Louis Francois Dauprat

Louis Francois Dauprat Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Louis-François Dauprat w 1800 roku.

Kluczowe dane
Narodziny 24 maja 1781
Królestwo Paryża we Francji
Śmierć 16 lipca 1868(w wieku 87 lat) Cesarstwo Francuskie
Paryża
 
Podstawowa działalność waltornista , kompozytor
Trening Konserwatorium Paryskie
Mistrzowie Catel , Gossec , Antoine Reicha
Edukacja Konserwatorium Paryskie
Studenci Joseph-François Rousselot , Jacques-François Gallay

Louis François Dauprat (ur24 maja 1781w Paryżu i zmarł dalej16 lipca 1868) Jest waltornistą i kompozytorem francuskim . Jest założycielem szkoły francuskiej róg w XIX -tego  wieku.

Biografia

Studiował w Konserwatorium w Paryżu z Johann Joseph Kenn aw 1798 otrzymał „nagrodę”. Wstąpił do muzyki Gwardii Narodowej , a następnie w 1799 r. W Gwardii Konsulów i odbył kampanię we Włoszech . Studiował teorię w latach 1803-1805 pod kierunkiem Catela i Gosseca jako profesorów . Uznając swoje wykształcenie za niewystarczające, kontynuował studia w latach 1811–1814 u Antoine'a Reicha .

W latach 1806-1808 był pierwszym waltornistą orkiestry Grand Théâtre de Bordeaux i1 st lipiec 1.808 w 30 września 1831, jest członkiem Orkiestry Opery Paryskiej . W 1811 r. Był członkiem Cesarskiej Kaplicy Napoleona, potem Królewskiej Kaplicy od 1816 do 1830 i wreszcie od 1832 do 1842 roku muzyki Chamber of Louis-Philippe . W 1802 r. Zastąpił Kenna jako profesor w Konserwatorium, został profesorem w 1816 r. I pozostał na tym stanowisku do 1842 r., Kiedy przeszedł na emeryturę. Zainteresowany muzyką kameralną brał udział w upowszechnianiu kwintetów instrumentów dętych Reichy.

Napisał wiele kompozycji na swój instrument, zwłaszcza dla swoich uczniów. Napisał metodę na róg altowy i róg basowy . Grał i uczył tylko waltorni naturalnej , ale interesował się rozwojem współczesnej waltorni. Wśród jego uczniów znajdujemy Josepha-François Rousselota (1803-1880) i Jacquesa-François Gallaya (1795-1864), który w 1842 roku zastąpił swojego mistrza jako profesor w Konserwatorium.

Pracuje

Bibliografia

Linki zewnętrzne