| Książęta Mediny Sidonia | |
|---|---|
| Księżna ( d ) |
| Narodziny |
21 sierpnia 1936 Estoril |
|---|---|
| Śmierć |
7 marca 2008(71 lat) Sanlúcar de Barrameda |
| Imię urodzenia | Luisa Isabel María del Carmen Cristina Rosalía Joaquina Álvarez de Toledo y Maura |
| Narodowość | hiszpański |
| Zajęcia | Historyk , pisarz |
| Rodzina | Dom Medina-Sidonia ( d ) |
| Tata | Joaquín Álvarez de Toledo y Caro ( we ) |
| Matka | María del Carmen Maura y Herrera ( d ) |
| Małżonka | Liliane dahlmann |
| Dzieci |
Leoncio Alonso González de Gregorio y Álvarez de Toledo Pilar González de Gregorio Álvarez de Toledo y ( in ) |
| Religia | katolicyzm |
|---|---|
| Różnica | Złoty Medal za zasługi w dziedzinie sztuk pięknych (2007) |
Isabel Luisa María del Carmen Cristina Rosalía Joaquina Alvarez de Toledo y Maura , 21 th księżna Medina Sidonia , bardziej znany jako po prostu Isabel Álvarez de Toledo , to pisarz , działacz i historyk hiszpański , urodzony21 sierpnia 1936w Estoril i zmarł dalej7 marca 2008w Sanlúcar de Barrameda , Prowincja Kadyksu .
Przedstawiciel najstarszej księstwa Hiszpanii i posiada wiele innych tytułów szlacheckich, była 21 th księżna Medina Sidonia , 17 th markiz Villafranca del Bierzo , 18 e Marquise de los Vélez , 25 th hrabiny Niebla , triple Grande d „Hiszpanii .
Pomimo tego wysoce arystokratycznego środowiska , republikańskie i anty - Franco przekonania księżnej, a także jej aktywne wsparcie dla rybaków i chłopów w regionie Jerez , w tym jej demonstracja na rzecz ofiar incydentu nuklearnego w Palomares , przyniosły jej uwięzienie w Alcalá de Henares. przez osiem miesięcy dzięki mocy Franco . Zyskała swój słynny przydomek „Czerwonej Księżnej” („ Duquesa Roja ”) , nadany przez prasę . Aby uniknąć dalszych wyroków więzienia po opublikowaniu jej powieści La Grève (strajk był wówczas nielegalny w Hiszpanii), w 1970 roku wyjechała na wygnanie do Francji na siedem lat.
Po powrocie do Hiszpanii spędziła resztę życia w Pałacu Książąt Medina Sidonia , rodzinnym pałacu w Sanlúcar de Barrameda, gdzie podjęła badania historyczne w Archives of the House of Medina Sidonia (es) ( Archivo de la Casa de Medina Sidonia ), jedno z największych prywatnych archiwów w Europie, z których część pochodzi z 1228 roku.
Podczas swoich badań odkryła dokumenty, które przekonały ją, że marynarze arabsko-andaluzyjskie handlowali z portami w Brazylii , Gujanie i Wenezueli na długo przed rejsami Krzysztofa Kolumba i Pedro Álvaresa Cabrala . Opublikowała tę pracę w książkach historycznych, To nie my ( No fuimos nosotros ) i Afryka zwrócona ku Ameryce ( África versus América ).
Pod koniec 1990 roku założyła fundację Fundación Casa de Medina Sidonia , której przekazała zamek i archiwa, której przewodniczyła aż do śmierci. W 2006 roku otrzymała Złoty Medal za zasługi w dziedzinie sztuk pięknych przyznany przez Ministerstwo Edukacji, Kultury i Sportu .
W 2008 roku, na krótko przed śmiercią, poślubiła swoją wieloletnią towarzyszkę , Liliane Dahlmann , obecną księżną wdowę Medina Sidonia.