Liliane dayot

Liliane dayot Funkcjonować
Radny Regionalny Île-de-France
Biografia
Narodziny 2 października 1940
Śmierć 2 sierpnia 2005(w wieku 64 lat)
Paryż
Narodowość Francuski
Zajęcia Polityk , fotograf
Inne informacje
Partia polityczna Zjednoczona Partia Socjalistyczna

Liliane Dayot , urodzona dnia2 października 1940 i umarł dalej 2 sierpnia 2005, jest francuskim nauczycielem-badaczem, pisarzem, fotografem i politykiem . Znana jest z jednej strony z pracy nad aktywną pedagogiką prowadzoną w latach 80. w szkole witruwiańskiej w Paryżu, az drugiej ze swojego reportażu fotograficznego z 1999 roku z więzienia Tazmamart w Maroku , pierwotnie opublikowanego w sprawie uwolnienia zatrzymanych. .

Biografia

Szkoła witruwiańska

Jest to, w latach 1981-1982, jeden z moderatorów kadry dydaktycznej szkoły podstawowej Witruwiusz w XX th  dzielnicy Paryża , znany ze swoich aktywnych doświadczeń edukacyjnych związanych ze środowiskiem szkolnym prowadzonych w ramach edukacji publicznej. W 1984 roku wraz z reżyserem Jean-Michelem Carré narysowała film On n'est pas des minus i uczyniła swoją pracę doktorską z nauk pedagogicznych ( Globalizacja i projekt społeczny: Praktyki różne w szkole podstawowej ) 1987. To innowacyjne doświadczenie edukacyjne podkreślające globalną metodę nauki czytania, zostało opisane w 1986 roku w bluzce Vitruve , książce napisanej we współpracy z kilkoma innymi nauczycielami. Według Sandrine Garcia: „Ta książka ujawnia pewne konsekwencje przyjętych najbardziej radykalnych stanowisk, które prowadzą część zespołu do dewaluacji nauczania szkolnego, promując w ten sposób niepowodzenia dzieci ze środowisk robotniczych. ” .

Kolonia karna Tazmamart

Po czterech latach zamieszkania w Maroku wróciła, by fotografować tam karną kolonię Tazmamart . Swoje zdjęcia opublikowała we Francji w 1991 roku w gazecie Liberation , pod przybranym nazwiskiem, co skłoniło władze Maroka do uznania istnienia miejsca, któremu do tej pory zaprzeczały. Po publikacji tej następuje uwolnienie ocalałych więźniów.

Od zasilacza do Zielonych

Bojowniczka Zjednoczonej Partii Socjalistycznej (PSU), a następnie członkini krajowego biura Czerwonej i Zielonej Alternatywy (AREV) po jej rozwiązaniu, Liliane Dayot jest jedną z tych, którzy przekonali mniejszość tej partii do połączenia się z Zielonymi w 1998 roku. Następnie uczestniczyła w budowie lewostronnego nurtu wśród Zielonych z Françoise Galland i Jean-Pierre Lemaire.

Została członkiem Krajowej Rady Międzyregionalnej (CNIR) Zielonych od pierwszego zgromadzenia ogólnego po jej członkostwie do zgromadzenia ogólnego w Reims w 2004 r. Oraz aktywnym członkiem rady regionalnej Zielonych w Île-de. - Francja.

Maroko, amnezja międzynarodowa

W Wrzesień 1999, publikuje we współpracy z Frédéricem Lasayguesem, Marociem, „Amnezja międzynarodowa” , zbiór zdjęć świadczących o pięknie kraju, ale także o nędzy wielu mieszkańców i trudnościach obrońców praw człowieka. „Współautorzy podkreślają, że nawet jeśli wola nowego monarchy pozostała, aby coś zmienić, to w grę wchodzą takie interesy, że należy spodziewać się znacznego oporu panów feudalnych, wielkiej burżuazji i wszystkich tych, którzy przez dziesięciolecia czerpali korzyści z korupcji i nadużyć. ” . Książka została odrzucona na targach książki w Bordeaux, aby nie zdenerwować marokańskich urzędników, którzy mieli wziąć udział w tym wydarzeniu.

Debaty „TREMA”

Ona jest organizator Socjalistycznych trybun znajomych (ATS - starsi PSU ), regularne debaty „TREMA” Klucz do kina w V th  dzielnicy Paryża.

Radny Regionalny Île-de-France

W 2004 roku przyjęła mandat polityczny i została wybrana radną regionalną Île-de-France (Les Verts).

Zanik

Ona umiera dalej 2 sierpnia 2005w Paryżu, po długiej chorobie, w tym przypadku na raka piersi, z którym walczyła przez dwadzieścia pięć lat. Jego pogrzeb trwa5 sierpniana cmentarzu Père-Lachaise .

