Lynda Benglis

Lynda Benglis Obraz w Infobox. W 1974r Biografia
Narodziny 1941 lub 25 października 1941
Lake Charles
Narodowość amerykański
Zajęcia Malarz , rzeźbiarz , fotograf , artysta wideo , performer
Okres aktywności 2012
Inne informacje
Pracował dla Szkoła Sztuk Wizualnych
Pole Rzeźba
Członkiem Amerykańska Akademia Sztuki i Literatury
Ruch Sztuka feministyczna , sztuka współczesna
Reprezentowane przez Artist Rights Society , Electronic Arts Intermix ( en ) , Margo Leavin Gallery ( d ) , Video Data Bank ( en )
Gatunek artystyczny Sztuka abstrakcyjna
Różnica Stypendium Guggenheima (1975)

Lynda Benglis , urodzona w 1941 roku w Lake Charles w Luizjanie , USA , od lat 70. jest post-minimalistą malarką, rzeźbiarką i artystką plastyczną .

Biografia

Lynda Benglis jest najstarszą z pięciorga rodzeństwa. Jej ojciec prowadzi firmę zajmującą się materiałami budowlanymi. Uczyła się częściowo na Uniwersytecie Stanowym McNeese w Lake Charles , a następnie w Newcomb College w Nowym Orleanie . W 1964 przeprowadziła się do Nowego Jorku. Tam studiowała malarstwo w Brooklyn Museum Art School. Tam poznała szkockiego malarza Gordona Harta, z którym krótko mieszkała. Przed rozpoczęciem pracy w Galerie Paula Cooper pracowała jako asystentka Klausa Kertessa w Galerie Bykert.

Od 1965 roku zaczęła dawać się poznać poprzez swoje prace, między malarstwem a rzeźbą, rzucając wyzwanie sztywnym ramom minimalizmu i modernizmu . Jeden z jego cykli zatytułowany Fallen painting odnosi się do Jacksona Pollocka i ówczesnych debat na temat śmierci malarstwa. Podobnie jak Pollock, pracuje ze swoimi kreacjami ułożonymi poziomo, na podłodze. Ale ona nie chce udawać spadkobierczyni tego jednego malarza. W 1969 roku stworzyła kolejną pracę zatytułowaną Hey Hey Frankenthaler , ukłon w stronę artystki wizualnej Helen Frankenthaler i znaczenia kobiet w tych sztukach wizualnych, które się odnawiają. W swoich pracach wykorzystuje takie materiały jak wosk pszczeli przed przejściem na poliuretan w latach 70., a później na złoto płatkowe , cynk i aluminium . W galeriach tworzy efektowne rzeźby na żywo w lateksie lub piance poliuretanowej , w performansach podkreślając proces tworzenia.

We wczesnych latach 70. wyreżyserowała również kilka filmów z Robertem Morrisem , w których ironicznie przyglądała się miejscu kobiet w społeczeństwie, uprzedzeniom seksualnym, władzy politycznej itp. W 1974 roku wywołała skandal, publikując w Artforum reklamę, za którą zapłaciła, na jedną ze swoich wystaw, na której pozowała nago i naoliwiona, w okularach przeciwsłonecznych, z wielkim dildo między nogami, co wstrząsnęło światem artystycznym, ale także feministki. Ta " pin-up parodia pin-up i machismo  ", jak sama definiuje to zdjęcie, po trzydziestu latach nadal kwestionuje i zaskakuje, jak zeznaje amerykański nauczyciel Richard Meyer: "Jeśli istnieje praca, która zawsze trzyma moich uczniów spot to reklama Benglis ” . Fotograf Cindy Sherman również pamięta tę prowokację: „Odkrycie w 1974 roku reklamy Lyndy Benglis w Artforum było jednym z kluczowych momentów w mojej karierze. Byłem na studiach w Buffalo i nawet Galeria Albright-Knox, która była jednym z niewielu miejsc, w których można było dostać to czasopismo (i była w drodze do mojego liceum), podarła każdemu stronę z kopiami, które sprzedawali (ja musiałem kupić mój w Nowym Jorku). ” .

Benglis była profesorem wizytującym lub artystą na Uniwersytecie Rochester w latach 1970–1972, na Uniwersytecie Princeton w 1975 r., Na Uniwersytecie Arizony w 1982 r., W  School of Visual Arts w latach 1985–1987. W 1979 r. Poznaje swojego życiowego partnera, Anand Sarabhai podczas podróży do Ahmedabadu w Indiach . Sarabhai umieraluty 2013.

W 2009 roku 40-letnia retrospektywa zorganizowana przez Irlandzkie Muzeum Sztuki Nowoczesnej pokazała jej znaczenie w sztuce współczesnej. Ta podróżująca wystawa muzealna przeszła również przez Eindhoven , Rhode Island , Nowy Jork i we Francji przez Le Consortium de Dijon w 2010 roku. W 2015 roku wystawa w Storm King Art Center w Nowym Jorku prezentuje jego najnowsze prace. W 2016 roku odbyła się jego pierwsza wystawa we Włoszech w Thomas Brambilla Gallery w Bergamo.

Obecnie mieszka między East Hampton (Nowy Jork) , Santa Fe , Kastelorizo (rodowym domem jej rodziny pochodzącej z Grecji) i Ahmedabadem .

Wystawy

Bibliografia

  1. Belcove 2012 , Financial Times .
  2. Arkusze 2011 , The New York Times .
  3. Landi 2010 , Artnews .
  4. Tannenbaum 2009 , Archiwa sztuki amerykańskiej .
  5. (w) „  Cheim & Read  ” , strona artystyczna Lynda Benglis
  6. Witryna National Museum of Women in the Arts (NMWA), strona o Lynda Benglis
  7. Krane 1992 , Woman's Art Journal .
  8. Relinger 2015 , Télérama .
  9. Hancock 2013 , s.  478.
  10. Gautherot, Hancock i Kim 2009 .
  11. Heller i Heller 1995 , s.  61.
  12. Zwick 2014 , Sztuka w Ameryce.
  13. Kreimer 2009 , Sztuka w Ameryce .

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne