Louis d'Arpajon

Louis d'Arpajon
Przykładowe zdjęcie artykułu Louis d'Arpajon
Tytuł hrabia potem duc d'Arpajon
(1635-1679)
Inne tytuły Marquis de Sévérac
Poprzednik Jean V d'Arpajon
Następca François V z La Rochefoucauld
Biografia
Dynastia Arpajon House
Śmierć Kwiecień 1679
Severac-le-Chateau
Tata Jean V d'Arpajon
Matka Jacquette de Castelnau de Clermont-Lodève († 1634)
Małżonka Gloriande de Thémines (1622, † 1635), Marie de Simiane († przy porodzie w 1637), Catherine d'Harcourt
Dzieci Catherine-Francoise
Herb Ludwika d'Arpajona

Louis, książę d'Arpajon (urodzony przed 1601 r. - zmarł wKwiecień 1679w Sévérac-le-Château ), markiz de Sévérac, hrabia Rodez , wicehrabia Montal, baron Salvagnac , de Montclar i innych miejsc, jest generałem króla Ludwika XIII, który odegrał wiodącą rolę w powrocie prowincji południowo-zachodniej (Langwedocja i Gujena) na katolicyzm . Swoją karierę wojskową kontynuował podczas wojny trzydziestoletniej w Nadrenii i Franche-Comté oraz przeciwko Turkom, by pomóc Malcie w 1645 r. W końcu zakończył karierę jako ambasador Francji w Polsce . Król Ludwik XIV obsypał go łaskami, wywyższając ziemię Arpajon w księstwo.

Biografia

Uległość hugenotów

Syn hrabiego Jean V d'Arpajon , Seneszala z Rouergue i Jacquette de Clermont, oboje nawróceni na kalwinizm, Louis jednak wychował się w religii katolickiej po abjuracji swoich rodziców. Louis d'Arpajon wyróżnił się w bitwie pod Felissant w Montferrat, gdzie otrzymał dziewięć ran. W 1621 roku, podniósł się pułku piechoty do oblężenia Montauban (który w 1636 roku stał się Królewski Regiment ). Służył jako ochotnik podczas oblężenia Tonneins, gdzie awansował na marszałka polnego (1626) i pokonał Castana , który był nadzieją hugenotów, zapewniając kapitulację Langwedocji. W 1633 roku został awansowany na rycerza Orderu Ducha Świętego.

Gubernator Lotaryngii

W 1634 roku, po intrygach Karola IV Lotaryngii , Ludwik XIII polecił mu maszerować na Nancy i zainwestować Lorraine  : w ten sposób wojska Louisa d'Arpajona najechały Barrois . Po ucieczce księcia Lotaryngii księżna Nicole Lotaryngii została przeniesiona przez gubernatora Ludwika XIII do Fontainebleau, pół-gospodarz, pół zakładniczka,24 kwietnia 1634. Jego armia brała udział w wojnie o sukcesję w Mantui , gdzie pomogła ocalić Casala , Montferrat i Piemont  ; następnie Louis d'Arpajon, awansowany na generała porucznika (1637), brał udział w podboju Franche-Comté , kierował oblężeniem Saint-Amour i szturmem zdobył miasto Trier po pokonaniu żołnierzy, którzy przyszli mu pomóc. Brał udział w redukcji cytadeli La Mothe-en-Bassigny , aw Artois pokonał hiszpańską kawalerię przed murami Saint-Omer (zdobycie Aire-sur-la-Lys le26 lipca 1641); zdobył Lunéville w środku zimy.

Obrona Roussillon i interwencja na Malcie

Powstanie Roussillon w 1641 r. Doprowadziło do jego odwołania na południu: pokonało rebeliantów pod Salces i Elne en Roussillon , a następnie podbiło całe Guyenne (1642), zapewniając bezpieczeństwo granicy przed Hiszpanami.

Ambasador

Po powrocie do Francji został mianowany przez króla nadzwyczajnym ambasadorem w Polsce Władysława IV Wazy i jego następcy Kazimierza , którego wybór był przychylny. Król Ludwik XIV , aby zapewnić sobie wsparcie podczas Frondy , uczynił go księciem w 1650 roku.

Arpajon: księstwo-peerage (niezarejestrowane) w Grudzień 1650(zbudowany w miejscowości Sévérac-le-Château , departament Aveyron , prowincja Rouergue), a następnie wMarzec 1655(znajduje się w Calmont ).

Lubił bywać w kręgach literackich: Cyrano de Bergerac był jednym z jego podopiecznych, a Madeleine de Scudéry nadała mu rysy księcia Agrigento w swojej Clélie .

Według żywej legendy w Aveyron , Louis d'Arpajon kazał zamordować swoją pierwszą żonę Gloriande de Thémines w zamku Sévérac . Louis i Gloriande mieli między innymi Jean-Louis markiza de Séverac (1632-1669), ojca Louisa (1667-1736), feldmarszałka , który nabył Chastres / Châtres w obecnym Essonne i uzyskał jego erekcję jako markiz Arpajon wPaździernik 1720.

W trzecim małżeństwie poślubił Catherine-Henriette d'Harcourt de Beuvron , a ich córka Catherine-Françoise (1661-1716) poślubiła François V de La Rochefoucauld comte de Roucy .

Zainspirował pisarza Roberta Merle do zgłębienia postaci Pierre'a de Sioraca (deformacja „Sévérac”) w serii Fortune de France .

Uwagi i odniesienia

Źródła