Narodziny |
6 lutego 1751 Genewa |
---|---|
Śmierć |
20 października 1819 Chougny |
Skrót w zoologii | Jurine |
Narodowości |
Republika Genewska Szwajcaria (od1815) |
Zajęcia | Lekarz , przyrodnik , zoolog , entomolog , chirurg |
Dziecko | Christine Etiennette Pernette Jurine ( we ) |
Pracował dla | Uniwersytet w Bernie (1797-1798) , Uniwersytet Genewski (1802-1819) |
---|---|
Członkiem | Akademia Nauk w Turynie (1810) |
Louis Jurine jest szwajcarskim lekarzem , chirurgiem i przyrodnikiem , urodzonym w Genewie w Republice Genewskiej w 1751 roku i zmarł w Chougny, gminie Vandeuvres , niedaleko Genewy, w 1819 roku.
Louis Jurine jest synem Sébastiena Jurine, tkacza i Anne-Esther Favre. Ożenił się z Louise-Pernette Bonnet w 1774 roku.
Agregowane w College of Surgeons w Genewie w 1773 roku, ukończył szkolenie w Paryżu i został doktorem chirurgii w 1775 roku przyznał się do burżuazji w Genewie (1776), potem otworzył sklep fryzjera chirurg, a potem stał się jednym z trzech chirurgów Szpitala Ogólnego (1781). Wkrótce potem odkrył zamiłowanie do historii naturalnej, czytając dzieła Jean-André Deluca , w szczególności jego Letters physique et morales sur l'Histoire de la Terre et de l'Homme (1779-1780). Wydaje się, że pasja do botaniki jego przyjaciela Henri-Alberta Gosse również odegrała rolę i Jurine wkrótce założył zielnik obejmujący prawie 1300 gatunków, w większości rdzennych.
Następnie rozpoczął podwójną karierę jako praktykujący, uczony lekarz i przyrodnik. Jako chirurg i lekarz szybko zdobył sławną klientelę, tak że w 1783 r. Sprzedał swój zakład fryzjerski, a w 1786 r. Zrezygnował ze szpitala ogólnego. Wkrótce został wezwany do leczenia poważnych przypadków poza Genewą, aż do Berna. Przez krótki czas pracował także w Bernie w latach 1797-1798. Société des Arts wezwało go w 1787 r., Aby udzielał lekcji anatomii uczniom Szkoły Rysunku. Ale jego reputacja wzrasta również dzięki Pamiętnikowi eudiometrycznemu na temat gazów ludzkiego ciała (1787) i Pamiętnikowi o sztucznym karmieniu piersią (1788), obie zwieńczone przez Towarzystwo Medycyny w Paryżu. Inne ważne wspomnienia The zad (1812) i angina (1813) również zostaną koronowany, jeden w 1807 roku, po cenie ustalonej przez Napoleona I er , drugi przez złoty medal od Towarzystwa Medycyny Paryża.
Jako przyrodnik Jurine wyróżnia się przede wszystkim jako zbieracz minerałów, owadów i ptaków, autor kilku inwentaryzacji gatunków rodzimych oraz specjalista w dziedzinie geologii Mont-Blanc . W 1794 r. Zademonstrował rolę słuchu w orientacji nietoperzy . Ta eksperymentalna demonstracja jest jednak sprzeczna ze sceptycyzmem wielu jego kolegów i dlatego jego teza pozostanie niepublikowana. Ważność tej pracy zostanie ustalona dopiero w 1941 roku przez Donalda Griffina i Roberta Galambosa , po odkryciu ultradźwięków .
Od końca lat 90-tych XVIII wieku Jurine polegał na swoich kolekcjach, aby z pomocą swojej córki Christine, która jest również znakomitą projektantką, opracować klasyfikację skrzydeł błonkoskrzydłych . Pierwszy tom ukazał się w 1807 r., Natomiast pozostałe, poświęcone mikro-błonkoskrzydłym i muchówkom, pozostały niepublikowane.
Jurine jest od 1791 r. Jednym z najbardziej wytrwałych członków Towarzystwa Fizyki i Historii Naturalnej w Genewie , a od 1803 r. Jednym z filarów Société des naturalistes genevois.
W 1802 r. Jurine został mianowany honorowym profesorem anatomii i chirurgii Akademii Genewskiej, aw 1809 profesorem zoologii. Te zasadniczo honorowe tytuły są przede wszystkim nagrodą za jego oddanie dla Towarzystwa Sztuki. Genewa zawdzięcza mu również założenie Hospice de la Maternité (1807).
Jurine jako jeden z pierwszych opisał od 1794 r . Zooplankton jeziorny. Rezultat jego obserwacji zostanie opublikowany zaraz po jego śmierci w Histoire des Monocles w okolicach Genewy (1820). To studium manier jest kontynuacją prac Charlesa Bonneta o owadach i Abrahama Trembleya o polipach słodkowodnych. Jurine zajęła się również inwentaryzacją ryb Jeziora Genewskiego (pośmiertnie, 1825).
Jako uczeń, Frédéric Soret, który poświęcił mu gatunek minerału, miał jurinite. Jednak później okazało się, że był to gatunek już opisany, brukit .
Jego gabinet historii naturalnej był jednym z najczęściej odwiedzanych w Genewie, obok gabinetu braci Deluc i Horace-Bénédict de Saussure . Wyjątkowo bogatą kolekcję minerałów przejęła Sorbona. Jest dziś rozproszony. Część kolekcji owadów jest nadal przechowywana w oryginalnych ramach w Muzeum Historii Naturalnej w Genewie .