii lub u farmaceuty .
Jest jeden wyjątek: grupy hodowców, które oferują swoim członkom program profilaktyki chorobowej, mogą na receptę lekarza weterynarii nadzorującego ten program kupować leki niezbędne do tych działań profilaktycznych bezpośrednio z tej grupy.
Niektóre leki można kupić bez recepty (mówimy o samo- leków lub leków officinal).
W większości krajów, aby lek mógł być sprzedawany, musi uzyskać pozwolenie na dopuszczenie do obrotu (MA). AMM jest znane jako NDA (wniosek o nowy lek) w Stanach Zjednoczonych i jako NDS (zgłoszenie nowego leku) w Kanadzie.
Organizacje weterynaryjne sporządzają listy dopuszczonych leków.
Na przykład we Francji istnieje kilka list trujących leków, które można kupić tylko na receptę:
Profil ryzyka jest przede wszystkim związany ze związkiem między skutkami ubocznymi a leczoną chorobą.
U zwierząt, podobnie jak u ludzi, skutki uboczne mogą być poważne: Poważne zdarzenie niepożądane (SAE) , niezależnie od tego, czy jest wynikiem błędu w leczeniu, czy nie. Zobacz jatrogenesis . Niektóre pozostałości mogą być obecne w mięsie, tłuszczach, skórkach, mleku i innych produktach pochodzenia zwierzęcego. Dla niektórych mogą być przedmiotem regulacji i analiz kontrolnych.