Publikacje

Uwagi i odniesienia

  1. "  Liliane Dayot (1940-2005) - Author - Resources of the National Library of France  " , na data.bnf.fr (dostęp 21 stycznia 2018 )
  2. Śmierć Liliane Dayot , Le Parisien (Val-de-Marne), 6 sierpnia 2005 roku: „Liliane DAYOT, wybrany z Val-de-Marne (Zieloni) do sejmiku Île-de-France , zmarł we wtorek w Paryżu po długiej chorobie. 64-letni emerytowany nauczyciel-badacz pochodził z Villeneuve-Saint-Georges. Zasiadała w szczególności w Komisji ds. Działań Międzynarodowych i Spraw Europejskich i sprzeciwiła się ekstradycji włoskiego uchodźcy Cesare Battistiego, podpisując list otwarty do Prezydenta Republiki. / Doktor nauk pedagogicznych, współautorka książki „Maroc, amnezja międzynarodowa” we współpracy z Fréderic Lasaygues. Jego pogrzeb odbył się wczoraj. "
  3. Filmy o ziarnach zboża - Jean-Michel Carré .
  4. Liliane Dayot, Globalizacja i projekt społeczny: różne praktyki w szkole podstawowej Vitruve, 20- ty Paryż , pod kierunkiem Guy Berger na Uniwersytecie Paris-VIII .
  5. Guy Philippon, „Portret dużo żałował działacza , ” Du PSU aux Verts 16 grudnia 2014 roku.
  6. „  Liliane Dayot  ” , na www.bibliomonde.com (dostęp: 17 stycznia 2019 ) .
  7. Sandrine Garcia, W szkole dla dyslektyków: naturalizacja czy walka z niepowodzeniami w szkole? , La Découverte, 2013, eBook Google, np. Przypis 51.
  8. Tudi Kernalegenn, „PSU, laboratorium ekologii politycznej” , w: CASTAGNEZ (Noëlline), JALABERT (Laurent), LAZAR (Marc), MORIN (Gilles), SIRINELLI (Jean-François), reż., Zjednoczona Partia Socjalistyczna: historia and posterity , Rennes, Presses Universitaires de Rennes, 2013, s. 247-257, częściowo. p. 256: „Ostatecznie postacie historyczne pozostały z PSU do lat 80., a często do samego końca partii. […] W dużym stopniu uczestniczą w tworzeniu AREV (alternatywa czerwona i zielona). Większość z nich nie wstępuje do Zielonych, dopóki nie zakotwiczą tej partii na lewicy, a ich średni rok członkostwa to 1996. Wszyscy mają poczucie, że byli ekologami, będąc w PSU, a członkostwo w Zielonych jest w dużej mierze logiczna kontynuacja ich kariery politycznej. Wśród postaci tej trajektorii możemy wymienić Didiera-Claude'a Roda [...], Liliane Dayot, Guya Philippona czy nawet Bernarda Delemotte. "
  9. Laurent de Boissieu, Europe Écologie - Les Verts (EELV), chronologia , na france-politique.fr  : „28 marca 1998 r. Utworzenie obecnego„ La Gauche des Verts ”, a następnie„ Autrement Les Verts ”(ALV) przez połączenie trzech trendów: - DiVertgences: Francine Bavay, Martin Grindorge, Karine Ansart, Dominique Liot; - Zieloni i otwarci: Didier Claude Rod, Philippe Boursier, Yves Frémion, Martine Billard; - Alternatywa i ekologia: dysydenci AREV (Françoise Galland, Liliane Dayot, Jean-Pierre Lemaire). "
  10. Nancy Dolhem, „L'Afrique du Nord en mutation” , Le Monde diplomatique , grudzień 1999, s. 13 (Książki miesiąca): „przeczytamy także książkę Liliane Dayot (we współpracy z Frédéricem Lasaygues), Maroc, amnezja międzynarodowa (3), napisaną przed śmiercią króla Hassana II, z chwalebnym zamiarem przypomnienia że pomimo przemian królestwo Szerefii pozostaje krajem arbitralności i nierówności. Przy pomocy bardzo wyrazistych fotografii autorzy podkreślają, że nawet jeśli pozostała wola nowego monarchy, by chcieć coś zmienić, to w grę wchodzi taki interes, że należy spodziewać się znacznego oporu panów feudalnych. burżua i wszyscy ci, którzy przez dziesięciolecia czerpali korzyści z korupcji i nadużyć ” .
  11. „  Prezentacja książki Maroko, międzynarodowa amnezja  ” , na bibliomonde.com , BiblioMonde (dostęp 17 stycznia 2019 ) .
  12. Regional 2004. 2. runda. Wyniki. Ile-de-France , 29 marca 2004.
  13. Liliane Dayot , na blogu Alaina Lipietza , 5 sierpnia 2005: „Zło, które miało wygrać, zaatakowało ją ćwierć wieku temu. Zmarła w wieku 64 lat, więc ponad jedną trzecią swojego życia spędzi jako chorą na raka, nigdy nie odłączając się od walki politycznej, ale nie ukrywając swojej choroby przed innymi bojownikami. "

Zobacz też

Linki zewnętrzne