Lucien Berland

Lucien Berland Biografia

Narodziny	14 maja 1888 Tak
Śmierć	18 sierpnia 1962(w wieku 74 lat) Versailles
Skrót w zoologii	Berland
Narodowość	Francuski
Trening	Uniwersytet Paris Lycée Charlemagne
Zajęcia	Entomolog , arachnolog

Inne informacje

Członkiem	Zoological Society of France Entomological Society of France (1912-1962)

Lucien Berland jest entomolog i Arachnologist francuski , urodzony14 maja 1888w Ay (Marne) i zmarł dalej18 sierpnia 1962w Wersalu .

Biografia

Pasjonat przyrody od dzieciństwa studiował w Lycée Charlemagne, a następnie na Sorbonie, gdzie uzyskał licencję nauk przyrodniczych w 1908 r. Za radą Emila Racoviță (1868–1947) i Alice Pruvot-Fol (1873–1972). , że zwrócił się ku badaniu pająków . Następnie poznał Louisa Eugène Bouviera (1856-1944) z Muséum de Paris, który przedstawił go Eugène Simonowi (1848-1924), najsłynniejszemu arachnologowi tamtych czasów.

Berland dołączył do Narodowego Muzeum Historii Naturalnej jako przygotowujący w 1912 roku w laboratorium entomologii, kierowanym przez Eugène Bouvier. Berland natychmiast przejął kontrolę nad kolekcjami myriapods , pajęczaków , neuroptera , orthoptera i hymenoptera . Pięć lat później krzesło zostaje podzielone, a laboratorium ogranicza się tylko do owadów. Berland został poważnie ranny w Verdun podczas pierwszej wojny światowej . Jeden z jego synów został zastrzelony przez Niemców w 1944 r. W 1952 r. Stał na czele Towarzystwa Zoologicznego we Francji .

Publikuje ponad 200 publikacji poświęconych głównie zagadnieniom systematyki. Berland interesuje się także zachowaniem drapieżnych pająków i błonkoskrzydłych. Wielokrotnie podróżował na Saharę i do Afryki Północnej. Wraz z Louisem Fage (1883-1964) ukończył pośmiertną publikację Arachnides de France (1874-1937) autorstwa Eugène Simona. Bada pająki zgłoszone przez Charlesa Alluauda (1861-1949) i René Gabriela Jeannela (1879-1965) z Afryki Wschodniej (1911-1912). Przetłumaczył z niemieckiej Arachnidy (1919) Carla Friedricha Roewera (1881-1963) iz angielskiego The Menace of Insects (1935) Lelanda Ossiana Howarda (1857-1950).

Częściowa lista publikacji

• 1925  : Fauna Francji. 10, Hymenoptera vespiformes, I, Sphegidae, Pompilidae, Scoliidae, Sapygidae, Mutillidae (Paul Lechevalier, Paryż).
• 1927  : „Wszechobecne lub szeroko rozpowszechnione pająki i sposoby ich rozpowszechniania”, Podsumowanie sesji Towarzystwa Biogeografii , 23  : 65-67.
• 1929  : Fauna Francji. 19, Hymenoptera vespiformes, II, Eumenidae, Vespidae, Masaridae, Bethylidae, Dryinidae, Embolemidae (Paul Lechevalier, Paryż).
• 1929  : „Pająki zebrane przez Madame Pruvot na Wyspach Lojalności”, Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Zoologicznego , LIV  : 387-399.
• 1929  : z Léonem Bertinem (1896-1954), La Faune de la France. Broszura 2. Pajęczaki i skorupiaki (Delagrave, Paryż).
• 1930  : „Ciekawa anomalia oka u pająka”, Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Zoologicznego , LV  : 193-195.
• 1932  : Pajęczaki: (skorpiony, pająki itp.): Biologia systematyczna (Paul Lechevalier, Paryż).
• 1933  : „On the parasitism of phorides (diptera)”, Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Zoologicznego , LVIII  : 529-530.
• 1934  : „Prawdopodobny przypadek partenogenezy geograficznej w Leucorpis Gigas (Hymenoptera)”, Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Zoologicznego , LVIX  : 172-175.
• 1934  : „Nowy gatunek Nemoscolus (pająk) z francuskiego Sudanu i jego przemysł”, Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Zoologicznego , LVIX  : 247-251.
• 1934  : z Jacquesem Pellegrinem (1873-1944), „Na ryby łowiącej pająki”, Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Zoologicznego , LVIX  : 210-212.
• 1938  : Les Araignées (Stock, Paryż, kolekcja Les Livres de nature ).
• 1938  : z Francisem Bernardem (1908-1990), Faune de France. 34, Vespiform Hymenoptera. III. (Cleptidae, Crysidae, Trigonalidae) (Paul Lechevalier, Paryż).
• 1939  : Les Guêpes (Stock, Paryż, kolekcja Les Livres de nature ).
• 1940  : z Raymondem Benoistem (? -1970), F. Bernardem i Henri Manevalem (1892-1942), Fauna Francji w ilustrowanych tablicach synoptycznych ... Tom 7. Hyménoptères (Delagrave, Paryż).
• 1941  : z Jacquesem Millotem (1897-1980), Pająkami francuskiej Afryki Zachodniej (Editions du Muséum, Paryż), Mémoires du Muséum national d'histoire naturelle . Nowa seria. T. XII. Broszura 2.
• 1942  : Insects and man (Presses Universitaires de France, Paryż, Collection Que sais-je ?, N ° 83) - wydanie trzecie, 1962.
• 1944  : Les Scorpions (Stock, Paryż, kolekcja Les Livres de nature ).
• 1947  : Atlas błonkoskrzydłych Francji, Belgii, Szwajcarii (Boubée, Paryż) - wznowiony w 1958, 1976.
• 1947  : Fauna Francji. 47, Hymenoptera tenthrédoïdes (Paul Lechevalier, Paryż).
• 1955  : Pajęczaki z francuskiej Czarnej Afryki (IFAN, Dakar).
• 1962  : Atlas neuroptera Francji, Belgii, Szwajcarii. Megaloptera, Raphidioptera, Planipenne neuroptera, Mecoptera, Trichoptera (Boubée, Paryż).

Bibliografia

• Jean-Jacques Amigo , „Berland (Lucien)” , w New Dictionary of Roussillon biographies , vol.  3 Life and Earth Sciences, Perpignan, Olive tree publications,2017, 915  str. ( ISBN  9782908866506 )
• Lucien Chopard (1962). Lucien Berland (1888–1962), Biuletyn Towarzystwa Entomologicznego Francji , 67 (7-8): 143–144. ( ISSN  0037-928X )

Uwagi i odniesienia

1. Jean-Jacques Amigo , „Berland (Lucien)” , w: New Dictionary of Roussillonnaises Biographies , vol.  3 Life and Earth Sciences, Perpignan, Olive tree publications,2017, 915  str. ( ISBN  9782908866506 )

Berland to zwykły skrót od Lucien Berland w zoologii.
Zapoznaj się z listą skrótów autora w zoologii