Narodziny |
13 kwietnia 1824 Saint-Omer ( Pas-de-Calais ) |
---|---|
Śmierć |
2 października 1899(75 lat) Paryż |
Pole | krytyk literacki, redaktor naukowy, historyk |
---|
Louis-Émile-Dieudonné Moland , urodzony dnia13 kwietnia 1824w Saint-Omer ( Pas-de-Calais ), zmarł dnia2 października 1899w Paryżu jest XIX-wiecznym francuskim krytykiem literackim , redaktorem naukowym i historykiem .
Louis Moland pochodzi z rodziny sędziów przez swojego ojca Antoine Molanda i jego dziadka ze strony matki François de Wimille, obaj sędziów na sądzie Saint-Omer. Po studiach w Lycée de Douai został wysłany do Paryża, aby zająć się prawem . Otrzymał licencję w prawo w sierpniu 1846 roku został zaprzysiężony jako prawnik w listopadzie 1846 roku w Paryżu Sądu Apelacyjnego .
Ale pociągnięty przez literaturę , zaniedbał swoją funkcję aplikanta prawniczego, aby poświęcić się badaniom historycznym i próbom kompozycji literackiej. W średniowieczu stanowiła przedmiot swojego pierwszego badania i opublikował w 1851 i 1852 Ludzi i Króla w 13 wieku i Saint-Omer w Morea .
Następnie opublikował we współpracy ze swoim kolegą studentem Charlesem d'Héricault kilka książek, Le livre de l'Éternelle Consolation (pierwsza francuska wersja L'Imitation de Jésus-Christ ) (1856), Nouvelles Françoises en prose du 13e siècle (1856) , Nouvelles Françoises en prose du 14e siècle (1858) i La France guerrière od Joanny d'Arc do Henryka IV (1876).
Praca, którą opublikował samodzielnie w 1862 roku, Origines littéraires de la France , jest oryginalnym opracowaniem krytyki literackiej, które koncentruje się zarówno na Księdze Saint-Grala i Okrągłym Stole, jak i na wielkiej schizmie Zachodu .
Jego praca jako krytyka literackiego skłoniła go do recenzowania wielu pisarzy. Jako redaktor naukowy opublikował Dzieła wszystkie Molière'a w 1867 r., Dzieła wszystkie La Fontaine w 1872 r., Dzieła wszystkie J. Racine'a w 1864 r., Dzieła wszystkie Beaumarchais w 1874 r. Jego studiom często towarzyszyła biografia. uwaga autora. W 1877 roku rozpoczął publikację Dzieł z Woltera , często opierając się na poprzednią edycję podane przez Beuchot .
Próbował swoich sił w opowiadaniu historii i powieści bez większego sukcesu, publikując w 1861 r. Roman d'une fille uide , następnie Le Veuvage w 1862 r. I Les Méprises w 1869 r.
Wnosi wkład do recenzji literackich, takich jak Contemporary Revue , Revue d'art dramatique, Revue des Deux Mondes .
On jest częścią Stowarzyszenia Osób listów , z Towarzystwa Historii Francji . Został oficerem Akademii w 1877 roku.