Imię urodzenia | Lilian Helen Muriel Pape |
---|---|
Narodziny |
19 stycznia 1906 Hornsey , Anglia |
Narodowość | Niemiecki |
Śmierć |
27 lipca 1968 Antibes , Alpes-Maritimes Francja |
Zawód | Aktorka |
Lilian Harvey , prawdziwe nazwisko Lilian Helen Muriel Pape , ur19 stycznia 1906w Hornsey (północny Londyn ) i zmarł dnia27 lipca 1968w Antibes , Francja , jest to brytyjsko - niemiecka aktorka i piosenkarka .
Jej matka jest Angielką, a ojciec jest niemieckim biznesmenem; jej brat to operator filmowy Walter J. Harvey . Jej rodzice będąc w Berlinie , gdy pierwsza wojna światowa wybuchła , nie mogła wrócić do Anglii i został wysłany do ciotki w Solothurn , Szwajcaria . W 1923 roku zaczęła uczyć się tańca i śpiewu i pojawiła się w kilku filmach tamtych czasów. Pierwszą ważną rolę otrzymała w 1925 roku w filmie Leidenschaft . Ponieważ jest piosenkarką i poliglotką, jej kariera bardzo dobrze przetrwała pojawienie się mówionego kina, a nawet naprawdę się rozwinęła.
Ogromnym sukcesem odniosła w 1930 roku Le Chemin du paradis , pierwszy musical w kinie niemieckim, nakręcony przez Wilhelma Thiele . Praca została zakazana od 1937 r. Ze względu na żydowskie pochodzenie reżysera i niektórych członków ekipy filmowej. Ponadto w duecie z piosenkarzem Henri Garatem młody artysta z charakterystycznymi długimi kręconymi włosami śpiewa Les Chemins du paradis . Ten zarejestrowany i trwały sukces przenosi ją do rangi gwiazdy piosenki.
W 1931 roku jego francusko-niemiecki film Le Congrès Amuse, wyreżyserowany przez Erika Charella, był jednym z największych przebojów roku we francuskich kinach. W 1932 roku The Girl and the Boy , Quick and Un rêve blond również odnosi duże sukcesy komercyjne we Francji i Belgii, zapewniając mu dobrą sławę: tak więc w 1934 roku Lilian Harvey jest gwiazdą tego trybu, starannie wpływając na fryzurę. kręcone włosy i wybrane pozy eleganckich młodych kobiet.
Kariera Lilian Harvey powoli spada. Zostaje wypędzona z Niemiec przez nazistów, którzy konfiskują jej majątek (którego część później odzyska).
Rak naznacza ją fizycznie, co przyniosło jej obraźliwe komentarze, kiedy w latach pięćdziesiątych wróciła (z własnych środków) na scenę z Henry'm Garatem (aby pomóc temu, który żył z pomocy publicznej).